Έτοιμη η Μόσχα για το επόμενο μεγάλο βήμα στη Συρία

Τρίτη, 06 Οκτωβρίου 2015 15:21

Η Ρωσία αναπτύσσει μονάδες πυροβολικού και πυραυλικά συστήματα στη δυτική Συρία, σύμφωνα με ανεπίσημες αναφορές Αμερικανών αξιωματούχων.

Μετά τις αεροπορικές επιδρομές, οι Ρώσοι ετοιμάζονται να μπουν βαθύτερα στη συριακή σύγκρουση με χερσαίες δυνάμεις, αν επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες που έρχονται από την Ουάσιγκτον.

Όπως είπαν ανωνύμως στο CNN International δύο ανώτεροι αξιωματούχοι των ΗΠΑ, η ανάπτυξη των ρωσικών χερσαίων δυνάμεων γίνεται προς ενίσχυση του συριακού στρατού κατά των αντικαθεστωτικών δυνάμεων, παρά τις διαβεβαιώσεις της Μόσχας πως όλες οι κινήσεις της στρέφονται αποκλειστικά κατά του Ισλαμικού Κράτους.

Η ευρωπαϊκή γραμμή στη Συρία

Σ’ αυτό το πλαίσιο τοποθετούνται και οι δηλώσεις της Βαλεντίνα Ματβιένκο (Valentina Matviyenko) που υποστήριξε ότι η χώρα της δεν προτίθεται να συμμετάσχει σε επιχειρήσεις επί συριακού εδάφους. Όπως μετέδωσε χθες το ρωσικό πρακτορείο Interfax, η πρόεδρος της ρωσικής Άνω Βουλής ξεκαθάρισε ότι «δεν θα εμπλακούμε σε χερσαίες επιχειρήσεις», τονίζοντας ότι η παρουσία της ρωσικής αεροπορίας στη Συρία γίνεται ώστε να υποστηριχτεί ο τακτικός συριακός στρατός « κατά των τρομοκρατών», καθώς το Ισλαμικό κράτος απειλεί τόσο την παγκόσμια κοινότητα όσο και την εθνική ασφάλεια της Ρωσίας. Οι δηλώσεις αυτές έγιναν στο πλαίσιο της συνάντησης που είχε η Ρωσίδα αξιωματούχος με τον Ιορδανό ομόλογό της Αμπντελραούφ αλ Ραουαμπντέχ ( Abdelraouf al-Rawabdeh), ο οποίος διαβεβαίωσε ότι η Ιορδανία ελέγχει πλήρως τα σύνορά της, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «ούτε πουλί δεν πετά απαρατήρητο».

Σε ανάλογο πνεύμα, ο επικεφαλής της επιτροπής άμυνας του ρωσικού κοινοβουλίου, ναύαρχος Βλαντιμίρ Κομογέντοφ (Vladimir Komoyedov), δήλωσε στο Interfax ότι «ομάδες Ρώσων εθελοντών είναι πιθανόν να ενταχθούν στις τάξεις του συριακού στρατού για να πολεμήσουν».

Υπενθυμίζεται ότι ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ (Sergey Lavrov) έχει υποδείξει ως στόχους των ρωσικών πυρών τόσο το Ισλαμικό Κράτος όσο και το μέτωπο Αλ Νούσρα και άλλες εξτρεμιστικές ισλαμικές οργανώσεις, αφήνοντας έξω τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό, το ρόλο του οποίου η Μόσχα αναγνωρίζει στην μετά-Άσαντ εποχή. Για τον Άσαντ, η Γερμανίδα καγκελάριος, Άγκελα Μέρκελ (Angela Merkel) είπε με τον πιο επίσημο τρόπο -στη σύνοδο κορυφής για το προσφυγικό στις Βρυξέλλες της περασμένης Τετάρτης- ότι έχει ρόλο να παίξει σε πιθανές ειρηνευτικές συνομιλίες.

Ο Ομπάμα παίρνει το όπλο του

Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όλα δείχνουν πως ο Μπάρακ Ομπάμα (Barack Obama) έχει δώσει την έγκρισή του για ανεφοδιασμό των Κούρδων της Συρίας και της αραβογενούς συριακής αντιπολίτευσης, ώστε να ασκηθεί πίεση στους τζιχαντιστές από το Βορρά και να ασφαλιστούν τα σύνορα. Σύμφωνα με πληροφορίες, η απόφαση επικυρώθηκε από το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας την περασμένη Πέμπτη και έρχεται ως απάντηση στην κριτική που δέχεται η Ουάσιγκτον για ελλιπή αντίδραση απέναντι στους τζιχαντιστές.

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η μία εκ των δύο πηγών στο σχετικό ρεπορτάζ του CNN International, «ο Πρόεδρος Ομπάμα ξεκαθάρισε ότι σκοπεύουμε να συνεχίσουμε τις προσπάθειές μας για την απομείωση της δύναμης και τελικά την εξολόθρευση του ISIL, και την υποστήριξη των μετριοπαθών της συριακής αντιπολίτευσης».

