Το τείχος του Βερολίνου έπεσε, εμείς γιατί υψώνουμε δικά μας τείχη;

Τριάντα χρόνια αργότερα, με αφορμή το προσφυγικό, ακούμε φωνές που θέλουν να υψώσουν ένα ανάλογο τείχος στον Έβρο και να δημιουργήσουν ένα «μπλόκο» από βάρκες στο Αιγαίο ώστε κανένας πρόσφυγας να μην μπορεί να περάσει…

Δεν είμαι της άποψης του «ανοίξαμε και σας περιμένουμε».

Είμαι της άποψης ότι θα πρέπει να μπουν κανόνες. Το τείχος που θέλουν ορισμένοι να υψώσουν είναι η εξαίρεση. Το προσφυγικό εξελίσσεται σε τεράστια κρίση, ανάλογη με εκείνη του 2015.

Τότε το δόγμα ήταν περίπου αυτό:

«Ελάτε στη χώρα της επαγγελίας».

Και ήρθαν, είναι αλήθεια, δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες στα ανοικτά σύνορα με την ελπίδα να φύγουν για την Ευρώπη.

Ωστόσο, τα σύνορα έκλεισαν με ευθύνη των γειτόνων μας και τώρα πρόσφυγες και μετανάστες βρίσκονται εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα και παράλληλα εμείς εδώ όλοι στα πρόθυρα νευρικής κρίσης -άλλοι να αντιμετωπίζουν με ανθρωπιστικούς όρους τους πρόσφυγες και τους μετανάστες και άλλοι να τους κυνηγούν κακήν κακώς.

Οι φωνές που ακούγονται για τείχος και ναρκοπέδιο στον Έβρο δεν είναι φωνές της λογικής και ας νομίζουν όλοι εκείνοι που τα επιθυμούν ότι είναι πατριώτες.

Οι φωνές, παράλληλα, που ακούγονται υπέρ και με συναισθηματικό τόνο πάλι δεν λύνουν το πρόβλημα.

Επομένως όσο δεν διαφαίνεται λύση του προβλήματος, τόσο οι δύο αυτές παράλληλες φωνές θα γίνονται πιο έντονες και θα διχάζουν τον κόσμο, θα τον μοιράζουν στα δύο σαν τότε πριν από 30 χρόνια ανάμεσα στους ανθρώπους του ανατολικού και του δυτικού Βερολίνου.

Η ομολογία του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, ενός πολιτικού που με ανθρώπινες ευαισθησίες μίλησε με τη γλώσσα της αλήθειας, δεν μπορεί να είναι σε κάθε περίπτωση κατακριτέα.

Δεν μπορεί να υπάρχουν κάποιοι που υποστηρίζουν ότι έχουν ενοχληθεί μαζί του επειδή τα είπε κατάματα στους Ευρωπαίους.

Και τα λένε αυτοί που κατά το παρελθόν εκθείαζαν τον τότε υπουργό που εξάρθρωσε τη 17 Νοέμβρη και που μέσα στο γραφείο του δολοφονήθηκε με βόμβα ο στενός του συνεργάτης Γιώργος Βασιλάκης.

Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι η Ευρώπη να πράξει τα δέοντα.

Και σε αυτό αποσκοπούσε η δήλωση Χρυσοχοΐδη.

Όσο δεν ιδρώνει το αυτί της της Ευρώπης, τόσο ο Ερντογάν θα κάνει ό,τι θέλει και προς την Ευρώπη και προς την Ελλάδα.

Μόνο που αν η Ευρώπη, η διαλυμένη που θεωρούν αρκετοί, δεν αναλάβει τη δράση που πρέπει και δεν αλλάξει τις υπάρχουσες συνθήκες και τότε όχι μόνο δεν θα λυθεί το πρόβλημα αλλά θα το έχουμε και δίπλα μας τα επόμενα πολλά, πολλά χρόνια.

Επομένως σε εμάς εναπόκειται τι πρέπει να κάνουμε, εμείς αποφασίζουμε…