Τα (πρώτα) μηνύματα των Δελφών

Μένοντας πιστό στην αρχαία κληρονομιά του χώρου, το Φόρουμ κομίζει μια σειρά από αμφίσημους χρησμούς, καθώς κοινή συνισταμένη μεταξύ των ομιλητών είναι η έλλειψη ορατότητας σε διεθνές αλλά και εγχώριο επίπεδο.

Οι προβληματισμοί σε μεγάλο βαθμό είναι κοινοί, έχοντας να κάνουν με την ενέργεια, την «εκτίναξη» των τιμών διεθνώς, το νέο γεωπολιτικό περιβάλλον και τις επιπτώσεις στην κοινωνία και την οικονομία. Πίσω, όμως, από κλειστές πόρτες, οι σύνεδροι δεν κρύβουν το γεγονός ότι πραγματικά δεν γνωρίζουν τι μέλει γενέσθαι και για πόσο χρονικό διάστημα θα βιώνουμε αυτή την αβεβαιότητα.

Και μπορεί στα πάνελ και τις επίσημες τοποθετήσεις να εμφανίζονται αισιόδοξοι, όπως εξάλλου αναμένεται λόγω της θέσης τους, ιδιωτικά η αισιοδοξία παραμένει, αλλά σαφώς πιο συγκρατημένη.

Την ίδια στιγμή όμως, και αυτό είναι εξαιρετικά θετικό, δεν διακρίνεται ίχνος πανικού ή φόβου ότι η κατάσταση «θα ξεφύγει» με απρόβλεπτες συνέπειες. Το κοινό στοίχημα είναι για πόσο χρονικό διάστημα θα παραμείνουμε στην παρούσα συγκυρία και ποιες θα είναι οι μακροπρόθεσμες συνέπειες. Όμως, για εκείνους που μπορούν να βλέπουν σε ορίζοντα που ξεπερνά το 6μηνο ή το 12μηνο η λογική είναι «business as usual», προετοιμάζοντας επενδύσεις και αναζητώντας τρόπους να αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες που προσφέρει το οικονομικό περιβάλλον. Προφανώς σε μάκρο επίπεδο, καθώς ελάχιστη είναι -μέχρι στιγμής τουλάχιστον- η αναφορά στα μακροοικονομικά, που ούτως ή άλλως δεν ήταν ανάμεσα στα βασικά θέματα του Φόρουμ.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν παράλληλα οι οραματιστές-ομιλητές που περιγράφουν με γλαφυρά λόγια το μέλλον που έρχεται, και το οποίο δεν είναι διόλου μακρινό. Η τεχνολογία, η τεχνητή νοημοσύνη, η 4^η Βιομηχανική Επανάσταση κυριαρχούν και γίνεται πλέον ξεκάθαρο ότι όποιος δεν ακολουθήσει -άμεσα- τις τάσεις θα βρεθεί προ πολύ δυσάρεστων εκπλήξεων.

Όσον αφορά τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, και εδώ κυριαρχεί το μοντέλο της συγκρατημένης αισιοδοξίας, με τους τραπεζίτες να «ζυγίζουν» τις συνέπειες της συγκυρίας και της εκτίναξης του πληθωρισμού έναντι των αναπτυξιακών προοπτικών που φέρνει το Ταμείο Ανάκαμψης, η πράσινη μετάβαση και η αλλαγή του οικονομικού μοντέλου.

Μεγάλη κουβέντα, δίχως όμως ξεκάθαρη εικόνα γίνεται και για τα ESG κριτήρια. Πλέον, δείχνουν να κυριαρχούν στο δημόσιο διάλογο, ακόμα όμως φαίνεται πως έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε. Η έλλειψη «κοινού νομίσματος» αναφορικά με τη βιωσιμότητα, η ανάγκη θέσπισης κανόνων που θα βοηθήσουν να επεκταθούν οι βιώσιμες χρηματοδοτήσεις αλλά και ο περιορισμός του “greenwshashing” και των «δήθεν» ESG δράσεων είναι προκλήσεις που φαίνεται ότι θα απασχολήσουν και τα επόμενα συνέδρια.

Προφανώς, στα κυριολεκτικά εκατοντάδες πάνελ του συνεδρίου υπάρχει χώρος για πολλές άλλες ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις, ενώ με ενδιαφέρον αναμένονται οι συζητήσεις με έντονο πολιτικό χαρακτήρα, που θα κλιμακωθούν με την ομιλία του πρωθυπουργού το Σάββατο.

Όμως, τα μέχρι στιγμής μηνύματα φαίνεται να δίνουν μια εικόνα που - τουλάχιστον σε οικονομικό επίπεδο - θέλει το ποτήρι να είναι μισογεμάτο, έστω και με αρκετούς αστερίσκους.