«Παράσιτα» τα κουνέλια στη νέα Ζηλανδία – Στρέφονται σε θανατηφόρο ιό για να τα εξαλείψουν

Τα άγρια κουνέλια θεωρούνται σοβαρό παράσιτο στη Νέα Ζηλανδία, ιδιαίτερα στις αγροτικές περιοχές, με σημαντικό αντίκτυπο στη γεωργία και στα αυτοφυή τοπία. Σε μέρη του Νοτίου Νησιού, η έκρηξη λαμβάνει διαστάσεις «πανούκλας», δήλωσε την Τετάρτη εκπρόσωπος του περιφερειακού συμβουλίου του Οτάγκο (ORC).

Συνήθως, η Νέα Ζηλανδία διοργανώνει ένα ετήσιο μεγάλο κυνήγι κουνελιών για το Πάσχα, όπου οι κυνηγοί ανταγωνίζονται για το ποιος μπορεί να σκοτώσει τα περισσότερα. Το 2022 σκοτώθηκαν 12.000. Φέτος, ωστόσο, το κυνήγι ακυρώθηκε λόγω κινδύνων πυρκαγιάς και ανησυχιών για την υγεία και την ασφάλεια, και στο μεταξύ, τα κουνέλια της περιοχής πολλαπλασιάζονται.

«Πυκνότητες έως και 16 κουνελιών ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο έχουν καταγραφεί σε ορισμένα σημεία κατά τη διάρκεια της νυχτερινής παρακολούθησης του ORC», ανέφερε το συμβούλιο σε δήλωση. «Τα κουνέλια έχουν αντίκτυπο στα βοσκοτόπια και στις καλλιέργειες με μόλις 10 κουνέλια να καταβροχθίζουν το ισοδύναμο από αυτό που χρειάζεται ένα πρόβατο».

Σύμφωνα με το υπουργείο πρωτογενούς βιομηχανίας, τα κουνέλια κοστίζουν στη Νέα Ζηλανδία περίπου 28,65 εκατομμύρια δολάρια σε χαμένη παραγωγή, συν επιπλέον 14,33 εκατομμύρια δολάρια σε άμεσο έλεγχο παρασίτων κάθε χρόνο, αναφέρει δημοσίευμα της Guardian.

Σε μια προσπάθεια να ελέγξει τον πληθυσμό των κουνελιών, το συμβούλιο του Οτάγκο ελπίζει να λάβει την άδεια της κυβέρνησης για τη διάδοση του ιού της αιμορραγικής νόσου των κουνελιών (RHDV). Ένα στέλεχος του ιού εισήχθη για πρώτη φορά παράνομα στη Νέα Ζηλανδία το 1997, καταστρέφοντας πληθυσμούς κουνελιών εκείνη την εποχή. Ένα άλλο κορεατικό στέλεχος εισήχθη νόμιμα και κυκλοφόρησε στις αρχές του 2018. Με την πάροδο του χρόνου, ωστόσο, τα κουνέλια έχουν αναπτύξει ολοένα και μεγαλύτερη ανοσία.

Τώρα, οι τοπικοί σύμβουλοι ερευνούν εάν είναι βιώσιμο να αφαιρέσουν το RHDV από τη «λίστα ανεπιθύμητων οργανισμών» της βιοασφάλειας, κάτι που θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για την επανεισαγωγή του.

Η Λίμπι Κάλντγουελ, διευθύντρια του συμβουλίου για την περιβαλλοντική εφαρμογή, είπε ότι η κατάσταση με τα κουνέλια ήταν «ένα κακό πρόβλημα». Εκτός από την πίεση για την έγκριση του ιού, το συμβούλιο δημιούργησε ένα σχέδιο δράσης για τα κουνέλια, προσέλαβε δύο υπαλλήλους για να διευθύνουν προγράμματα εκρίζωσης κουνελιών και ονόμασε τα κουνέλια επίσημο «παράσιτο του μήνα».