Εσείς θα τρώγατε τη φλούδα της μπανάνας;

Άνθρωποι από όλη τη χώρα συρρέουν σε ένα κατάστημα, το οποίο πουλά μία ασυνήθιστη εκδοχή του αγαπημένου φρούτου. Μοιάζει με οποιαδήποτε άλλη μπανάνα, αλλά υποτίθεται ότι είναι πιο απαλή και πιο γλυκιά, ενώ τρώγεται ακόμα και η φλούδα της.

Στα ιαπωνικά περιγράφεται ως “mongee”, δηλαδή η σούπερ μπανάνα. Παρόλο που η τιμή της καθεμιάς αγγίζει τα έξι δολάρια, οι σπέσιαλ μπανάνες μαζεύουν πλήθος κόσμου στο μοναδικό μέρος στο οποίο διατίθενται προς πώληση, στο κατάστημα Tenmaya, νοτιοδυτικά της Okayama. Η εταιρεία που τα παράγει είπε στο CNNi ότι αύξησε την παραγωγή για να ανταποκριθεί στην αυξημένη ζήτηση.

Η μπανάνα είναι ένα από τα πιο δημοφιλή φρούτα στην Ιαπωνία. Η χώρα εξαρτιόταν για πολλά χρόνια σε εισαγωγές από μέρη όπως οι Φιλιππίνες, όπου οι συνθήκες για καλλιέργεια είναι καλύτερες.

Αλλά η φάρμα D&T, η εταιρεία που βρίσκεται πίσω από τις σούπερ μπανάνες, ελπίζει να το αλλάξει αυτό, με μία αγροτική μέθοδο που ονομάζει ‘κατάψυξη-απόψυξη’. Οι μπανάνες μεγαλώνουν συνήθως σε θερμοκρασίες γύρω στους 30 βαθμούς Κελσίου, ωστόσο η εταιρεία έχει βρει έναν τρόπο να τις καλλιεργεί σε πολύ πιο χαμηλές θερμοκρασίες μέσα σε ένα ειδικό θερμοκήπιο.

Η διαδικασία, κατά την οποία αρχικά καταψύχονται τα κύτταρα της μπανάνας, κάνει τη φλούδα βρώσιμη και θρεπτική, λέει η εταιρεία. Οι ερευνητές της ισχυρίζονται ακόμα ότι μπορούν να καλλιεργούν και άλλα τροπικά φρούτα, όπως παπάγια και ανανάδες.

Όμως, τι γεύση έχει μια σούπερ μπανάνα; Όπως την περιγράφει το ιαπωνικό site SoraNews24, το εσωτερικό της έχει μια τροπική γεύση που μοιάζει σχεδόν με αυτή του ανανά, ενώ η φλούδα δεν έχει κάποια ιδιαίτερη γεύση.

Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της εταιρείας, Tetsuya Tanaka, η ιδέα για το ιδιαίτερο αυτό φρούτο προέρχεται από έναν πλούσιο θείο ο οποίος λάτρευε τις μπανάνες και ήθελε να βρει τρόπο να τις καλλιεργήσει τοπικά.

«Η Ιαπωνία εισάγει εκατομμύρια τόνους μπανάνας κάθε χρόνο, αλλά παράγει λιγότερο από το 1% της κατανάλωσης», λέει ο Tanaka και προσθέτει: «Εάν παραχθούν τοπικά, θα ενισχυθεί η καλλιέργεια στην Ιαπωνία».

Η εξεύρεση λύσης δεν ήταν εύκολη. Σύμφωνα με τον Tanaka, ο θείος του ξόδεψε 40 χρόνια και το ποσό των 4,6 εκατομμυρίων δολαρίων από τις αποταμιεύσεις του για το εν λόγω σχέδιο.

Η μέθοδος της εταιρείας θα μπορούσε μια μέρα να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της έλλειψης τροφίμων παγκοσμίως επιτρέποντας τη γεωργία σε μέρη με χαμηλές θερμοκρασίες, όπως η Σιβηρία, λέει ο Tanaka.

Οι προσπάθειες της εταιρείας έχουν αρχίσει να αποφέρουν κέρδη. Η ζήτηση από τους πελάτες οδήγησε τη φάρμα να δεκαπλασιάσει τους στόχους παραγωγής της για φέτος, στοχεύοντας παράλληλα να επεκταθεί σε μεγαλύτερες πόλεις, όπως το Τόκιο και η Οσάκα.

Η εταιρεία προμηθεύει μέχρι στιγμής το κοντινό κατάστημα με 30 κιλά μπανάνες την εβδομάδα. Απομένει να φανεί πόσο θα «πιάσει» η ιδέα. Αλλά η Ιαπωνία είναι γνωστή για την αγάπη της για τα περίεργα φαγητά και τις ασυνήθιστες γεύσεις. Οι καταναλωτές έχουν προ πολλού «αγκαλιάσει» τροποποιημένα φρούτα που μπορεί να κοστίζουν ακριβά, όπως τετράγωνα καρπούζια και γιγαντιαία σταφύλια.

Would you eat a banana and its peel?, by Michelle Toh