Κώστας Καζάκος: Σε κλίμα συγκίνησης η τελετή αποχαιρετισμού στην έδρα του ΚΚΕ

Η οικογένειά του, οι σύντροφοί του, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, αλλά και πλήθος κόσμου που τον αγάπησε για το έργο του και την προσφορά του στους λαϊκούς αγώνες, δίνουν το παρών στο αίθριο της έδρας της ΚΕ του ΚΚΕ.

Η αποχαιρετιστήρια τελετή ξεκίνησε με την φωνή του Κώστα Καζάκου να αφηγείται για την γνωριμία του με τον Νίκο Καββαδία και στη συνέχεια να απαγγέλλει το ποίημα του Καββαδία, «Mal du depart» (Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής…).

Εκ μέρους της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, η αποχαιρετιστήρια ομιλία πραγματοποιήθηκε από την Αλέκα Παπαρήγα, η οποία ξεκινώντας σημείωσε με συγκίνηση: «Με βαθιά θλίψη, Κώστα, σε αποχαιρετά η ΚΕ, τα μέλη, οι φίλοι του κόμματος, ο λαϊκός κόσμος που τον αγάπησες πολύ. Σε αποχαιρετάμε ως τον σπουδαίο κομμουνιστή καλλιτέχνη, τον αγαπημένο, τον πολύτιμο σύντροφό μας στα μικρά και τα μεγάλα, στα εύκολα και τα δύσκολα, στις χαρές και τις πίκρες της ζωής και του αγώνα».

PHOTO 1 / 10

Photo 1/10

Photo 2/10

Photo 3/10

Photo 4/10

Photo 5/10

Photo 6/10

Photo 7/10

Photo 8/10

Photo 9/10

Photo 10/10

Η ζωή του Κώστα Καζάκου

Ο Κώστας Καζάκος γεννήθηκε το 1935 στον Πύργο Ηλείας. Στα 18 του, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα για να σπουδάσει παιδαγωγός ωστόσο η αριστερή κληρονομιά του πατέρα του έγινε λόγος αρνητικής αντιμετώπισής του από το πανεπιστήμιο. Του ζητούσαν χαρτί κοινωνικών φρονημάτων και επειδή δεν το είχε, δεν του επέτρεψαν την εγγραφή του στη σχολή. Έτσι, άλλαξε σταδιοδρομία και φοίτησε στην Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου (1953-1956) και στην Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν (1954-1957).

Υπήρξε αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, γενικός γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης Ελεύθερου Θεάτρου και Πρόεδρος της Πανελλήνιας Πολιτιστικής Κίνησης. Ιδρυτικό μέλος του Ελληνοαραβικού Συνδέσμου και μέλος της Επιτροπής Αδείας Άσκησης του Επαγγέλματος του Ηθοποιού. Τιμήθηκε με τον «Χρυσό Απόλλωνα», βραβείο ηθοποιού Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου Αθηνών το 1967, και Α΄ Χρυσό Βραβείο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 1973 για την αρτιότερη θεατρική παραγωγή («Λυσιστράτη»).Τιμήθηκε ακόμα με το Βραβείο της Ένωσης Θεατρικών Συγγραφέων και Κριτικών για το σύνολο της προσφοράς του.

Από το 1968 μέχρι το 1992 υπήρξε παντρεμένος με την ηθοποιό Τζένη Καρέζη, με την οποία απέκτησε τον γιο τους, τον επίσης ηθοποιό Κωνσταντίνο Καζάκο (γενν. 1969). Από το 1997 έως σήμερα ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Τζένη Κόλλια, με την οποία είχαν αποκτήσει τέσσερα παιδιά: τον Αλέξανδρο (γενν. 1997), την Άρτεμι-Γεωργία (γενν. 1998), την Ηλέκτρα (γενν. 2002) και τη Μάγια (γενν. 2008). Η Άρτεμις-Γεωργία έχασε τη ζωή της στις 25 Ιουνίου 1999, σε ηλικία 8 μηνών και μία εβδομάδα μετά την βάπτισή της, πάσχοντας από μία σπάνια ασθένεια.

Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2007 και του Οκτωβρίου 2009 εκλέχθηκε βουλευτής με το ΚΚΕ, ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας.

Ο Κώστας Καζάκος έχει αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι του στο θέατρο. Διακρίθηκε για τη συμμετοχή του στις παραστάσεις: Η μικρή μας πόλη, Η αυλή των θαυμάτων, Η κυρία δεν με μέλλει, Ασπασία, Το μεγάλο μας τσίρκο, Πάπισσα Ιωάννα, Η Παναγία των δολαρίων, Πολίτες δεύτερης κατηγορίας, Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ.

Από το 1973 είχε συχνή συμμετοχή και σε τηλεοπτικές σειρές ως ηθοποιός ή ως σκηνοθέτης, όπως Μαρίνα Αυγέρη, Μεγάλη περιπέτεια, Ο μεγάλος ξεσηκωμός, Μαύρη χρυσαλλίδα, Κλειστά παράθυρα, Τμήμα ηθών, Το γελοίον του πράγματος, Εκτός πορείας, Βέρα στο δεξί, Ζωή ξανά.