Το Μαξίμου «αναγνώρισε» τον Μανώλη Πετσίτη;

Με τον πλέον επίσημο τρόπο ο κ. Τζανακόπουλος επιβεβαίωσε πως ο Μανώλης Πετσίτης έως μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο- την οποία δεν προσδιόρισε- περιδιάβαινε πέριξ του κύκλου της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Μιλώντας στο News 24/7 ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε: «Ο κ. Πετσίτης έκανε τις δικές του επιλογές και τράβηξε το δικό του δρόμο. Από ένα σημείο και μετά υπάρχει ατομική ευθύνη και όλα θα ελεγχθούν από την ελληνική δικαιοσύνη. Σχετίστηκε με επιχειρήσεις με τις οποίες η κυβέρνηση συγκρούστηκε ανοιχτά υπερασπιζόμενη το δημόσιο συμφέρον».

Με την τοποθέτηση αυτή η κυβέρνηση «αποκατέστησε» τον Μανώλη Πετσίτη, καθώς απέδειξε πως ο ίδιος δεν ψευδόταν όταν εμφανιζόταν σε διοικητές ΔΕΚΟ και δημοσίων φορέων ως εκπρόσωπος του Μαξίμου. Αυτή η αποσαφήνιση ήταν πολιτικά απαραίτητη, καθώς ο Μανώλης Πετσίτης επισκέπτονταν τον Απρίλιο του 2017 δημοσιές επιχειρήσεις όπως η ΔΕΠΑ επικαλούμενος την ιδιότητα «Μαξίμου», την ίδια ώρα που λάμβανε μέσω επιταγών αμοιβές 200.000 ευρώ από τον υπόδικο επιχειρηματία Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, για άγνωστης φύσης υπηρεσίες.

Η επιβεβαίωση πως ο Πετσίτης συναντούσε τον πρώην Διευθύνοντα Σύμβουλο της ΔΕΠΑ Θόδωρο Κιτσάκο στα γραφεία της επιχείρησης αερίου όντας πράγματι συνεργάτης του Μεγάρου Μαξίμου, εκθέτει πολλαπλώς τους Νίκο Παππά και Αλέκο Φλαμπουράρη.

Ο πρώτος είχε υποστηρίξει πως με τον Μανώλη Πετσίτη «υπήρξε συνεργασία, σε εθελοντική βάση και κατόπιν απομακρύνθηκε και εργάστηκε σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, οι οποίες μάλιστα συγκρούστηκαν με την κυβέρνηση». Ο Αλέκος Φλαμπουράρης δε είναι διπλά εκτεθειμένος. Από το βήμα της Βουλής είχε ισχυριστεί πως ο Πετσίτης δεν σχετίζεται με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και «απλά φωτογραφιζόταν» με τα στελέχη του κόμματος μετά την εκλογική νίκη του 2015. «Είναι δυνατόν να λέτε ότι είναι φίλος του Πρωθυπουργού ή φίλος του Φλαμπουράρη κάποιος ο οποίος βρέθηκε όταν κερδίσαμε το 2015, απ’ ό,τι μου λένε, να είναι δίπλα μας και να τον βγάλουν φωτογραφία;», είχε υποστηρίξει ο υπουργός Επικρατείας στα τέλη Δεκεμβρίου, απαντώντας στη Βουλή για την υπόθεση ΔΕΠΑ- Πετσίτη.

Ο κ. Φλαμπουράρης έχει πάντως διαψευστεί και από ένα τεκμήριο που έχουν δημοσιοποιήσει από το 2015 τα «Νέα». Ένα χαρτί με τα προγνωστικά ηγετικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για το εκλογικό αποτέλεσμα του Ιανουαρίου 2015. Σε αυτό το χαρτί αναφέρεται και το όνομα του κ. Φλαμπουράρη και το όνομα του Μανώλη Πετσίτη. Δηλαδή ο υπουργός Επικρατείας στοιχημάτιζε για το εκλογικό αποτέλεσμα του 2015 με κάποιον που σήμερα – μετά τον ντόρο και την αρνητική δημοσιότητα - υποστηρίζει πως απλά διερχόταν από την Κουμουνδούρου και φωτογραφήθηκε «τυχαία» μαζί του και με τον πρωθυπουργό.

Υπενθυμίζεται πως χθες η Ζωή Κωνσταντοπούλου, αναφερόμενη σε συνέντευξη της στον Μανώλη Πετσίτη ισχυρίστηκη ότι εκείνος ήταν στον ΣΥΡΙΖΑ πριν ακόμη την ανάληψη της εξουσίας τον Ιανουάριο του 2015.

«Εγώ τον ήξερα ως τον κουβαλητή της τσάντας του Παππά, ούτε ήξερα το επώνυμό του. Τον είχα δει να συνοδεύει τον Παππά όπου πήγαινε, ήδη από την εποχή που ο σημερινός υπουργός ήταν διευθυντής του γραφείου του Τσίπρα, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αντιπολίτευση» ανέφερε χαρακτηριστικά η κ. Κωνσταντοπούλου, προσθέτοντας ότι: «Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι ο πλουτισμός του Πετσίτη είναι πλουτισμός σχετιζόμενος με του Παππά και του Τσίπρα».

Τα ίδια είχε υποστηρίξει ήδη από τις 18 Δεκεμβρίου και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργός Νίκος Φίλης. Συγκεκριμένα είχε δηλώσει ότι θυμάται τον Μανώλη Πετσίτη ως «βοηθό» του Νίκου Παππά. «Τον Μανώλη Πετσίτη τον γνώριζα ως φιγούρα, δεν είχα προσωπικές σχέσεις, δεν έχω εικόνα, ήταν βοηθός του Νίκου Παππά», είχε δηλώσει τότε ο Νίκος Φίλης, κάτι που τρεις ημέρες αργότερα ο Αλέκος Φλαμπουράρης επιχείρησε να διαψεύσει.

Αυτό που μέλλει να ξεκαθαρίσει η κυβέρνηση είναι με το ποιες επιχειρήσεις με τις οποίες συνεργάσθηκε ο Μανώλης Πετσίτης συγκρούσθηκε εν συνεχεία το Μέγαρο Μαξίμου και με ποια αφορμή. Διότι στην υπόθεση του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη και της ELFE, δεν έχει γίνει καμία ριζοσπαστική ενέργεια από την πλευρά της κυβέρνησης για τη διασφάλιση της οφειλής των 130 εκατ. ευρώ, π.χ. με την επιβολή αναγκαστικής διαχείρισης, κάτι που προαναγγέλλεται διαρκώς, αλλά δεν εφαρμόζεται.