Συντηρητισμός ή αναγκαιότητα; Το Τέξας ποινικοποίησε την αποστολή άσεμνων φωτογραφιών από άντρες

Ο αποστολέας θα πληρώνει πρόστιμο 500 δολαρίων και η απόφαση ελήφθη μετά από πιέσεις που ασκήθηκαν από την πλατφόρμα διαδικτυακών γνωριμιών Bumble, η οποία εδρεύει στη συγκεκριμένη πολιτεία (στο Όστιν) και απευθύνεται κυρίως σε γυναίκες.

«Αν, λοιπόν, η επίδειξη είναι αδίκημα στους δρόμους, γιατί να μην ισχύει το ίδιο στο τηλέφωνό σου ή στον υπολογιστή σου;», είπε η ιδρύτρια του Bumble, Γουίτνεϊ Γουλφ Χερντ σε μια νομοθετική επιτροπή της πολιτείας πριν μερικούς μήνες. «Εμείς, σαν εταιρείες τεχνολογίας δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά». Τους έπεισε και ο νόμος πέρασε με την υποστήριξη Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων.

Πολλοί θα σπεύσουν να χαρακτηρίσουν το νόμο ως συντηρητικό. Υπερβολικό ίσως. Είναι, όμως;

Τι σκέφτονται οι άντρες, τι αισθάνονται οι γυναίκες

Η αλήθεια είναι ότι για μας τις γυναίκες, το ζήτημα είναι πολύ διαφορετικό απ’ ότι πιστεύουν οι άντρες. Ας προσπεράσουμε το «ηθικό» ή μη του θέματος, ακριβώς για να αποφύγουμε το σκόπελο όσων σπεύσουν να μιλήσουν για ποινικοποίηση του φλερτ, κι ας πάμε στην ουσία του: Είναι φλερτ το να στέλνεις ξαφνικά σε μια γυναίκα ένα κακοφωτισμένο γκρο πλαν των γεννητικών σου οργάνων, ξεκομμένο από τον υπόλοιπο εαυτό σου;

Οι άντρες που το κάνουν ίσως πιστεύουν ότι ναι. Οι γυναίκες, πάντως, πιστεύουν ότι όχι. Και η διαφορά των απόψεων μεταξύ των δύο φύλων πάνω στο συγκεκριμένο θέμα έχει πολύ ενδιαφέρον.

Σε σχετική έρευνα που έγινε πρόσφατα από το YouGov, 2.121 γυναίκες και 1.738 άντρες ρωτήθηκαν σχετικά. Οι 41 τις 100 γυναίκες (ηλικίας 18-34 ετών) είπαν ότι έχουν λάβει στο ίνμποξ τους κάποια φωτογραφία ανδρικών γεννητικών οργάνων, χωρίς να τη ζητήσουν και χωρίς να ρωτηθούν. Από την άλλη, μόνο το 22% των αντρών παραδέχτηκε ότι έχει στείλει μια τέτοια φωτογραφία και από αυτούς μόνο το 5% παραδέχεται ότι το έχει κάνει χωρίς να του έχει ζητηθεί. Προφανώς το νούμερο δεν βγάζει νόημα, εκτός αν κάποιοι (πολλοί) προέβησαν σε μαζικές αποστολές. Πιο πιθανό, πάντως, είναι ότι οι περισσότεροι απλώς δεν το παραδέχτηκαν.

Το πιο ενδιαφέρον, όμως, είναι άλλο. Η έρευνα προσπάθησε να διερευνήσει εάν οι γυναίκες βρίσκουν «αισθησιακές» αυτού του είδους τις φωτογραφίες. Αλλά και το γιατί οι άντρες τις στέλνουν. Από τις γυναίκες, λοιπόν, ζητήθηκε να επιλέξουν ανάμεσα σε εννέα λέξεις για να χαρακτηρίσουν τις φωτογραφίες αυτές. Ακολούθως, από τους άντρες ζητήθηκε να επιλέξουν, από τις ίδιες λέξεις, αυτές που πίστευαν ότι θα διάλεγαν οι γυναίκες. Τα αποτελέσματα δείχνουν, αν μη τι άλλο, τη διαφορά σκέψης ανάμεσα στα δύο φύλα.

Το 58% των γυναικών περιέγραψαν τις φωτογραφίες ως «σιχαμένες» και το 54% ως «ηλίθιες».

Στο αντίποδα, το 44% των αντρών πιστεύει ότι οι γυναίκες θα τις βρουν «σέξι», το 51% ότι θα τις βρουν «αστείες» και το 50% ότι θα τις βρουν «βαρετές».

Καμία επαφή δηλαδή.

Οι άντρες -κατά πλειοψηφία- δεν δείχνουν να κατανοούν το αυτονόητο: Οι γυναίκες δεν σκέφτονται όπως σκέφτονται -συχνά- οι ίδιοι. Δεν θεωρούν καθόλου σέξι ένα γεννητικό όργανο από μονο του κι όχι επειδή δεν εκτιμούν και δεν τους αρέσουν τα αντρικά γεννητικά όργανα γενικώς, αλλά επειδή τα εκτιμούν και τους αρέσουν ως μέρος ενός άντρα που τους αρέσει και συνολικά.

Πέρα απ’ όλα αυτά, τα οποία καταδεικνύουν τη διαφορά νοοτροπίας και αντίληψης που επικρατεί ακόμα ανάμεσα στα δύο φύλα, η αλήθεια είναι ότι η διαδικτυακή σεξουαλική παρενόχληση δεν είναι καθόλου αστεία. Είναι μια μορφή «εισβολής» στον προσωπικό χώρο του άλλου και, όπως γιγαντώνεται και παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις με την ψηφιακή κυριαρχία στην επικοινωνία, πρέπει να αντιμετωπιστεί. Το «δεν θέλω» πρεπει να γίνεται σεβαστό στον ψηφιακό κόσμο, όσο και στον πραγματικό.

Δεν είναι θέμα συντηρητισμού. Είναι θέμα σεβασμού και προστασίας. Και έως ότου αυτό γίνει σαφές χωρίς να χρειάζεται η επιβολή του διά νόμου, δεν ειναι καθόλου κακό να μπουν κάποιοι κανόνες.