Κατρίν Κολονά: Μια βετεράνος διπλωμάτης στην «καυτή» θέση του γαλλικού Υπουργείου Εξωτερικών

Η επιλογή της κυρίας Κολονά μόνον τυχαία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί, καθώς ο ένοικος των Ηλυσίων είχε σχεδιάσει τη νέα του κυβέρνηση με τέτοιο τρόπο, ώστε να συμπεριλαμβάνει νέους ανθρώπους αλλά και «βαριά» ονόματα, τόσο από το χώρο της Δεξιάς όσο και από την Αριστερά.

Μεταξύ αυτών, η πρώην πρέσβης της Γαλλίας στο Ηνωμένο Βασίλειο, η Κατρίν Κολονά, η οποία αναλαμβάνει το χαρτοφυλάκιο του γαλλικού ΥΠΕΞ, στη θέση του απερχόμενου Ζαν – Υβ Λε Ντριάν.

Η ίδια, σύμφωνα με τα γαλλικά ΜΜΕ, φαίνεται πως «κληρονομεί» ένα πλήθος περίπλοκων θεμάτων που αφορά τη γαλλική εξωτερική πολιτική, όπως – μεταξύ άλλων – την επιδείνωση των διπλωματικών σχέσεων της Γαλλίας με το Μάλι (σ.σ. πρώην γαλλική αποικία) αλλά και τον ρόλο που καλείται να διαδραματίσει στο εξής το «Εξάγωνο» στον εδώ και πάνω από τέσσερις μήνες εξελισσόμενο πόλεμο στην Ουκρανία.

Καθώς η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση Μακρόν αντιμετωπίζει πολλαπλές προκλήσεις στην παγκόσμια σκηνή, ο κ. Μακρόν επέλεξε την Κατρίν Κολόν, 66 ετών, ως κορυφαία διπλωμάτη της χώρας για να αντικαταστήσει έναν άλλο απερχόμενο βετεράνο - τον Ζαν-Υβ Λε Ντριάν, ο οποίος ήταν επικεφαλής του υπουργείου Εξωτερικών της Γαλλίας (2017-2022) μετά από πενταετή θητεία ως υπουργός Άμυνας.

Στο πλευρό του Ζακ Σιράκ

Η κυρία Κολονά είναι περισσότερο γνωστή στη Γαλλία ως εκπρόσωπος του πρώην προέδρου Ζακ Σιράκ, θέση την οποία κατείχε για σχεδόν μια δεκαετία.

Μόλις η δεύτερη γυναίκα που αναλαμβάνει αυτή τη θέση, η κυρία Κολονά είναι μια διπλωμάτης καριέρας, με πλούσια εμπειρία.

Η ίδια, φιλοευρωπαία, υπηρέτησε ως πρέσβειρα της Γαλλίας στο Λονδίνο από το 2018, σε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο για τις γαλλοβρετανικές σχέσεις λόγω των εντάσεων για το Brexit, τα αλιευτικά δικαιώματα και τη μετανάστευση.

Σε ένα εξαιρετικά ασυνήθιστο βήμα, κλήθηκε από τη βρετανική κυβέρνηση τον Οκτώβριο του 2021, καθώς το Παρίσι και το Λονδίνο συγκρούονταν για τα αλιευτικά δικαιώματα στη Μάγχη.

Στο τελευταίο της επίσημο tweet ως πρέσβειρα στο Ηνωμένο Βασίλειο την Παρασκευή, ανέφερε ότι «ήθελε να ευχαριστήσει όλους όσοι κατάλαβαν ότι είμαστε φίλοι αυτής της χώρας και θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για ένα καλύτερο μέλλον».

Πριν από το Λονδίνο, η κυρία Κολονά κατείχε διάφορες θέσεις στην Ουάσινγκτον και τις Βρυξέλλες πριν διοριστεί εκπρόσωπος της Γαλλίας στην UNESCO και στη συνέχεια πρέσβης στην Ιταλία (2014-2017).

«Είναι απλή όσον αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις, εργατική και πολύ απαιτητική», δήλωσε στο Reuters πηγή από το περιβάλλον της.

Γεννημένη στην περιοχή Σαντρ Βαλ Ντε Λουάρ, η Κολονά μεγάλωσε σε ένα αγρόκτημα που διαχειριζόταν ο Κορσικανός πατέρας της. Σε συνέντευξή της το 2004 στη γαλλική εφημερίδα Libération χαρακτήρισε τον εαυτό της «χωριατοπούλα» κατά βάθος, κάποια που είναι «ρεαλίστρια και της αρέσει να δουλεύει τη γη»

Το δημοσίευμα την περιέγραφε ως «μια καλή μικρή στρατιώτη της Δημοκρατίας».

Η Κολονά είναι περισσότερο γνωστή ως εκπρόσωπος Τύπου του εκλιπόντος προέδρου Ζακ Σιράκ, μια θέση που κατείχε για εννέα χρόνια (1995-2004) – μια ασυνήθιστα μεγάλη θητεία για μια τέτοια θέση - μεταξύ άλλων όταν η Γαλλία αντιτάχθηκε στον πόλεμο στο Ιράκ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ το 2003.

Σύμφωνα με τη Libération, οι επισκέπτες στο Μέγαρο των Ηλυσίων εντόπιζαν μερικές φορές τον Σιράκ να την αναζητά, όταν ξεχνούσε ένα όνομα ή μια λεπτομέρεια.

Αν και υπηρέτησε υπό τον συντηρητικό Σιράκ από το 1995 έως το 2004 -ένας διορισμός που την «εξέπληξε», όπως δήλωσε η ίδια στη Libération- έχει «μάλλον αριστερή καρδιά».

Επέστρεψε στην κυβέρνηση ως αναπληρώτρια υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων από το 2005 έως το 2017, υπό τον τότε πρωθυπουργό (και επί δεκαετίες φίλο) Ντομινίκ Ντε Βιλπέν.

Σε κάθε περίπτωση, το γεγονός ότι μια παλαίμαχος διπλωμάτης, που προέρχεται από τον λεγόμενο «γκωλικό» χώρο και με πλούσια παρακαταθήκη τη διαχείριση του Brexit για λογαριασμό της γαλλικής Δημοκρατίας, αναλαμβάνει τα ηνία του γαλλικού ΥΠΕΞ, καταδεικνύει μια αλλαγή πολιτικού πνεύματος στα Ηλύσια Πεδία.

Όπως εκτιμούν Γάλλοι πολιτικοί αναλυτές, μια κυβέρνηση που περιλαμβάνει πρόσωπα κοινής αποδοχής από το ευρύτερο πολιτικό φάσμα της Γαλλίας είναι ίσως η μοναδική ενδεδειγμένη απάντηση έναντι του μεγάλου συνασπισμού της Αριστεράς, με τους Οικολόγους, του Σοσιαλιστές και το Κομμουνιστικό Κόμμα, που δημιούργησε ο επικεφαλής της «Ανυπότακτης Γαλλίας» Ζαν-Λυκ Μελανσόν.