Εκλογές ΗΠΑ: Ο Τραμπ, ο Μπάιντεν και οι άλλοι… 1.216 ανεξάρτητοι υποψήφιοι

Η αλήθεια είναι πως οι ΗΠΑ εκλέγουν προέδρους εδώ και 230 χρόνια αλλά μόνο ένας, ο πρώτος, εκλέχθηκε ως ανεξάρτητος υποψήφιος.

Από τον Τζορτζ Ουάσινγκτον και μετά, η εξουσία εναλλάσσεται ανάμεσα στους υποψήφιους των ρεπουμπλικάνων και των δημοκρατικών.

Μάλιστα, ο Ουάσινγκτον αντιτάχθηκε με όλες του τις δυνάμεις στη δημιουργία πολιτικών κομμάτων, φοβούμενος ότι ο κομματισμός θα καταστρέψει τη χώρα.

Ποιοι είναι, όμως, οι άνθρωποι που επιλέγουν να κατέβουν στις εκλογές όταν γνωρίζουν ότι οι πιθανότητες να εκλεγούν είναι αν όχι μηδενικές, απειροελάχιστες;

Όπως γράφει το BBC, μέχρι τις 9 Οκτωβρίου 1.216 ανεξάρτητοι υποψήφιοι είχαν καταθέσει τα απαραίτητα δικαιολογητικά στην Ομοσπονδιακή Εκλογική Επιτροπή των ΗΠΑ.

Και ποιοι είναι αυτοί; Μεταξύ άλλων, μια πρώην νικήτρια καλλιστείων, ένα παιδί – ηθοποιός που στη συνέχεια ασχολήθηκε με τη βιομηχανία των κρυπτονομισμάτων και ένας προγραμματιστής -εκπρόσωπος των ιθαγενών πληθυσμών των ΗΠΑ.

Τζέιντ Σίμονς: Οι Αμερικανοί θα δουν ότι οι δύο υποψήφιοι δεν είναι καλή επιλογή

Πρώην νικήτρια καλλιστείων, ράπερ, μητέρα και επαγγελματίας πιανίστα: η Τζέιντ Σίμονς είναι, όπως λέει η ίδια, μια μη συμβατική υποψήφια.

«Αλλά ζούμε σε μη συμβατικούς καιρούς» λέει η ίδια στο BBC, συμπληρώνοντας:

«Αυτή τη φορά μου φάνηκε ότι δεν έχουμε πλέον περιθώριο να πούμε ότι θα συνεχίσουμε όπως συνήθως… Είμαι κόρη ακτιβιστή πολιτικών δικαιωμάτων. Με μεγάλωσε με το “δόγμα” εάν βλέπεις κενά, εάν βλέπεις αδικίες τότε πρέπει να αναρωτηθείς εάν εσύ πρέπει να κάνεις κάτι για αυτό».

Όπως λέει η ίδια, στόχος της είναι να εξαλείψει τις ανισότητες και να δώσει σε όλους ίδιες ευκαιρίες, μέσω μεταρρυθμίσεων στην οικονομία, την εκπαίδευση και τη Δικαιοσύνη.

PHOTO 1 / 4

Photo 1/4

Photo 2/4

Photo 3/4

Photo 4/4

Αυτός είναι, άλλωστε, και ο λόγος που θέλει η προεκλογική καμπάνια της να είναι η πιο οικονομική στην ιστορία των ΗΠΑ.

«Πιστεύουμε ότι είναι φρικτό ότι κοστίζει σχεδόν ένα δισεκατομμύριο δολάριο για να εκλεγεί κάποιος πρόεδρος. Δεδομένου, μάλιστα, ότι οι μόνες προϋποθέσεις για να βάλει κάποιος υποψηφιότητα είναι να είναι Αμερικανός πολίτης άνω των 35 ετών και να έχει ζήσει στη χώρα για 14 χρόνια».

Και είναι φιλελεύθερη ή συντηρητική;

«Εξαρτάται ποιον θα ρωτήσεις…» απαντά η ίδια.

Παρότι τα ονόματα των Τραμπ και Μπάιντεν θα υπάρχουν στα ψηφοδέλτια όλων των πολιτειών, το όνομα της Σίμονς θα εμφανίζεται μόνο σε αυτά που θα μοιραστούν στην Οκλαχόμα και τη Λουιζιάνα.

Ωστόσο, εάν πολίτης άλλης πολιτείας θελήσει να την ψηφίσει, τότε μπορεί απλά να γράψει το όνομά της σε ένα λευκό ψηφοδέλτιο και η ψήφος θα προσμετρηθεί.

Μπροκ Πιρς: «Νομίζω ότι δεν έχουμε όραμα για το μέλλον»

Κατά τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας, ο Μπροκ Πιρς πήρε μια «γεύση» από Χόλιγουντ, καθώς έπαιξε το ρόλο του «πρώτου γιού» στη σειρά ταινιών «Mighty Ducks».

Η ηθοποιία δεν τον «κέρδισε», όμως, και ίσως αυτό να του βγήκε σε καλό, καθώς ασχολήθηκε με τη βιομηχανία των κρυπτονομισμάτων και με αυτό τον τρόπο μπήκε στο… κλαμπ των δισεκατομμυριούχων.