Από το ίδιο ρεπορτάζ προκύπτει ότι εδώ και αρκετές εβδομάδες ο Λευκός Οίκος ήταν ενήμερος για τη μετακίνηση ρωσικού πυροβολικού στο λιμάνι της Λαττάκειας, όμως η αρχική εκτίμηση των αμερικανικών υπηρεσιών ήταν πως πρόκειται για υλικό υποστήριξης των αμυντικών θέσεων του λιμανιού. Η Λαττάκεια (αρχαία Λαοδίκεια) είναι το πιο σημαντικό λιμάνι της Συρίας και έδρα της μεγαλύτερης βάσης ηλεκτρονικών παρακολουθήσεων της Μόσχας εκτός ρωσικών συνόρων.

Ρωσικό ματ νοτιανατολικώς του ΝΑΤΟ

Οι τελευταίες κινήσεις των Ρώσων ακυρώνουν τις αρχικές εκτιμήσεις των Αμερικανών, που τώρα σπεύδουν να κάνουν τη δική τους κίνηση στη γεωπολιτική σκακιέρα.

Για δεύτερη φορά μέσα σε δύο χρόνια, η Ουάσιγκτον φαίνεται να μένει πίσω έναντι της Μόσχας στη Συρία. Η πρώτη ήταν τον Σεπτέμβριο του 2013, όταν η Δαμασκός αποδέχτηκε ρωσικό σχέδιο για καταστροφή του χημικού της οπλοστασίου, εξαναγκάζοντας τη Δύση, κυριολεκτικά την ύστατη ώρα, να ακυρώσει τα σχέδια εισβολής στην αραβική χώρα.

Παρά τις δυτικές κυρώσεις που δοκίμασαν σκληρά πέρυσι την οικονομία τους, οι Ρώσοι έχουν κατά πώς όλα δείχνουν ξανά το πάνω χέρι στην περιοχή. Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι, μετά την Κριμαία και το ουκρανικό, αυτή είναι η δεύτερη φορά που η Μόσχα εμπλέκεται στρατιωτικά εκτός συνόρων και η πρώτη εκτός της πρώην σοβιετικής επικράτειας, δείχνοντας με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο στον υπόλοιπο κόσμο πως είναι σε θέση να υπερασπιστεί τα γεωπολιτικά της συμφέροντα.

Σε αντίθεση με τον τρόπο που χειρίστηκαν το ουκρανικό, αυτή τη φορά οι δυτικοί σύμμαχοι δεν μπορούν να επικαλεστούν την παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας της Συρίας, πόσο μάλλον οποιαδήποτε ρητορική περί στήριξης τρομοκρατών, καθώς η ρωσική επέμβαση κατά του Ισλαμικού Κράτους γίνεται μετά από πρόσκληση της μοναδικής επίσημα αναγνωρισμένης κυβέρνησης της Συρίας.

Τρίζουν τα κόκκαλα των Σάικς-Πικό

Ως προς αυτό, μόνο τυχαία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί η ομιλία του Σύρου υπουργού Εξωτερικών, Ουαλίντ αλ Μουαλέμ (Walid al-Muallem), που υποστήριξε, από το βήμα της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη την περασμένη Παρασκευή, ότι «οι αεροπορικές επιδρομές είναι άνευ ουσίας, αν δεν συντονίζονται με τον συριακό στρατό, τη μόνη δύναμη που μάχεται την τρομοκρατία», αφήνοντας να εννοηθεί πως η επόμενη μεγάλη στιγμή στο συριακό δράμα θα είναι η κλιμάκωση των χερσαίων επιχειρήσεων.

Ενδεικτικό της περίπλοκης κατάσταση είναι και τα τελευταία δύο επεισόδια παραβίασης του εναέριου χώρου της νατοϊκής Τουρκίας από ρωσικά μαχητικά. Η είδηση πως Ρώσοι επιχειρούν νοτίως της Αλεξανδρέττας στο επίκεντρο της Εύφορης Ημισελήνου δεν θα μπορούσε ποτέ να προβλεφθεί από τους Σάικς-Πικό όταν χάρασσαν τα αραβικά σύνορα στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.

Με φωνή από το παρελθόν. ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτεμπεργκ (Jens Stoltenberg) απηύθυνε χθες από την έδρα του οργανισμού στις Βρυξέλλες αυστηρές προειδοποιήσεις προς τη Μόσχα, κατηγορώντας το Κρεμλίνο ότι χτυπά τη συριακή αντιπολίτευση και όχι το Ισλαμικό Κράτος. Το ερώτημα που προκύπτει μέσα από όλα αυτά είναι αν η ρωσική παρουσία στο έδαφος της Συρίας δώσει άλλοθι για μια αντίστοιχη αμερικανική επέμβαση. Με τις δύο υπερδυνάμεις να επιχειρούν παράλληλα στην πολύπαθη χώρα υπέρ αντικρουόμενων συμφερόντων, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ένα ατύχημα.