Κίνητρα ή προνόμια σε εμβολιασμένους;

Ποια θα είναι αυτά; Αν πρέπει να υπάρχουν; Αν διαχωρίζουν τους πολίτες σε πρώτης και δεύτερης κατηγορίας; Αν είναι συνταγματικό δικαίωμα; Αν, αν, αν...

Η συζήτηση αναμένεται οαλιρνει πολιτικές διαστάσεις, καθώς η ροπή που δίνει η κυβέρνηση είναι στο να υπάρχουν προνόμια σε όσους έχουν εμβολιαστεί κατά της νόσου της COVID -19. Προφανής στόχος της είναι να κινητοποιήσει και τους τελευταίους που δεν θέλουν να εμβολιαστούν, ώστε να επιτύχουμε ως χώρα υψηλό τείχος ανοσίας. Αντιθέτως ένα μέρος της αντιπολίτευσης αναμένεται να αντιδράσει. Θα υποστηρίζει ότι τα προνόμια εκείνων που εμβολιάζονται είναι αντισυνταγματικά γιατί διαχωρίζει την κοινωνία σε δυο μέρη.

Ωστόσο, το θέμα θα υφίσταται και το ερώτημα θα παραμένει: Πρέπει να υπάρξουν προνόμια σε εκείνους που έχουν εμβολιαστεί έναντι εκείνων που δεν έχουν; Οι ειδικοί επιστήμονες δεν έχουν μέχρι στιγμής διατυπώσει ξεκάθαρη θέση. Κάποιες γνώμες που έχουν εκφράσει μιλάνε για κίνητρα και όχι για προνόμια.

Ίσως γιατί μιλώντας για κίνητρα δεν θέλουν να πούνε ξεκάθαρα τη θέση τους, που επί της ουσίας είναι ξεκάθαρα υπέρ του να υπάρχουν προνόμια.

Τι είδους προνόμια όμως μπορεί να είναι αυτά για τα οποία γίνεται συζήτηση; Οι εμβολιασμένοι για παράδειγμα θα έχουν διαφορετική αντιμετώπιση από τους ανεμβολίαστους όταν θα θέλουν να επισκεφθούν κάποιο κλειστό χώρο διασκέδασης, θεάματος και ψυχαγωγίας; Οι μεν θα μπορούν να επισκέπτονται αυτούς τους χώρους και οι δε όχι; Για τέτοια προνόμια θα ανοίξει η συζήτηση; Και αν ναι, ο διαχωρισμός πως θα γίνεται; Με την επίδειξη του πιστοποιητικού εμβολίου;.

Κάτι τέτοιο όπως καταλαβαίνετε δεν μπορεί να γίνει. Δεν γίνεται να χωριστεί η κοινωνία σε πολίτες που έχουν πιστοποιητικό εμβολιασμού και σε πολίτες που δεν διαθέτουν. Θα ισχύσει μήπως και για τους χώρους εστίασης; Θα έχουν το προνόμιο να τρώνε με την παρέα τους σε καταστήματα εστίασης όσοι έχουν εμβολιαστεί και όσοι δεν έχουν; Δν θα μπορούν να επισκέπτονται με την παρέα τους ανάλογους χώρους; Και ποιος θα το κρίνει αυτό; Σαφώς και είναι αντιδημοκρατικό και αντισυνταγματικό κάτι τέτοιο.

Στη λογική του ποιος εμβολιάζετε και ποιος όχι μπαίνουν σιγά - σιγά και μεγάλες επιχειρήσεις. Όμιλοι και εταιρείες παντός είδους που απασχολούν από 250 εργαζόμενους και άνω, στέλνουν μέιλ στους εργαζόμενους και τους προειδοποιούν έμμεσα ότι αν δεν εμβολιαστούν τότε θα πρέπει να τηρηθούν οι αποφάσεις για την προστασία της κοινής υγιεινής. Κοινώς, δηλαδή, να κλείσουν ραντεβού για εμβολιασμό διαφορετικά θα υπάρχουν επιπτώσεις.

Όλα αυτά φυσικά έχουν επιπτώσεις στη ζωή μας. Σίγουρα τα κίνητρα διαφορετικάαπό τα προνόμια. Κίνητρο θεωρείτε ότι θα πρέπει κάποιος να έχει εμβολιαστεί γιατί έτσι δεν θα υποστεί ταλαιπωρία αν θέλει να επισκεφθεί μια ξένη χώρα και να γλιτώσει την υποχρεωτική καραντίνα. Είναι κίνητρο αυτό που κάνουν μερικές χώρες σε συνεργασία με τις αεροπορικές εταιρίες. Κίνητρο είναι -και όχι προνόμιο- για να εγγραφεί ένας φοιτητής σε κάποιο πανεπιστήμιο του εξωτερικού να έχει πρώτα εμβολιαστεί κατά της νόσου.

Τέτοια κίνητρα ναι δεν πρέπει να είμαστε αντίθετοι, αλλά όχι όμως να υπάρχουν προνόμια έναντι άλλων συνανθρώπων μας που έχουν έναν προβληματισμό επιπλέον για το κατά πόσο το εμβόλιο είναι χρήσιμο ή όχι. Γιατί αλλιώς η κοινωνία θα αποκτήσει και άλλη ανισότητα εκτός την οικονομική. Θα υπάρχουν διακρίσεις σε βάρους εκείνων που δεν εμβολιάζονται και όταν μια κοινωνία εισέλθει στην εποχή των διακρίσεων -είτε είναι τέτοιας μορφής είστε οποιαδήποτε άλλης- τότε σίγουρα κάτι άλλο συμβαίνει.