«Δεν μπορώ να ξεχάσω τις φλόγες»: Δύο χρόνια από την τραγωδία του Norman Atlantic

«Δεν είμαι η ίδια που ήμουν» «διότι φτάσαμε στο χείλος του θανάτου», λέει στην «Καθημερινή» η επιβάτης Χριστίνα Σαμαρά. «Δεν έχω αντοχές, δεν έχω ανοχές. Υπέφερα από κατάθλιψη για πάρα πολύ καιρό. Κάθε φορά που αντιμετωπίζω κάποιο πρόβλημα δεν μπορώ να το διαχειριστώ όπως στο παρελθόν», εξομολογείται ο συνεπιβάτης της, Ανδρέας Τολάρος, αποκαλύπτοντας τις τραγικές συνέπειες που είχε και στην ζωή όσων επιβίωσαν η τραγωδία.

«Τον πρώτο καιρό είχα εφιάλτες», λέει η κ. Σαμαρά και θυμάται τι φλόγες. «Αυτές τις φλόγες δεν μπορώ να τις ξεχάσω».

«Βασική τους ζημιά είναι το μετατραυματικό στρες», λέει η δικηγόρος Σιλίνα Παυλάκη.

(Σωτήρης Μπαρμπαρούσης/ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Άγνωστα ακόμη τα αίτια

Οι καταθέσεις των επιβατών κάνουν λόγο για έλλειψη οργάνωσης, σπασμωδικές κινήσεις και καμία καθοδήγηση από τα μέλη του πληρώματος. Τα πρώτα σωσίβια μοιράστηκαν από επιβάτες, που τα βρήκαν σε ένα κλειδωμένο κουτί, και τα μεγάφωνα παρέμεναν σιωπηλά.

Συνολικά 105 άτομα, μεταξύ των οποίων και 49 επιβάτες, έκαναν μήνυση για αποζημιώσεις αυτή την εβδομάδα. Στην αγωγή τους εκθέτουν όσα οι ίδιοι είδαν, αλλά και έμαθαν μετά το δυστύχημα.

Κάνουν λόγο για φορτηγά που φορτώθηκαν υπερβολικά στενά στο πλοίο, ελλιπή εκπαίδευση, προβλήματα συντονισμού μεταξύ των ιταλών και ελλήνων του πληρώματος, αλλά και μη τήρηση των κανονισμών κατά την διαδικασία διαχείρισης της φωτιάς και των προσπαθειών εκκένωσης.

Το τελικό πόρισμα των εμπειρογνωμόνων που έχουν οριστεί από την ιταλική δικαιοσύνη δεν είναι ακόμη έτοιμο, δύο χρόνια μετά. Πιθανότητα θα δοθεί τον Ιανουάριο.

(Eurokinissi)

Οι μαρτυρίες από την «κόλαση» του Norman Atlantic

Μαρτυρίες έκαναν λόγο για αέρα που λυσσομανούσε και φλόγες που φούντωναν όλο και περισσότερο. «Φυσούσε μανιασμένος αέρας, η θάλασσα ήταν φουρτουνιασμένη και αριστερά μας από μια γυάλινη πόρτα βλέπαμε τις φλόγες», θυμάται η κ. Σαμαρά.

Στο πλοίο μετά από κάποια ώρα επικράτησε συσκότιση και από το εσωτερικό ακούγονταν εκρήξεις. Η θερμότητα από τις φλόγες είχε φτάσει σε τέτοιο βαθμό που οι λαμαρίνες είχαν πυρακτώσει και κολλούσαν τα παπούτσια των επιβατών. Χρειάστηκαν δύο ολόκληρες εβδομάδες για να σβήσει η φωτιά.

«Έλεγα δεν είναι δυνατόν να μου συμβαίνει αυτό το πράγμα. Μου φαινόταν σαν να είναι ψέματα», λέει η Χριστίνα Σαμαρά.

(ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΔΗΜΟΣ/ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Ακόμη υπάρχει μεγάλη σύγχυση σχετικά με τον ακριβή αριθμό των επιβατών. Τα στοιχεία μιλούν για 56 μέλη πληρώματος και επιβάτες που ξεπερνούσαν τους 400. Εν πλω βρίσκονταν και πολλοί μετανάστες και πρόσφυγες, που είχαν κρυφτεί στα φορτηγά. Μερικοί από αυτούς δεν ξέφυγαν από τις φλόγες. Τραγικό τέλος βρήκαν και αρκετοί απ΄αυτούς που αποφάσισαν να πηδήξουν στην θάλασσα για να γλυτώσουν από την φωτιά.

«Πλησιάζει η ημερομηνία του δυστυχήματος. Είναι μέρα μνήμης. Εύχομαι στους ανθρώπους που έχασαν τους δικούς τους, δύναμη», λέει ο κ. Τολάρος.

Διάβαστε ακόμη:

Σε λάθη στην πυρασφάλεια οφείλεται η τραγωδία του Norman Atlantic