Ηνωμένες Πολιτείες: Ο κίνδυνος πραξικοπήματος ήταν πραγματικός και δεν έχει παρέλθει

Τα νέα στοιχεία φανερώνουν επίσης αυτό που πολλοί άνθρωποι στο στενό περιβάλλον του Ντόναλντ Τραμπ γνώριζαν τον Ιανουάριο ότι: Το αφήγημα που «έχτισε» για να παραμείνει στην εξουσία δεν είχε σαφώς καμία νομική βάση, όμως ένας ασυγκράτητος πρόεδρος επέλεξε να ακούσει όσους προωθούσαν θεωρίες συνωμοσίας. Μερικοί από όσους γνώριζαν την αλήθεια αρνήθηκαν να μιλήσουν ακόμη και όταν η αμερικανική Δημοκρατία δέχτηκε επίθεση.

Η απειλή ενός πραξικοπήματος ήταν αληθινή και ο κίνδυνος δεν έχει παρέλθει, υποστηρίζει ο Στίβεν Κόλινσον του CNNi, συνθέτοντας το παζλ των σοβαρών αποκαλύψεων για την κατάχρηση εξουσίας από τον Ντόναλντ Τραμπ σε μία από τις πιο σκοτεινές στιγμές για την αμερικανική δημοκρατία.

Ανάμεσά τους, το γεγονός ότι ο Τραμπ είχε καταρτισμένο ένα λεπτομερές σχέδιο δράσης που «απαιτούσε» την εμπλοκή του τότε αντιπρόεδρου Μάικ Πενς, και το οποίο επιχειρούσε να χρησιμοποιήσει για να εμποδίσει το Κογκρέσο να επικυρώσει τη νίκη του Τζο Μπάιντεν.

Το σχετικό υπόμνημα που «κυκλοφορούσε» στα χέρια συμμάχων του Τραμπ αποκαλύπτεται στο νέο βιβλίο, υπό τον τίτλο «Peril» (Κίνδυνος), που υπογράφουν οι δημοσιογράφοι της Washington Post Μπομπ Γούντγουορντ και Ρόμπερτ Κόστα, ενώ έχει περιέλθει και στην κατοχή του CNNi.

Τα ίδια τα μέλη της προεκλογικής εκστρατείας Τραμπ γνώριζαν πως ήταν ψευδείς οι ισχυρισμοί περί εκλογικής απάτης των Δημοκρατικών που διατύπωναν οι συνήγοροί του, έρχονται να προσθέσουν σε δημοσίευμά τους οι New York Times. Δεν έκαναν όμως τίποτα για να βάλουν φρένο στους επικίνδυνους ισχυρισμούς.

Ο Τραμπ είχε αποστείλει, δε, επιστολή που έβριθε από ψευδή στοιχεία προς τον Ρεπουμπλικανό αξιωματούχο της Τζόρτζια, Μπραντ Ράφενσπεργκερ, ο οποίος ασκεί στην αμερικανική πολιτεία καθήκοντα ανάλογα με αυτά υπουργού Εσωτερικών, ζητώντας του να ξεκινήσει τη διαδικασία ανατροπής του εκλογικού αποτελέσματος της 3ης Νοεμβρίου 2020.

Το βιβλίο «Peril» περιλαμβάνει ακόμη απόσπασμα που «μαρτυρά» ότι ο Ντόναλντ Τραμπ ουδόλως ενδιαφερόταν για την αλήθεια, την ετυμηγορία των Αμερικανών ψηφοφόρων ή τις συνταγματικές αξίες. Αγωνιούσε για την υστεροφημία του και θεωρούσε ότι η αποδοχή ήττας θα τον κατέτασσε στους ηττημένους της Ιστορίας.

Τα νέα στοιχεία, τα οποία θα τεθούν υπόψιν της επιτροπής της Βουλής των Αντιπροσώπων που ερευνά την εισβολή της 6ης Ιανουαρίου στο Καπιτώλιο, φαίνεται να αποδεικνύουν την πρόθεση του Τραμπ να παραμείνει παράνομα στην εξουσία.

Στις ταραγμένες ημέρες που ακολούθησαν τις προεδρικές εκλογές του 2020 και μετά την πρωτοφανή εισβολή στο Καπιτώλιο πολλοί παρατηρητές δίστασαν να χρησιμοποιήσουν τη λέξη πραξικόπημα, γνωρίζοντας ότι θα δυναμίτιζε ακόμη περισσότερο το ήδη εκρηκτικό κλίμα.

