Τι να σημαίνει άραγε... Μαθέστε να καλατσέβετε ποντιακά

Αναδεικνύοντας τη σημασία και συνεισφορά του ποντιακού Ελληνισμού το σύμφωνο υπέγραψαν σήμερα ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Αχιλλέας Ζαπράνης και ο πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Ποντίων Εκπαιδευτικών, Αντώνιος Παυλίδης.

Ξεκινώντας από τον προσεχή Σεπτέμβρη, η διδασκαλία μαθημάτων ποντιακής διαλέκτου στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας θα γίνεται δωρεάν ή με ελάχιστο κόστος από εθελοντές μέλη του Συνδέσμου. Επόμενος στόχος τους η δημιουργία μεταπτυχιακού προγράμματος στην ποντιακή διάλεκτο. Η λειτουργία του σύμφωνα με τον κ. Παυλίδη «θα έχει πολλαπλή αξία, επειδή προϋποθέτει την εκπόνηση μελετών και ερευνών, οι οποίες θα συμβάλλουν στον κύριό μας στόχο, τη διατήρηση δηλαδή και διάσωση της ποντιακής διαλέκτου».

«Ως σύνδεσμος με 20ετή προσφορά, χαιρόμαστε επειδή ένα από τα σημαντικότερα πανεπιστήμια της χώρας ανοίγει τις πόρτες του σε έναν από τους φορείς, και κατά συνέπεια και στον ίδιο τον ποντιακό ελληνισμό», πρόσθεσε ο ίδιος.

Από την πλευρά του, ο πρύτανης γνωστοποίησε ότι «πέρα από τη διδασκαλία της ποντιακής διαλέκτου, και στη συνέχεια τη διοργάνωση μεταπτυχιακού προγράμματος, προβλέπεται σειρά κοινών δράσεων με τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Ποντίων Εκπαιδευτικών, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται η δημιουργία Έδρας Μελετών της καθ' ημάς Ανατολής».

«Αυτή θα εξετάσει, εκτός των άλλων, και το ζήτημα της Γενοκτονίας, όχι μόνον των Ποντίων, αλλά και των Ασσυρίων και των Αρμενίων, πάντα υπό το πρίσμα ότι η αναγνώριση της ιστορικής αλήθειας είναι ο ασφαλέστερος τρόπος για την εμπέδωση της ουσιαστικής φιλίας μεταξύ γειτονικών λαών» συμπλήρωσε ο ίδιος.

Στο πλαίσιο της συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών προβλέπεται ακόμα η ανάθεση εκδόσεων και λευκωμάτων σχετικά με τον ποντιακό πολιτισμό και την ιστορία του Πόντου στον εκδοτικό οίκο του Πανεπιστημίου. Επίσης θα προωθηθεί η συνδιοργάνωση συνεδρίων, συμποσίων, ημερίδων και εκθέσεων σε εθνικό και διεθνές επίπεδο σε θέματα και ζητήματα κοινού ενδιαφέροντος.

Από το μύθο στην πραγματικότητα

Ο Φρίξος και η Έλλη, Θεόφιλος Χατζημιχαήλ

Η ιστορία του Ελληνισμού του Εύξεινου Πόντου, ξεκινά παραμυθένια. Όταν σύμφωνα με τον μύθο ο Φρίξος και η Έλλη ταξίδεψαν πάνω στο Χρυσόμαλλο Δέρας για να αποφύγουν τη θυσία τους από τους θεούς του Ολύμπου. Μετά η ιστορία επιβεβαιώνει τη σημαντικότητα του καθώς από το 1100 π.Χ. έως το 1923 μ.Χ., ο Ελληνισμός του Πόντου αναδεικνύει μορφές εμβληματικές όπως ο Διογένης, ο Ηρακλείδης ο πολιτικός, ο Διϊφιλος, ο Στράβωνας, και αργότερα οι Καρατζάδες, Μουρούζηδες, Γαβράδες, οι Υψηλάντηδες, ο Πασσαλίδης, ο Καπετανίδης, ο Κωνσταντινίδης, ο Καπετάν Ευκλείδης, κ.ά.

Στις αρχές του 20ου αιώνα ο Ποντιακός Ελληνισμός αριθμούσε, σύμφωνα με υπολογισμούς του Οικουμενικού Πατριαρχείου και των Οθωμανικών αρχών 600.000 περίπου άτομα.

Οι Πόντιοι γνώρισαν διωγμούς και προσπάθειες για τον εξισλαμισμό και εκτουρκισμό τους από το 146. Η απόφαση για την εξόντωση των Ελλήνων (και Αρμένιων) πάρθηκε από τους Νεότουρκους το 1911, εφαρμόστηκε κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου και ολοκληρώθηκε από το Μουσταφά Κεμάλ στην περίοδο 1919 - 1923.

Η Μαύρη Βίβλος του Κεντρικού Συμβουλίου των Ποντίων αναφέρει σχετικά με τη γενοκτονία τα εξής: «οι σφαγέντες και οπωσδήποτε εξολοθρευθέντες Έλληνες του Πόντου από το 1914 μέχρι το 1922 ανέρχονται εις τους εξής αριθμούς: Περιφέρεια Αμασείας : 134.078, Περιφέρεια Ροδοπόλεως :17.479, Περιφέρεια Χαλδείας - Κερασούντας: 64.582, Περιφέρεια Νεοκαισαρείας: 27.216, Περιφέρεια. Τραπεζούντας:38.435, Περιφέρεια Κολωνίας: 21.448: Σύνολο: 303.238 άτομα».

Μέχρι την άνοιξη του 1924 το μαρτυρολόγιο των Ποντίων περιέλαβε ακόμα 50.000 θύματα, ανεβάζοντας συνολικά τον αριθμό των θυμάτων έως το Μάρτιο του 1924 στις 353.000. Το ποσοστό αυτό ξεπερνάει το 50% του συνολικού πληθυσμού των Ποντίων.

Η γενοκτονία ανάγκασε τους Πόντιους να εγκαταλείψουν τις εστίες τους αναζητώντας άλλες πατρίδες.
Σήμερα στην Ελλάδα και τη Διασπορά, οι Πόντιοι είναι περίπου ενάμιση εκατομμύριο. Ο Ποντιακός Ελληνισμός, κράτησε αλώβητη την Ελληνικότητά του.