Κορωνοϊός - Σκωτία: Η συγκινητική ιστορία του 25χρονου που έχασε τη μητέρα του από τον ιό

Μητέρα και γιος ζούσαν μαζί στο χωριουδάκι Φέριντεν, μέχρι το θάνατο της Τζάνετ Λίβινγκστον, στις 20 Απριλίου. Η 60χρονη γυναίκα, που εργαζόταν σε έναν οίκο ευγηρίας, αισθάνθηκε αδιαθεσία μετά από μια βάρδιά της στο ίδρυμα αυτό, όπου τρεις συνταξιούχοι διαπιστώθηκε ότι είχαν προσβληθεί από τον κορωνοϊό.

«Είχε πυρετό, αισθανόταν "κακόκεφη" αλλά δεν διαγνώστηκε θετική στον ιό. Όταν πήγαμε στο νοσοκομείο για να κάνουμε το τεστ, όλα καλά, όλα ήταν φυσιολογικά και οι εξετάσεις βγήκαν αρνητικές και για τους δυο μας», αφηγήθηκε ο Τζέιμι.

Λίγες ημέρες αργότερα, η μητέρα του μπορούσε να κάθεται στο κρεβάτι της. Μάλιστα παρήγγειλε φαγητό και το παρέλαβε στην πόρτα. «Την ακούω ακόμα να γελάει παρακολουθώντας τη χιουμοριστική εκπομπή που έβλεπε στην τηλεόραση», λέει ο 25χρονος.

Το πρωί της επόμενης ημέρας, η κατάστασή της επιδεινώθηκε αιφνιδιαστικά, ήταν τόσο αδύναμη που δεν μπορούσε να σηκωθεί από το κρεβάτι. Λαχάνιαζε και ο Τζέιμι κάλεσε ασθενοφόρο.

Ξαπλωμένη στο φορείο, λίγο πριν την βάλουν στο όχημα, η μητέρα, με πυρετό 39 πλέον, τον κοίταξε και του είπε ότι μάλλον αυτή ήταν η τελευταία φορά.

«Πάντα προσπαθούσαμε να κάνουμε ο ένας τον άλλον να γελάει, οπότε της απάντησα: θα χρειαστείς κάτι παραπάνω από αυτήν την αρρώστια για να με ξεφορτωθείς», περιέγραψε ο Τζέιμι, μιλώντας για την «έμπιστη» και «καλύτερη φίλη του».

Δύο ημέρες αφότου εισήχθη σε νοσοκομείο, η Τζάνετ πέθανε, προφανώς από τον κορωνοϊό, όπως είπαν οι γιατροί στην οικογένεια.

Ο Τζέιμι ήταν στο πλευρό της. Φορώντας μάσκα, γάντια και προστατευτική στολή, πέρασε τις πέντε τελευταίες ώρες μαζί της, φέρνοντας στον νου του τις καλές στιγμές που μοιράστηκαν. Λίγο πριν πεθάνει, άνοιξε τα μάτια της και του είπε ότι θα τον αγαπά για πάντα.

Τις επόμενες δύο εβδομάδες ο Τζέιμι έμεινε σε καραντίνα, με μοναδική συντροφιά τον σκύλο της μητέρας του. Οι συγγενείς και οι γείτονες του τηλεφωνούσαν συχνά ενώ στα γενέθλιά του, την περασμένη εβδομάδα, δύο φίλοι του πέρασαν μισή ώρα μαζί του – αλλά τους χώριζε μια πόρτα.

«Η μαμά έλεγε πάντα ότι η ελπίδα είναι πιο μεταδοτική από τον φόβο. Θα μου έλεγε: μη φοβάσαι που θα περάσεις μόνος σου 14 ημέρες, αλλά να σκέφτεσαι όλα αυτά τα πράγματα που θα κάνεις μετά», λέει ο Τζέιμι.