Ήταν επίσης δύσκολη η επεξεργασία της σουρεαλιστικής εμπειρίας του να βλέπει κανείς σε ζωντανή μετάδοση να λαμβάνει χώρα επίθεση στο Καπιτώλιο, την «καρδιά» της αμερικανικής δημοκρατίας που θεωρούνταν απαραβίαστη, επισημαίνει ο Στίβεν Κόλινς. Από την άλλη, οι σκεπτικιστές έναντι του όρου πραξικόπημα, θεωρούσαν οι κινήσεις του Τραμπ δεν ήταν κάτι πολύ περισσότερο από ένα τρελό και αποτυχημένο πολιτικό θέατρο.

Παρ' όλα αυτά, οι συνωμοτικές και συχνά στα όρια του γραφικού απόπειρες ανατροπής της εκλογικής έκβασης -ειδκά από τη νομική ομάδα του Τραμπ- δεν καθιστούν λιγότερο επικίνδυνη μία άνευ προηγουμένου προσπάθεια καταστολής της δημοκρατικής παράδοσης της Αμερικής.

Οι πρόσφατες αποκαλύψεις έρχονται να προστεθούν σε όσα είχαν γίνει ήδη γνωστά σχετικά με μία διαφαινόμενη εκτεταμένη απόπειρα σε πολλά μέτωπα ώστε να διαταραχθεί μία ειρηνική και δίκαιη μεταβίβαση εξουσίας.

Ο Ντόναλντ Τραμπ ξεκίνησε μία τεράστια εκστρατεία παραπληροφόρησης που έπεισε εκατομμύρια ψηφοφόρους ότι του «έκλεψαν» τις εκλογές, έχοντας τη βοήθεια συντηρητικών μέσων που προωθούσαν τους ισχυρισμούς του.

Τον περασμένο μήνα ήρθε, επίσης, στο φως ότι ο Τραμπ είχε επιχειρήσει να πιέσει το αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης να «κηρύξει» εκλογική απάτη και να αφήσει σε εκείνον τα... υπόλοιπα.

Πέραν αυτού βέβαια υιοθέτησε και άλλη μία πραξικοπηματική «συνταγή» κατά της νόμιμης εξουσίας -την υποκίνηση του όχλου- ενθαρρύνοντας χιλιάδες υποστηρικτές του να «κατέβουν» στο Καπιτώλιο στην ομιλία της 6ης Ιανουαρίου που προηγήθηκε της εισβολής.

Η «φιλοσοφία» Τραμπ πυροδότησε ένα κύμα νέων εκλογικών νόμων που ψηφίστηκαν σε πολιτείες που ελέγχονται από τους Ρεπουμπλικανούς και οι οποίοι θα μπορούσαν να διευκολύνουν τον Τραμπ ή ομοϊδεάτες του να σφετεριστούν την εξουσία στο μέλλον. Ο ίδιος υποστηρίζει επίσης πλήθος υποψηφίων για πολιτειακά αξιώματα, δημιουργώντας μία πιθανή «δεξαμενή» τοπικών αξιωματούχων που θα μπορούσαν να χειραγωγηθούν για να παρέμβουν σε μελλοντικές εκλογές.

Το πραγματικό πρόβλημα για την αμερικανική Δημοκρατία

Ίσως η πιο ανησυχητική πτυχή του «χειμάρρου» αποκαλύψεων είναι ότι ο κίνδυνος για την αμερικανική δημοκρατία δεν έχει παρέλθει, αλλά επιταχύνεται.

Στην επιστολή προς τον Μπραντ Ράφενσπεργκερ, ο Τραμπ διατύπωσε το παράλογο αίτημα να ξεκινήσει τη διαδικασία ανατροπής του εκλογικού αποτελέσματος. Μηχανισμός για να συμβεί κάτι τέτοιο δεν υφίσταται, ενώ η νίκη του Τζο Μπάιντεν είχε ήδη επικυρωθεί νομικά και συνταγματικά. Πολλοί από τους ισχυρισμούς του Τραμπ φαίνεται να δείχνουν πως είναι απόλυτα πεπεισμένος για τα δικά του ψέματα και προπαγάνδα -γεγονός που εγείρει ερωτήματα για τη διανοητική κατάσταση ενός πρώην προέδρου που μπορεί να σκέφτεται μία μελλοντική υποψηφιότητα για τον Λευκό Οίκο.

