Το σήμα «κατατεθέν» της Θεσσαλονίκης -ξανά- στην κορυφή με τα καλύτερα αρτοσκευάσματα του κόσμου

Το σήμα «κατατεθέν» της Θεσσαλονίκης, με το τραγανό φύλλο και την αφράτη κρέμα κατάφερε να κατακτήσει την κορυφή της λίστας που δημοσίευσε το Taste Atlas.

«Ένα παραδοσιακό ελληνικό γλυκό με καταγωγή από τα περίχωρα της Θεσσαλονίκης. Αυτά τα τραγανά και βουτυρώδη τριγωνικά αρτοσκευάσματα φύλλου συνήθως βρέχονται από σιρόπι και γεμίζονται με κρεμώδη κρέμα» αναφέρει ο οδηγός γευσιγνωσίας για όλα όσα χρειάζεται να γνωρίζουν οι αναγνώστες του για ένα από τα «εθνικά» μας γλυκά.

Ποιες χώρες και ποια γλυκά, όμως, κατάφεραν να κλέψουν την πρωτιά από τα δικά μας Τρίγωνα Πανοράματος και ποια συμπληρώνουν τη «χρυσή» δεκάδα;

Στην πρώτη θέση βρίσκεται το «Pastel de Belém», μια πορτογαλική τάρτα με κρέμα αυγών, πασπαλισμένη με κανέλα. Είναι ιδιαίτερα δημοφιλής σε άλλα μέρη της Δυτικής Ευρώπης, της Ασίας και σε πρώην πορτογαλικές αποικίες, όπως η Βραζιλία, η Μοζαμβίκη, το Μακάο, η Γκόα και το Ανατολικό Τιμόρ.

Η πρώτη συνταγή για το γλυκό αυτό χρονολογείται από το 1837 και παρήχθη από τους μοναχούς του μοναστηριού Jerónimos.

Τη δεύτερη θέση κατακτά το κάρυ. Όχι το γνωστό καρύκευμα, αλλά ένα σνακ της Νοτιοανατολικής Ασίας, το οποίο είναι ιδιαιτέρως αγαπητό στη Μαλαισία. Πρόκειται μια μικρή πίτα που αποτελείται από κάρυ με κοτόπουλο και πατάτες σε τηγανητό ή ψημένο φύλλο κρούστας.

Ακολουθεί η «Pazarske Mantije», μια τραγανή παραδοσιακή σερβική γεμιστή σφολιάτα που παράγεται στο Νόβι Παζάρ. Αυτό το πιάτο διαμορφώνεται σε μικρές μπάλες που τοποθετούνται δίπλα - δίπλα ένα ταψί και ψήνονται μαζί.

Η γέμιση περιλαμβάνει κιμά, αλάτι, πιπέρι, κρεμμύδια και λίγο λάδι.

Την τέταρτη θέση επιστρέφει η Πορτογαλία, με το ίδιο στην πραγματικότητα γλυκό, που λίγες διαφορές έχει από το «Pastel de nata», ενώ στην πέμπτη ακολουθεί το «Zelnik» της Βόρειας Μακεδονίας, μια παραδοσιακή πίτα της γείτονος χώρας που μπορεί να γεμιστεί με μια ποικιλία διαφορετικών συστατικών όπως τυρί, σπανάκι, αυγά, κρέας, πράσα ή λάχανο.

Και ενώ την έκτη θέση κατακτούν τα δικά μας Τρίγωνα, ακριβώς μετά ακολουθούν τα γαλλικά κρουασάν. Αυτά τα αρτοσκευάσματα που με την πουπουλένια τους υφή, το χρυσαφί τους χρώμα και το σχήμα μισοφέγγαρου μας ταξιδεύει στην αναγεννησιακή Γαλλία.

Οι ειδικοί συμφωνούν ότι το κρουασάν επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από τα αυστριακά kipfels.

Στην όγδοη θέση βρίσκονται τα «Pączki», παραδοσιακά πολωνικά ντόνατς που παρασκευάζονται από ζύμη με μαγιά που είναι πλούσια σε αυγά, ζάχαρη, γάλα και λίπη. Περιέχουν συνήθως γέμιση τριαντάφυλλου, δαμάσκηνου, βερίκοκου, φράουλας, βατόμουρου ή γλυκού τυριού.

Αμέσως μετά ακολουθεί το μπουρέκι που φτιάχνεται στη Βοσνία και την Ερζεγοβίνη και ανήκει στην κατηγορία αρτοσκευασμάτων που φτιάχνονται με στρώσεις ζύμης φύλλου γεμισμένες με διάφορες αλμυρές γεμίσεις. Παρά την τουρκική του προέλευση, αυτό το πιάτο έχει εξελιχθεί σε περήφανο στολίδι της βοσνιακής κουζίνας. Αν και οι περισσότεροι ντόπιοι ισχυρίζονται ότι μόνο το μπουρέκι με μοσχαρίσιο κιμά μπορεί να ονομαστεί μπουρέκ, το ίδιο πιάτο μπορούμε να βρούμε και με άλλη γέμιση.

Στην δέκατη θέση, βρίσκονται τα γνωστά σε όλους μας τουρκικά κατημέρια. Πρόκειται για λεπτές γλυκές πίτες γεμιστές με φιστίκι και κρέμα. Τα τουρκικά κατμέρια ψήνονται στον φούρνο ή τηγανίζονται σε ελαιόλαδο και προσφέρονται συνήθως ως πρωινό.