Προσχηματικά ναι, ψηφοθηρικά «όχι» της αντιπολίτευσης

Κατά τη διάρκεια της ψήφισης του πολυνομοσχεδίου, ο Γιώργος Πάντζας (ΣΥΡΙΖΑ) ψήφιζε εμφατικά «ναι» σε αυτό και ο Μάκης Βορίδης (Ν.Δ.) «όχι επί της αρχής». Εύκολα μπορεί να θυμηθεί κάποιος τους δύο βουλευτές, στο όχι και πολύ μακρινό παρελθόν, να τοποθετούνται αντίστροφα, υπακούοντας στα κελεύσματα των κομμάτων τους. Με ρητορική δεινότητα και περίσσιο πάθος επιχειρηματολογούσαν για τα δεινά των μνημονίων ή την ευρωπαϊκή προοπτική, στα βουλευτικά έδρανα ή τα τηλεοπτικά παράθυρα, αλλά από την αντίπερα όχθη ο καθένας.

Δυστυχώς, η έκφραση μίας νέου τύπου αντιπολίτευσης με στήριξη στο ευρωπαϊκό μέλλον της χώρας, αντίσταση στο λαϊκισμό και πολιτική σωφροσύνη ως αντίβαρο στην ψηφοθηρία και τον εύκολο λαϊκισμό, ολοκληρώθηκε, πιθανώς, στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου 2015. Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι κατά κύριο λόγο, τα τρία κόμματα που στήριξαν προεκλογικά την κυβέρνηση στην προσπάθειά της για συμφωνία με τους Ευρωπαίους εταίρους, δεν είναι, πλέον, ικανά να αντισταθούν στις σειρήνες των ποσοστών και των δημοσκοπήσεων. Η «υπεύθυνη αντιπολίτευση» έδωσε τη θέση της σε μία προσχηματική στάση για το πολυνομοσχέδιο και φαντάζει ως προάγγελος της επιστροφής τους σε μία παράδοση γενικευμένης κριτικής με μοναδική επιδίωξη την προσέλκυση δυσαρεστημένων ψηφοφόρων.

Αποτελεί, τελικώς, ουτοπία μία προσδοκία γόνιμης αντιπολίτευσης, η οποία, να μπορεί να στηρίζει το κυβερνητικό έργο, όταν είναι ορθό. Όσο για την προσήλωση της κυβερνώσας παράταξης στην ευρωπαϊκή προοπτική και την ολοκλήρωση της συμφωνίας για να φτάσει στη μείωση του χρέους, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις θέσεις που κατείχε και υπεράσπιζε μέχρι και το βράδυ του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015.