Πέθανε ο βραβευμένος λογοτέχνης Χριστόφορος Μηλιώνης
Πέθανε σε ηλικία 85 ετών ο βραβευμένος πεζογράφος Χριστόφορος Μηλιώνης. Άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο των Αθηνών ύστερα από πολύμηνη νοσηλεία και πολλά προβλήματα υγείας.
Ο Χριστόφορος Μηλιώνης γεννήθηκε στο Περιστέρι της επαρχίας Πωγωνίου των Ιωαννίνων και ήταν γιος δασκάλου. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο στη γενέτειρα του, όμως το χωριό του κάηκε κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής.
Η οικογένειά του αναγκάστηκε να μετακινηθεί και κατά τη διάρκεια του εμφυλίου, κι έτσι ο Μηλιώνης φοίτησε στο γυμνάσιο της Πωγωνιανής (1942-1947) και στη Ζωσιμαία Σχολή (1947-1950). Σπούδασε στο τμήμα κλασικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1950-1955) και από το 1957 ως το 1959 υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία με το βαθμό του Βοηθητικού Γραφέα στην Τρίπολη και τα Γιάννενα.
Εργάστηκε ως καθηγητής αρχικά σε διάφορα σχολεία της Ηπείρου και στη συνέχεια στο Γυμνάσιο Αμμοχώστου στην Κύπρο (1960-1964), ενώ από το 1977 ως το 1980 υπήρξε γυμνασιάρχης σε σχολεία των νομών Αγρινίου, Βοιωτίας, Σαλαμίνας και Αττικής. Διετέλεσε επίσης Σχολικός Σύμβουλος Δυτικής Αττικής. Ταξίδεψε σε πολλές χώρες της Ευρώπης, της μέσης Ανατολής και των Βαλκανίων. Παντρεύτηκε την καθηγήτρια στο τμήμα Γαλλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Τατιάνα Τσαλίκη με την οποία απέκτησε μια κόρη.
Ασχολήθηκε επίσης με μεταφράσεις από τα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά, ενώ υπήρξε μέλος της συντακτικής ομάδας των Κειμένων Νεοελληνικής Λογοτεχνίας για τους μαθητές του Γυμνασίου και Λυκείου.
Το 1986 τιμήθηκε με το πρώτο κρατικό βραβείο διηγήματος για τη συλλογή Καλαμάς και Αχέροντας και διετέλεσε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και του Διοικητικού Συμβουλίου της. Έργα του μεταφράστηκαν στα ρωσικά, τα γερμανικά, τα ιταλικά, τα γαλλικά, τα ουγγρικά και τα ολλανδικά. Σήμερα ζει στην Αθήνα.
Ανήκε στους έλληνες πεζογράφους της μεταπολεμικής γενιάς. Την πρώτη του εμφάνιση στο χώρο της λογοτεχνίας πραγματοποίησε το 1954 με τη δημοσίευση του διηγήματός του Το δίκανο στο περιοδικό Ηπειρωτική Εστία και το 1961 εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο, τη συλλογή διηγημάτων Παραφωνία. Ο αφηγηματικός λόγος του συνδυάζει στοιχεία της παραδοσιακής και νεωτερικής γραφής, ενώ θεματολογικά κινείται σταθερά γύρω από τον ίδιο άξονα, αποτέλεσμα δημιουργικού συγκερασμού βιωματικών και αυτοβιογραφικών στοιχείων του συγγραφέα με στοιχεία του πολιτικού και κοινωνικού προβληματισμού του. 1. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Χριστόφορου Μηλιώνη βλ. χ.σ., «Μηλιώνης Χριστόφορος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό6. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1987 και Τσακνιάς Σπύρος, «Χριστόφορος Μηλιώνης», Η μεταπολεμική πεζογραφία · Από τον πόλεμο του ’40 ως τη δικτατορία του ’67Ε΄, σ.254-278. Αθήνα, Σοκόλης, 1988.
Εργογραφία
Ι. Διηγήματα
• Παραφωνία. Γιάννενα, 1961.
• Το πουκάμισο του Κενταύρου. Αθήνα, 1971.
• Το πουκάμισο του Κενταύρου και άλλα διηγήματα. Αθήνα, 1982 (επανέκδοση των Παραφωνία και Το πουκάμισο του Κενταύρου σ’ ένα τόμο).
• Τα διηγήματα της Δοκιμασίας. Αθήνα, 1978.
• Καλαμάς και Αχέροντας. Αθήνα, 1985.
• Χειριστής ανελκυστήρος. Αθήνα, 1993.
• Το μικρό είναι όμορφο. Αθήνα, 1997.
ΙΙ. Νουβέλες
• Ακροκεραύνια. Αθήνα, 1976.
ΙΙΙ. Μυθιστορήματα
• Δυτική Συνοικία. Αθήνα, 1980.
• Ο Σιλβέστρος. Αθήνα, 1987.
ΙV. Δοκίμια
• Υποθέσεις. Αθήνα, 1983.
• Με το νήμα της Αριάδνης· Μεταπολεμική πεζογραφία· Ερμηνεία κειμένων. Αθήνα, 1991.
• Σημαδιακός και αταίριαστος. Αθήνα, 1994.