Varanasi: Η ινδική πόλη του… θανάτου

Οι ινδουιστικές γραφές αναφέρουν πως όποιος πεθαίνει στο Varanasi και αποτεφρώνεται στις όχθες του ποταμού Γάγγη, καταφέρνει να σπάσει τον αέναο κύκλο της αναγέννησης.

Οι νεκρικές φωτιές καίνε αδιάκοπα στα σκαλοπάτια που οδηγούν στον ιερό ποταμό, που θεωρείται ότι ξεπλένει τις αμαρτίες ακόμη και των πλέον αμαρτωλών. Την ώρα που τουρίστες και προσκυνητές «γνωρίζουν» τον Γάγγη, ιερείς και οι οικογένειες αποθανόντων αποχαιρετούν τους αγαπημένους τους, τραγουδώντας για την απελευθέρωση της ψυχής τους ενώ πυκνοί καπνοί πλημμυρίζουν την ατμόσφαιρα.

Στην ιερή πόλη έχουν κατασκευαστεί ειδικά καταλύματα, γνωστά ως σπίτια σωτηρίας. Το παλαιότερο όλων είναι το Mumukshu Bhawan, που έχει 116 δωμάτια. Τα 40 εξ αυτών έχουν δοθεί σε άτομα που έχουν μετακομίσει μόνιμα στην περιοχή για να πεθάνουν εκεί.

«Δεχόμαστε πάρα πολλές αιτήσεις κάθε χρόνο, αλλά, δεδομένου του ότι ο αριθμός των δωματίων είναι περιορισμένος και ορισμένα από αυτά είναι κατειλημμένα για χρόνια, δεν μπορούμε να τους δεχθούμε όλους (σ.σ. όσοι κάνουν αιτήσεις)», τόνισε ο διευθυντής του καταλύματος, συμπληρώνοντας πως συνήθως επιλέγονται όσοι «έχουν μεγαλύτερη ανάγκη, μπορούν να πληρώσουν τα έξοδά τους και έχουν συγγενείς οι οποίοι μπορούν να αναλάβουν την αποτέφρωσή τους όταν πεθάνουν. Δεν δεχόμαστε κανέναν που είναι κάτω από 60 ετών».

Το Mukti Bhawan (το Σπίτι της Απελευθέρωσης) είναι ακόμη ένα τέτοιο κατάλυμα, στο οποίο, όμως, οι κάτοικοι διαμένουν πολύ λιγότερο, όπως αναφέρει το BBC, και έχουν συγκεκριμένο σκοπό: την μετάνοια.

Η διαμονή δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 15 ημέρες. Συνήθως όσοι φιλοξενούνται είναι βαριά άρρωστοι. Σε περίπτωση που δεν πεθάνουν εντός αυτών των ημερών, τότε οι υπεύθυνοι ζητούν ευγενικά από τους συγγενείς τους να φύγουν. Γίνονται ελάχιστες εξαιρέσεις, σε περίπτωση που η υγεία του αρρώστου δεν επιτρέπει την μετακίνησή του κατά κανέναν τρόπο.

Οι επισκέπτες πληρώνουν 20 ρουπίες (περίπου 25 λεπτά του ευρώ) την ημέρα για να καλύψουν τα έξοδα του ηλεκτρικού και περνούν σχεδόν όλη την ημέρα κάνοντας προσευχές. Απαγορεύονται αυστηρώς οι σεξουαλικές πράξεις, το χαρτοπαίγνιο, η βρώση κρέατος, αυγών, κεραμιδιών, σκόρων και γενικώς φαγητών που θεωρούν ακάθαρτες από ορισμένες σέχτες του Ινδουισμού.

Υπάρχουν περιπτώσεις που άτομα έχουν ζήσει στο Varanasi έως και 40 χρόνια μέχρι να πεθάνουν.

Ο θάνατος δεν προκαλεί φόβο, το αντίθετο, γιορτάζεται. Οι άνθρωποι που ζουν σε αυτή την πόλη, ζουν καθημερινά δίπλα του.

PHOTO 1 / 6

Photo 1/6

Photo 2/6

Photo 3/6

Photo 4/6

Photo 5/6

Photo 6/6