Η τακτική άσκηση «ασπίδα» στη νόσηση από Covid-19

Αυτά τονίζει στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο αντιπρύτανης και καθηγητής στο ΤΕΦΑΑ του πανεπιστημίου Θεσσαλίας Γιάννης Θεοδωράκης, με βάση αποτελέσματα διεθνών μελετών.

Σε δείγμα 48.440 ενηλίκων ασθενών με Covid-19 (Ιανουάριος 2020 - Οκτώβριος 2020), επισημαίνει ότι ασθενείς με Covid-19 που ήταν υποκινητικοί τα προηγούμενα δύο χρόνια της πανδημίας, είχαν περισσότερες πιθανότητες να νοσηλευτούν, να λάβουν εντατική θεραπεία, και να πεθάνουν, σε σχέση με αυτούς που ακολουθούσαν συστηματική φυσική δραστηριότητα.

Εκτός από αυτούς που ακολουθούσαν τα κριτήρια, και αυτοί που ασκούνταν λιγότερο είχαν λιγότερες πιθανότητες για σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία των ασθενών σε σχέση με αυτούς που δεν ασκούνταν καθόλου. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι ασθενείς με Covid-19, που ήταν υποκινητικοί είχαν διπλάσιες πιθανότητες να νοσηλευτούν και 73% περισσότερες πιθανότητες για εντατική φροντίδα σε σχέση με αυτούς που ακολουθούσαν τις συστάσεις των 150+ λεπτών άσκησης του WHO.

Η φυσική δραστηριότητα πρέπει να ενθαρρύνεται, για όλες τις ηλικιακές κατηγορίες, και για τον έλεγχο της πανδημίας, επισημαίνει ο ίδιος στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Με τη μόλυνση από Covid-19 τα άτομα με υψηλή, έναντι χαμηλής φυσικής δραστηριότητας παρουσίασαν, σύμφωνα με άλλη μελέτη: 34% χαμηλότερο κίνδυνο νοσηλείας, 41% χαμηλότερο κίνδυνο για εισαγωγή στη ΜΕΘ και 42% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου.

Σε περίπτωση μελλοντικών κυμάτων της πανδημίας Covid-19, στις ιατρικές μας συμβουλές πρέπει να περιλαμβάνονται συγκεκριμένα προώθηση της άσκησης, τονίζει επίσης ο κ. Θεοδωράκης, προσθέτοντας πως η αποτελεσματικότητα ενός εμβολίου είναι μεγαλύτερη σε όσους γυμνάζονται. Για να καταλήξει τονίζοντας με βάση άλλη μελέτη:

«Αυτοί που γυμνάζονταν για περισσότερο από 150 λεπτά την εβδομάδα ήταν πιο προστατευμένοι: είχαν, λιγότερο χρόνο νοσηλείας, εισαγωγής σε εντατική θεραπεία, χαμηλότερα ποσοστά θανάτων».

Τέλος σε μελέτη που έγινε σε 950 μαθητές σχολείων, με διεθνές σύντομο ερωτηματολόγιο φυσικής δραστηριότητας, παρατηρήθηκε έλλειμμα φυσικής δραστηριότητας για την προάσπιση της υγείας. Όσο περισσότερο γυμνάζονταν ή περπατούσαν τόσο καλύτερη ήταν η ψυχική τους ευεξία, και η ψυχική διάθεση.