FOCUS

Hashima: Το «νησί-φάντασμα» που κάποτε υπήρξε ένα από τα πιο πυκνοκατοικημένα μέρη της Γης

Hashima: Το «νησί-φάντασμα» που κάποτε υπήρξε ένα από τα πιο πυκνοκατοικημένα μέρη της Γης
Sébastien Tixier

Το πιο διάσημο από τα 505 ακατοίκητα νησιά του νομού Nagasaki είναι το Hashina (ή Gunkanjima, δηλαδή το «νησί θωρηκτό»). Βρίσκεται εννέα μίλια από τις ακτές τις πόλης και θεωρείται σύμβολο της ταχείας εκβιομηχάνισης της Ιαπωνίας.

 

Η ιστορία του ερειπωμένου, πλέον, νησιού ξεκινάει το 1890, όταν το αγόρασε η εταιρεία Mitsubishi προκειμένου να στεγάσει εκεί τους εργάτες που θα αναλάμβαναν τη σκληρή δουλειά της εξόρυξης άνθρακα από τη θάλασσα.

Το 1916 η Mitsubishi έχτισε το ψηλότερο κτίριο της Ιαπωνίας για την εποχή, που έφτανε τους επτά ορόφους και στέγαζε χιλιάδες εργάτες.

Τα επόμενα 55 χρόνια χτίστηκαν ακόμα περισσότερα κτίρια με αποτέλεσμα πάνω στο νησί να στηθεί ολόκληρη πόλη η οποία φιλοξενούσε νηπιαγωγείο, σχολείο, νοσοκομείο, ιερούς χώρους, γυμναστήριο, αίθουσες ψυχαγωγίας και πισίνα. Συγκεκριμένα, σε κάθε τετραγωνικό χιλιόμετρο του νησιού αναλογούσαν ογδόντα τρεις κάτοικοι.

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1930 έως το τέλος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, Κορεάτες και Κινέζοι αιχμάλωτοι πολέμου αναγκάστηκαν να εργαστούν εκεί κάτω από πολύ σκληρές συνθήκες. Υπολογίζεται ότι εκείνη την περίοδο έχασαν τη ζωή τους 1300 εργάτες λόγω ατυχημάτων και υποσιτισμού.

Το 1959 γίνεται ένα από τα πιο πυκνοκατοικημένα μέρη του πλανήτη, αφού στα 16 στρέμματα του στέγαζε 5.259 κατοίκους.

Καθώς το πετρέλαιο αντικατέστησε τον άνθρακα στην Ιαπωνία τη δεκαετία του 1960, τα ορυχεία άνθρακα άρχισαν να κλείνουν σε όλη τη χώρα, κάτι που έγινε και με τα ορυχεία Hashima.

Το ενδιαφέρον για το νησί επανεμφανίστηκε τη δεκαετία του 2000 όταν η Ιαπωνία ζήτησε και πέτυχε (μαζί με άλλες 21 βιομηχανικές περιοχές) την αναγνώριση της νήσου Hashima από την UNESCO ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομίας, προκαλώντας την αντίδραση της Νοτίου Κορέας και της Κίνας επειδή πολίτες τους είχαν αναγκαστεί να εργαστούν εκεί κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Έκτοτε, το νησί Hashima έγινε αντικείμενο αρκετών ντοκιμαντέρ, προσελκύοντας το ενδιαφέρον δημοσιογράφων, κινηματογραφιστών και φωτογράφων από ολόκληρο τον κόσμο. Μεταξύ αυτών, ο Γάλλος Sebastien Tixier. Οι φωτογραφίες που συνέλαβε ο φακός του είναι εντυπωσιακές, αναδεικνύοντας το πώς μπορείς να πεις με μοναδικό τρόπο την κάθε ιστορία, αν προσαρμόσεις σε μια κάμερα... φαντασία.

«Η πρόσβασή μου στο νησί εκείνη την εποχή ήταν ακόμα αρκετά περίπλοκη γιατί δεν είχε επίσημα ανοίξει για το κοινό. Ήταν πολύ δύσκολο να εξερευνήσεις ένα εγκαταλελειμμένο νησί και να το φωτογραφίσεις. Για το λόγο αυτό πήγα εκεί με μια ομάδα φίλων φωτογράφων», λέει ο Sebastien Tixier στο CNN Greece.

«Νοικιάσαμε ένα αυτοκίνητο από το Τόκιο και κατευθυνθήκαμε στο Ναγκασάκι. Δεν γνωρίζαμε αν θα μας επέτρεπαν να πάμε στο Hashima γι’ αυτό οδηγούσαμε όλη τη νύχτα μέχρι να φτάσουμε στην πόλη του Ναγκασάκι. Η φωτογράφιση έγινε πριν ανοίξει επίσημα το νησί στο κοινό. Έπρεπε λοιπόν να βρούμε ένα ψαρά που θα μας πήγαινε εκεί με το σκάφος του. Κανένας από εμάς δε μιλούσε Ιαπωνικά κάτι που δυσκόλευε το έργο μας. Ωστόσο δεν ήταν δύσκολο να βρούμε μια λύση. Έτσι, στις 5 το πρωί, ήμασταν εκεί, για να επιβιβαστούμε στο σκάφος των ψαράδων που είχαμε γνωριστεί την προηγούμενη ημέρα».

SebastienTixier Autoportrait small

Ρωτάω τον Sebastien Tixier αν είχαν μαζί τους κάποιον ξεναγό: Όχι ήμασταν μόνοι μας στο νησί. Ήταν κάτι πολύ ευχάριστο, γιατί μου αρέσει να ανακαλύπτω τον εαυτό μου σε ένα εγκαταλειμμένο χώρο όπου με καθοδηγεί το ένστικτό μου, η περιέργεια και οι εικόνες. Φυσικά πρέπει πάντα να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί και επιφυλακτικοί σε μέρη όπως αυτό. Από τη στιγμή που ήμασταν μια ομάδα φίλων, προσπαθούσαμε να βεβαιωθούμε ότι ήμασταν πάντα μαζί».

Ο Sebastien Tixier είναι αυτοδίδακτος φωτογράφος και αυτή η φωτογράφιση ήταν από τα πρώτα έργα του. «Ήταν η πρώτη φορά που ταξίδευα στο εξωτερικό έχοντας ως μοναδικό σκοπό να κάνω αυτή τη φωτογράφιση», λέει.

Την Κυριακή 26/3, συμπληρώνονται 9 χρόνια αφ' ότου ο Tixier φωτογράφησε το Hashima.