Γιαγιά στο Ηράκλειο γέννησε το εγγόνι της - Συγκίνηση για την ανιδιοτελή πράξη

Όπως εξήγησε στο newshub.gr, ο μαιευτήρας που ανέλαβε το περιστατικό, Αλέξανδρος Ζερβάκης, η γυναίκα παραπέμφθηκε σε εκείνον από άλλο συνάδελφό του και αφού το ζευγάρι είχε σειρά αποτυχημένων προσπαθειών στο παρελθόν, στην Αθήνα.

«Η γιαγιά όμως ήταν αποφασισμένη, κυριολεκτικά με στόχο ζωής, να βοηθήσει την κόρη της που γεννήθηκε με σύνδρομο MAYER-ROKITASKY-KUSTER-HAUSER τύπου 1, κατάσταση στην οποία υπάρχει συγγενής αγενεσία μήτρας, ενώ υπάρχουν οι ωοθήκες για παραγωγή ωαρίων. Οι πιθανότητες επιτυχούς γέννησης είναι: 1/5000 περίπου γεννήσεις ζώντων κοριτσιών, ενώ στη Ελλάδα έχουμε 2-3 περιστατικά μόλις κάθε χρόνο. Η κόρη ζούσε στην Αθήνα και η μητέρα στην Κρήτη» ανέφερε αρχικά.

«Η γιαγιά όμως ήταν αποφασισμένη, κυριολεκτικά με στόχο ζωής, να βοηθήσει την κόρη της που γεννήθηκε με σύνδρομο MAYER-ROKITASKY-KUSTER-HAUSER τύπου 1 , κατάσταση στην οποία υπάρχει συγγενής αγενεσία μήτρας, ενώ υπάρχουν οι ωοθηκες για παραγωγή ωαριων ! Οι πιθανότητες επιτυχούς γέννησης είναι: 1/5000 περίπου γεννήσεις ζώντων κοριτσιών, ενώ στη Ελλάδα έχουμε 2-3 περιστατικά μόλις κάθε χρόνο! Η κόρη ζούσε στην Αθήνα και η μητέρα στην Κρήτη».

«Η προετοιμασία μόνο, πήρε 2 ολόκληρα χρόνια! Η προετοιμασία αυτή περιελάμβανε επεμβάσεις, πολλαπλές εξετάσεις, σειρά από επιτροπές για εγκρίσεις απ’ την Εθνική Αρχή Υπογονιμότητας και πολλές απογοητεύσεις… Όμως στο μεταξύ τα γονιμοποιημένα ωάρια απ’την κόρη και τον γαμπρό περίμεναν υπομονετικά, να ξεπεραστούν οι δυσκολίες»…

«Φτάνουμε στην πρώτη εμβρυομεταφορά με την αγωνία στο κατακόρυφο. Η οποία όμως απέτυχε! Το χτύπημα ήταν βαρύ, η ψυχολογία ηταν στο μηδέν, όμως η δύναμη και η επιθυμία να φέρουν στον κόσμο το παιδί τους ξεπερνούσε κάθε εμπόδιο».

«Η δεύτερη εμβρυομεταφορά , 2 μόλις μήνες πριν λήξει οριστικά η άδεια για τελευταία εμβρυομεταφορά, είναι επιτυχής! Καταλαβαίνετε την τεράστια χαρά όλων μας! Η κύηση ήταν πολύ υψηλού κινδύνου, αλλά πλέον η θέληση λύγιζε κάθε εμπόδιο. Η υπομονή πραγματικά ιώβεια!»…

Η μητέρα που πλέον ήταν φορέας του μικρού «θαύματος», βάζει μπροστά δεκάδες ερωτήματα. «Θυμάμαι να με ρωτάει: «θα τα καταφέρουμε γιατρέ σε ιδιωτικό στην επαρχία;», Της απαντούσα «μια χαρά θα τα καταφέρουμε, αρκεί να είσαι τυπική σε ότι λέμε ! Και όχι απλά ήταν τυπική, τηρούσε τα πάντα με ευλάβεια! Ένας πραγματικός θηλυκός στρατιώτης ! Όλα της άψογα!»

«Ώσπου φτάσαμε σε εκείνη τη στιγμή που της είπα “Τώρα, πάμε να γεννήσουμε”! Το «σήμα» πέφτει στα παιδιά της Αθήνας (κόρη και γαμπρό) που τρέχουν να βρεθούν δίπλα στη μητέρα που πλέον ετοιμαζόταν να φέρει στον κόσμο το εγγόνι της!

Όπως και έγινε, έφερε πριν λίγες μέρες στο κόσμο, ένα υπέροχο και υγιέστατο παίδαρο, στρουμπουλό και αφράτο! Σχεδόν μετά από εννέα ολόκληρους μήνες κύησης!»

«30 ολόκληρα χρόνια περίμενα, αλλά και φοβόμουν αυτή τη στιγμή!» μου είπε μετά τη γέννα, με βουρκωμένα τα μάτια, η γυναίκα-ήρωας, που έκανε τα πάντα, για το παιδί της πρωτίστως και δευτερευόντως για το εγγόνι της!! Απλα χαμογέλασα! Αλλά μέσα μου ήμουν συγκλονισμένος για την δύναμη αυτής της γυναίκας – πρότυπο. Δεν χωρούσα στην ευτυχία ! Να ‘στε πάντα καλά! Να το χαίρεστε !!»

Δεν ήταν όμως μόνο η γυναίκα – μάνα – γιαγιά, ηρωίδα. Δίπλα της είχε ένα εξαίρετο επιστήμονα που δεν της προσέφερε μόνο σπουδαίες ιατρικές υπηρεσίες. Ήταν ο βοηθός, το στήριγμα, κι ο καθοδηγητής αυτής της τιτάνιας προσπάθειας, που έφερε στο κόσμο, τον πολυπόθητο μπέμπη! Η ευγνωμοσύνη της οικογένειας αιώνια. Όταν όμως αναφέραμε στον κ. Ζερβάκη τα παραπάνω, εκείνος έδειξε ότι έκτος από εξαιρετικός γιατρός είναι και εξίσου σπουδαίος άνθρωπος: «Κάθε επιτυχία ή αποτυχία στην ιατρική αποτελεί ομαδική δουλειά! Θέλω μέσα από την καρδιά μου να δώσω πολλά συγχαρητήρια σε όλους τους συνεργάτες μου, που κάνουν καθημερινά ευτυχισμένους τόσους ανθρώπους!»