Δίκη Μάτι: «Οι πυροσβέστες παρακαλούσαν για δυνάμεις, όπως ένα παιδί ζητά το παιχνίδι του»

«Οι αξιωματικοί της πυροσβεστικής που ήταν στο μέτωπο της φωτιάς στο Μάτι παρακαλούσαν για δυνάμεις, όπως ένα παιδί ζητά πίσω το παιχνίδι του. Βλέπαμε ο ένας στο βλέμμα του άλλου την απόγνωση», περιέγραψε χαρακτηριστικά ο κ.Τσαλιαγκός, υπάλληλος δήμου Ραφήνας Πικερμίου στο Τμήμα Πολιτικής Προστασίας, ο οποίος ήταν ο πρώτος που βρέθηκε στο σημείο που ξέσπασε η φονική πυρκαγιά στο Νταού Πεντέλης.

«Βρισκόμουν στο κέντρο επιχειρήσεων στη θέση Οχυρό. Εντόπισα τον καπνό και μέσω ασυρμάτου ειδοποίησα το 199. Ενημέρωσα 16.39 με 16.40.Μιλησα στο κέντρο αλλά δεν έλαβα απάντηση. Ξεκίνησα με το όχημα και ειδοποίησα τα άλλα οχήματα ,το Ραφήνα 1 και το Ραφήνα 3, το Ραφήνα 2 ήταν στο κέντρο επιχειρήσεων και υδροφόρες για να πάμε στο σημείο», κατέθεσε ο μάρτυρας.

Πρόεδρος : Στις πέντε και μισή ποιες ήταν οι συνθήκες;

Μάρτυρας: Είχε πολύ αέρα.

Πρόεδρος: Από άποψη καπνού;

Μάρτυρας: Πολύς καπνός και πολύ θερμικό.

Πρόεδρος: Κατέθεσε και ο πραγματογνώμονας ότι αν είχαν ειδοποιηθεί οι άνθρωποι πριν τις πέντε και μισή ίσως κάποιοι να είχαν σωθεί.

Μάρτυρας: Δεν υπήρξε ειδοποιηση.Δεν είναι εύκολο να απομακρυνθούν.Κάποιοι δεν ήθελαν να φύγουν. Σίγουρα αν είχαν ειδοποιηθεί και είχε ξεκινήσει η απομάκρυνση θα ήταν καλύτερα τα πράγματα. Προσπαθούσαν να κάνουν κάτι... Δεν μπορώ να απαντήσω αν είχε γίνει εισήγηση για απομάκρυνση αν θα ήταν καλύτερα. Ίσως να ήταν καλύτερα αλλά δεν είμαι εκατό τοις εκατό σίγουρος.

Πρόεδρος: Θα τη χαρακτηρίζετε συνηθισμένη την πυρκαγιά;

Μάρτυρας: Καθόλου συνηθισμένη και ως προς τη θερμοκρασία και την ένταση των ανέμων.

Πρόεδρος : Εσείς είσαστε στη φωτιά τι πιστεύετε ότι δεν έγινε;

Μάρτυρας: Είμαστε λίγα αυτοκίνητα. Και από την άλλη αν υπήρχε ρίψη μέσα στην αναδάσωση η φωτιά δεν θα είχε προχωρήσει και δεν θα είχε φτάσει στο Κόκκινα Λιμανάκι και το Μάτι.Θεωρώ ότι πεντέμισι και έξι παρά που ήταν στα αναδασωμενα θα μπορούσε να περιοριστεί.Ήταν τρομακτικό το... περπάτημα της φωτιάς.

Ο μάρτυρας απαντώντας σε ερωτήσεις του εισαγγελέα της έδρας είπε ότι «εγώ ζήτησα από την πρώτη στιγμή εναέρια αν και δεν ήταν στη δική μου δικαιοδοσία.Όταν έχουμε τέτοια ένταση αέρα και βλέπω ότι η φωτιά τρέχει ζήτησα εναέρια .Το είπα από το ασύρματο μήπως το ακούσει και το επαναλάβει κάποιος αξιωματικός .Τα εναέρια αν είχαν πετάξει στο πρώτο δεκάλεπτο ή τέταρτο τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα θεωρώ.Θεωρω πάντα».

Σύμφωνα με τον μάρτυρα η έγκαιρη παρουσία εναέριων μέσων θα ήταν σε πολύ μεγάλο ποσοστό σωτήρια .«Είδα ένα εναέριο γύρω στις πέντε και είκοσι.Είπα ήρθε εναέριο, σωθήκαμε. Αλλά έκανε ένα κύκλο και έφυγε» .

Δικηγόρος υποστήριξης κατηγορίας: Με βάση τα δεδομένα αυτά δεν ήταν αναμενόμενο να γίνει έτσι με τη φωτιά; Υπήρξε αιφνιδιασμός;

Μάρτυρας: Δεν μπορώ να ξέρω... Οι δυνάμεις που επιχειρούσαν εκεί ήταν ελάχιστες.Και αυτό μπορώ να σας το πω με βεβαιότητα. Πέντε αυτοκίνητα να σβήσουμε αυτό το μέτωπο δεν γίνεται.Σε πρώτο βαθμό ,εμείς είμαστε περισσότεροι από όσοι ήταν στην Πυροσβεστική. Από εκεί και και πέρα δεν ξέρω τι απέγινε. Οι αξιωματικοί εκεί ζητούσαν δυνάμεις και ήταν αγανακτισμένοι. Δυνάμεις περίμεναν που δεν ήρθαν ποτέ. Οι δυνάμεις ήταν μηδενικές.Οι αξιωματικοί παρακαλούσαν σαν ένα παιδί που λέει δώστε μου το παιχνίδι. Έτσι παρακαλούσαν και εκείνοι για δυνάμεις.Βλέπαμε την απόγνωση ο ένας στα μάτια του άλλου. Η έλλειψη δυνάμεων ήταν το πρόβλημα.

Αποκαλυπτική ήταν η μαρτυρία του κ.Τσαλιαγκού και για τις διασώσεις που ο ίδιος έκανε, ακόμα και με κινδυνο ζωής.

«Μια γυναίκα που ήταν ανάπηρη την πήρα εγώ στα χέρια μου και τη σήκωσα να τη βάλω στο αυτοκίνητο. Ο κόσμος ήταν σε σύγχυση. Είδα ένα άνθρωπο που είχε θέσει σε κίνηση το αυτοκίνητο είχε κατεβάσει την ασφάλεια και ήταν παγωμένος στο φλεγόμενο αυτοκίνητο. Αναγκαστήκαμε να σπάσουμε το τζαμί για να τον συνεφέρουμε. Για να διασώσουμε μια Ιρλανδή και να την βάλουμε στο αυτοκίνητο εγώ κρεμάστηκα στον καθρέφτη» είπε χαρακτηριστικά ενώ αναφέρθηκε και στον αγώνα που έκανε τις επόμενες ημέρες για την αντιμετώπιση πρακτικών ζητημάτων που αφορούσαν τους κατοίκους της περιοχής που κατάφεραν να βγουν ζωντανοί από την πύρινη λαίλαπα.