Η γυναίκα που γεννήθηκε χωρίς να μπορεί να θυμάται

Πριν ξεκινήσετε να κρίνετε την ιστορία και νομίζετε ότι αυτή είναι άλλη μία γλυκανάλατη αφήγηση μίας γυναίκας που πάσχει από άνοια και ύστερα διαλύεται ο γάμος της, με αποτέλεσμα να χάσει τον εαυτό της, σημειώστε το εξής. Η Μακίνον δεν έχει πάθει τίποτα από αυτά, στην πραγματικότητα ποτέ δεν ήταν σε θέση να θυμάται τις εμπειρίες της.

Για ολόκληρες δεκαετίες οι επιστήμονες υποψιάζονταν ότι μπορεί να υπάρχει κάποιος σαν την Σούζι Μακίνον. Την βρήκαν το 2006, επιβεβαιώνοντας τις υποψίες τους ότι αν αυτό το άτομο υπήρχε θα ζούσε μία φυσιολογική ζωή.

Η Σούζι είναι το πρώτο άτομο που καταγράφηκε ότι πάσχει από σοβαρή έλλειψη αυτοβιογραφικής μνήμης παγκοσμίως. Η ίδια γνωρίζει πολλά γεγονότα για την ζωή της, αλλά δεν έχει την δυνατότητα να ξαναζήσει διανοητικά οποιοδήποτε από αυτά, με τον τρόπο που εσείς μπορείτε να τα επαναφέρετε στις σκέψεις σας. Επίσης δεν έχει επεισοδιακές μνήμες, δηλαδή δεν έχει αυτές τις αναμνήσεις που όλοι έχουμε και μοιάζουν βγαλμένες από ταινία. Ας σκεφτούμε λοιπόν την μνήμη της ως ένα αγαπημένο μας βιβλίο που μπορούμε να διαβάσουμε μόνο τα περιεχόμενα του ή ανοίγοντας την Wikipedia να είμαστε ικανοί να διαβάσουμε μόνο την αρχική της σελίδα.

«Γνωρίζω μερικά κομματάκια από τα πράγματα που συνέβησαν», δηλώνει η Μακίνον για την παιδική της ηλικία. Αλλά κανένα από αυτό δεν μπορεί να ζωντανέψει μέσα στο μυαλό της σαν να συμβαίνει ξανά και ξανά για πρώτη φορά. «Δεν μπορώ να με θυμηθώ μικρότερη, η τόσο κοντή ως παιδί ώστε να μην μπορώ να φτάσω τα ντουλάπια». Η ίδια πιάνει τον εαυτό της να μαντεύει πως θα μπορούσαν να είναι οι εμπειρίες που έχει βιώσει. Για παράδειγμα λέει ότι όταν επισκέφθηκε τα νησιά Κάιμαν, είχε ζέστη. Ίσως εκείνη και ο άντρας της να περπάτησαν πολύ τότε. «Πιθανόν να επισκεφθήκαμε τα νησιά κάποια στιγμή μεταξύ 2000 και 2010».

Ο τρόπος με τον οποίο η Μακίνον βιώνει την ζωή, καταρρίπτει πολλά από τα πράγματα που θεωρούμε απαραίτητα για να είναι κανείς άνθρωπος με όλη τη σημασία της λέξης. Ακόμη και ο φιλόσοφος Τζόν Λόκ υποστήριξεότι η μνήμη κάθε ανθρώπου αποτελεί προσωπική ταυτότητα.

Τέλος, είναι τόσο δύσκολο ακόμη και να φανταστούμε πως είναι να μην έχεις όλες αυτές τις αναμνήσεις και τα ερεθίσματα που τελικώς σε διαμορφώνουν ως άνθρωπο, αλλά όταν το φανταστούμε, η εικόνα είναι μαύρη, καταστροφική.