Και γιατί αποφάσισε να είναι υποψήφιος για την προεδρία;

«Νομίζω ότι δεν έχουμε όραμα για το μέλλον. Εννοώ σε τι κόσμο θέλουμε να ζούμε, ας πούμε το 2030; Ποιο είναι το σχέδιο; Πού προσπαθούμε να πάμε; Πρέπει να στοχεύεις κάπου. Και εγώ βλέπω απλώς να πετάμε πολύ λάσπη, χωρίς να υπάρχουν άνθρωποι με ιδέες που ενδεχομένως να αλλάξουν το “παιχνίδι”. Έχει αρχίσει να γίνεται τρομακτικό» εξηγεί ο Πιρς, που πέρασε τα τελευταία τέσσερα χρόνια κάνοντας φιλανθρωπικό έργο στο Πουέρτο Ρίκο.

Είναι μάλλον δύσκολο να αποφανθεί κάποιος για τις πολιτικές πεποιθήσεις του Πιρς.

Μιλάμε, άλλωστε, για τον άνθρωπο που το περιοδικό Rolling Stone χαρακτήρισε «χίπι βασιλιά των κρυπτονομισμάτων».

Στηρίζει τη νομιμοποίηση της κάνναβης, παντρεύτηκε στο φεστιβάλ Burning Man και επέλεξε το «θέμα» της τελετής να είναι οι μονόκεροι.

Φάνηκε μάλιστα να μην τον ενδιαφέρει καθόλου το γεγονός ότι θα έμπαινε στη λίστα των δισεκατομμυριούχων του Forbes.

Πιστεύει, επίσης, στην προσωπική ελευθερία.

Στο παρελθόν έχει στηρίξει με χιλιάδες ευρώ υποψήφιους των ρεπουμπλικάνων, ωστόσο υποστηρίζει πως έχει και φιλελεύθερες και συντηρητικές τάσεις.

Το όνομα του 39χρονου έχει συνδεθεί με μια δυσώδη υπόθεση, όταν τρεις ηθοποιοί κατηγόρησαν τον Πιρς και δυο συνεργάτες του για σεξουαλική επίθεση.

Ο 19χρονος τότε Πιρς είχε αρνηθεί όλες τις κατηγορίες και δεν είχε ποτέ καταδικαστεί για κάποιο αδίκημα.

Ο Πιρς δεν φαίνεται να ανησυχεί ιδιαίτερα για το ενδεχόμενο να μην εκλεγεί.

«Έχω προτάσεις» εξηγεί ο ίδιος, και συμπληρώνει:

«Μου ζητάνε να είμαι υποψήφιος για τη θέση του κυβερνήτη στη Νέα Υόρκη, στη Μινεσότα…».

Μαρκ Τσαρλς: Πρέπει να αλλάξουμε κάποια πράγματα

Παρότι είναι σχεδόν αδύνατο να εκλεγούν, οι ανεξάρτητοι υποψήφιοι έχουν ένα τεράστιο ατού: μπορούν να μιλήσουν για τα θέματα που είναι κοντά στην καρδιά τους και όχι για αυτά που απασχολούν το κόμμα…

Ο Μαρκ Τσαρλς είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ο προγραμματιστής έχει «πολεμήσει» για τα δικαιώματα των ιθαγενών πληθυσμών των ΗΠΑ αλλά και για ανθρώπων όλων των φυλών.

Κατάγεται από τους ινδιάνους Νάβαχο και η ταυτότητά του έχει καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την υποψηφιότητά του.

«Αυτά ήταν τα εδάφη τους, για χρόνια πριν χαθεί στη θάλασσα ο Χριστόφορος Κολόμβος. Και είναι ακόμη εδώ. Αισθάνομαι ευγνώμων που ζω σε αυτά τα μέρη, στα εδάφη τους, και θέλω να τους τιμήσω» δήλωσε ο ίδιος.

Μάλιστα, το 2000 αποφάσισε να μετακομίσει με την οικογένειά του σε έναν καταυλισμό Ναβάχο για να ζήσουν «πιο παραδοσιακά».

«Οι μόνοι μη ιθαγενείς που έρχονταν να μας δούν είτε ήθελαν να μας φωτογραφήσουν είτε να παράξουν φιλανθρωπικό έργο. Δεν ήρθε κανένας να χτίσει δεσμούς μαζί μας» λέει ο Τσαρλς, και συμπληρώνει:

«Το Σύνταγμά μας, το οποίο ξεκινά με τις λέξεις “Εμείς, ο λαός…” δεν αναφέρει ποτέ τις γυναίκες, εξαιρεί εσκεμμένα τους ιθαγενείς και θεωρεί τους Αφρικανανούς μισούς ανθρώπους… Για αυτό είναι λοιπόν η προεκλογική μου καμπάνια. Αν θέλουμε να είμαστε ένα έθνος που λέει “Εμείς ο λαός” και να εννοούμε όλο το λαό, τότε θα πρέπει να αλλάξουμε κάποια από τα “θεμέλια”.

Δεν μπορούμε απλά να το λέμε και να ευχόμαστε να ήταν πραγματικά έτσι».

Πρέπει, όπως εξηγεί ο ίδιος, να καταπολεμηθούν κάποια πράγματα, όπως ο ρατσισμός, ο σεξισμός και η νοοτροπία της λευκής υπεροχής.