Η συμπεριφορά του Ντόναλντ Τραμπ προσβάλλει ήδη σαν ιός την αξιοπιστία των ενδιάμεσων εκλογών του 2022, καθώς έχει χρησιμοποιήσει το ειδικό του βάρος για να αναγάγει σε προσόν πιθανών υποψηφίων την αποδοχή των ψεμμάτων περί τις εκλογικής νίκης που του έκλεψαν. Μία πιθανή υποψηφιότητά του το 2014 θα υποβάλλει πιθανότατα τις δημοκρατικές αξίες σε ακόμη μεγαλύτερη δοκιμασία.

Και όλα τα ψέματα έχουν επίσης απτό αποτέλεσμα. Ενδεικτικά, δημοσκόπηση του CNNi που δημοσιεύτηκε την περασμένη εβδομάδα διαπίστωσε ότι το 78% των Ρεπουμπλικανών δεν πιστεύει ότι ο Τζο Μπάιντεν κέρδισε τον περασμένο Νοέμβριο και ως εκ τούτου δεν είναι ο νόμιμος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.

«Το πραγματικό πρόβλημα είναι πως ένα από τα δύο παραδοσιακά κόμματα το έχει 'χάψει' εντελώς αυτό και δεν θέλει να ακούσει τίποτα άλλο παρά μία επιβεβαίωση του ψεύδους που του έχουν πει. Και αυτό, θεωρώ, είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος που αντιμετωπίζει η δημοκρατία μας» λέει ο Μάθιου Ντάουντ, ο οποίος είχε διατελέσει σύμβουλος του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Τζορτζ Ο. Μπους, μιλώντας στην Έριν Μπέρνετ του CNNi.

To βιβλίο των Γούντγουορντ και Κόστα περιλαμβάνει και μία νέα αποκάλυψη σχετικά με τον συντηρητικό δικηγόρο Τζον Ίστμαν, ο οποίος συνέλαβε μία μηχανορραφία για να επιχειρήσει να πείσει τον Μάικ Πενς να «αποκηρύξει» τους εκλέκτορες σε επτά πολιτείες, όπου οι Ρεπουμπλικάνοι ισχυρίστηκαν ψευδώς ότι υπήρξαν εκλογικές παρατυπίες, και να ανακηρυχθεί νικητής ο Τραμπ κατά τη διαδικασία επικύρωσης της νίκης Μπάιντεν, που τελικώς διαταράχθηκε από την εισβολή στο Καπιτώλιο.

Το σχέδιο που εμπνεύστηκε ο δικηγόρος λάμβανε υπόψη ότι θα υπήρχαν «ουρλιαχτά» (howls) εκ μέρους των Δημοκρατικών -μία εντυπωσιακή υποτίμηση της κατάστασης δεδομένου του μεγέθους αυτού που επιχειρούσαν. Έτσι, το υπόμνημα περιείχε ένα εφεδρικό σχέδιο για τον Πενς, ο οποίος καλούνταν να δηλώσει ότι κανένας υποψήφιος δεν είχε συγκεντρώσει τις 270 απαιτούμενες ψήφους του Κολεγίου των Εκλεκτόρων, και έτσι οι εκλογές θα έπρεπε να «περάσουν» στη Βουλή των Αντιπροσώπων, αναφέρουν οι Τζέιμι Γκέιντζελ και Τζέρεμι Χερμπ του CNNi.

Ένα τέτοιο βήμα θα οδηγούσε σε μία διαδικασία συνταγματικής κατάρρευσης και στο πλαίσιο της ακόλουθης διαδικασίας στη Βουλή των Αντιπροσώπων σε κάθε πολιτεία θα αναλογούσε μία ψήφος. Δεδομένου ότι οι Ρεπουμπλικανοί ήλεγχαν 26 πολιτείες, η πλειοψηφία και η νίκη θα ανήκε στον Τραμπ.

Το σχέδιο αντιμετωπίστηκε με μεγάλο σκεπτικισμό από δύο συμμάχους του Τραμπ στο Καπιτώλιο, τον γερουσιαστή Λίντσεϊ Γκράχαμ της Νότιας Καρολίνας και τον Μάικ Λι από τη Γιούτα, σύμφωνα με το βιβλίο των δημοσιογράφων της Washington Post. Αλλά αυτό δεν εμπόδισε τον Τράμπ και τον κύκλο του να συνεχίσουν να ισχυρίζονται ότι ο Μάικ Πενς απλώς επέλεξε να μην χρησιμοποιήσει την εξουσία που του παρείχε το αξίωμα του αντιπρόεδρου. Φυσικά, αυτή τη εξουσία δεν υπάρχει...

Ο Τζον Ίστμαν δήλωσε στο CNNi ότι το υπόμνημα ήταν μόνο ένα προσχέδιο. Αλλά ούτε αυτό εμπόδισε τον Τραμπ να το χρησιμοποιήσει για να επιχειρήσει να πείσει τον Πενς να τον κρατήσει στην εξουσία ή να τροφοδοτήσει την ψευδή πεποίθηση στις τάξεις των Ρεπουμπλικανών ότι ο Τραμπ είναι ο νόμιμος πρόεδρος.

Όπως επιτάσσουν η λογική και η δημοκρατία, ο Πενς συνέταξε μία επιστολή το πρωί της 6ης Ιανουαρίου λέγοντας ότι δεν είχε την εξουσία να παρέμβει για να αλλάξει το εκλογικό αποτέλεσμα πυροδοτώντας την οργή του Ντόναλντ Τραπ. Λίγες ώρες αργότερα ήλθε η εισβολή στο Καπιτώλιο.

Πίστευαν ότι το εκλογικό αποτέλεσμα θα μπορούσε να αγνοηθεί

Η πιο εντυπωσιακή πτυχή όλων αυτών των αποκαλύψεων είναι ότι ο Ντόναλντ Τραμπ και ορισμένοι άνθρωποι γύρω του πίστευαν πραγματικά ότι το εκλογικό αποτέλεσμα θα μπορούσε απλά να αγνοηθεί εάν δεν αρέσει στον πρόεδρο.

Αν και το σχέδιο του Τραμπ κατέρρευσε, το ανησυχητικό είναι πως φαίνεται σαν να χαράσσει έναν «οδικό χάρτη», βάσει του οποίου οι πολιτείες σε μία μελλοντική εκλογική αναμέτρηση θα μπορούσαν να εμποδίσουν την επικύρωση του αποτελέσματος και να στερήσουν σε έναν υποψήφιο όπως ο Μπάιντεν τις 270 εκλεκτορικές ψήφους που απαιτούνται για να κερδίσει την προεδρία.

Δημοσίευμα των New York Times αναφέρει ότι η προεκλογική εκστρατεία Τραμπ είχε ήδη καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν ήταν αληθείς οι ισχυρισμοί σχετικά με «παρεμβολή» στα μηχανήματα καταμέτρησης των ψήφων που διακινούσαν κυρίως οι συνήγοροι του Τραμπ. Όμως, δεν αισθάνθηκαν προφανώς την πολιτική ή ηθική υποχρέωση να το πουν δημόσια.

Αργότερα στις εμφανίσεις τους στα μέσα ενημέρωσης, οι δικηγόροι Ρούντι Τζουλιάνι και Σίντνεϊ Πάουελ διεύρυναν τις θεωρίες συνωμοσίας -και ο ίδιος ο Τράμπ άδραξε τους ισχυρισμούς τους για να εμπλουτίσει με τη σειρά του τα ψεύδη σχετικά με εκλογική απάτη.

Σε ένα άλλο απόσπασμα, δε, από το βιβλίο «Peril», ο Ρόμπερτ Κόστα αποκάλυψε ότι ο Τραμπ είχε απορρίψει την ιδέα πως θα ήταν καλύτερο για την πολιτική του κληρονομιά να αποδεχθεί την ήττα, σε μια συνομιλία με την Χόουπ Χικς, εκ των στενότερων συμβούλων και συνεργατών του.

«Δεν με νοιάζει για την κληρονομιά μου. Η κληρονομιά μου δεν έχει σημασία. Αν χάσω, αυτή θα είναι η κληρονομιά μου. Οι άνθρωποί μου περιμένουν να πολεμήσω και αν δεν το κάνω, θα τους χάσω» είπε ο Τραμπ, σύμφωνα με το βιβλίο.

Αυτή η στάση -που εδράζεται σε ένα ψέμα και στον προβληματικό χαρακτήρα του ίδιου του πρώην προέδρου των ΗΠΑ- είναι αυτό που φαίνεται ότι εξακολουθεί να παρακινεί τους ισχυρισμούς του Τραμπ για κλεμμένες ψήφους και πιθανώς μια νέα προσπάθεια να ανακτήσει την εξουσία. Και εξηγεί γιατί ο κίνδυνος για την αμερικανική δημοκρατία απέχει μακράν από το να έχει παρέλθει.

New bombshells show Trump's coup threat was real and hasn't passed - By Stephen Collinson, CNNi