Έγκλημα στην Σητεία: Ισόβια στον συζυγοκτόνο - Δεν αναγνωρίστηκε κανένα ελαφρυντικό

Ο 37χρονος κρίθηκε ένοχος για την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από πρόθεση, πρόταση την οποία είχε καταθέσει νωρίτερα και ο Εισαγγελέας.

Στον άνδρα επιβλήθηκε η ποινή της ισόβιας κάθειρξης, ενώ το δικαστήριο δεν του αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό, παρά το γεγονός ότι η υπεράσπιση είχε καταθέσει το σχετικό αίτημα, σύμφωνα με το cretalive.gr.

Τι είπε στην απολογία του

Ο κατηγορούμενος περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια την ημέρα της δολοφονίας, η οποία, μάλιστα, έγινε μπροστά στα μάτια των παιδιών του ζευγαριού, ηλικίας, τότε, 18 και 6 μηνών.

Ισχυρίστηκε ότι είχε δύσκολα παιδικά χρόνια, τον μεγάλωσαν οι παππούδες του και το πώς γνώρισε την σύζυγό του στα Ιωάννινα.

«Την αγάπησα πραγματικά» δήλωσε, «ήταν σαν μικρό παιδί», προσέθεσε, τονίζοντας πως τα προβλήματα στη σχέση τους άρχισαν μετά τη γέννηση του δεύτερου παιδιού τους.

Είπε ότι η γυναίκα του του ανακοίνωσε ξαφνικά την απόφασή της να χωρίσουν και παρά την απόφαση να βγει συναινετικό διαζύγιο, η επιμέλεια των παιδιών υπήρξε σημείο τριβής.

Αναφερόμενος στη μοιραία μέρα, υποστήριξε πως είχαν συνεννοηθεί να πάνε μαζί τα παιδιά στο νοσοκομείο για προγραμματισμένο εμβόλιο. Όπως είπε, ενώ η εν διαστάσει σύζυγός του είχε δηλώσει πως θα πάρει άδεια από τη δουλειά, για λόγους που δεν του εξήγησε δεν το έκανε. Μετά από αρκετή ώρα, και αφού είχε παρέλθει το προγραμματισμένο ραντεβού τους, η 32χρονη επικοινώνησε και ο ίδιος πήγε στο σπίτι, προκειμένου να προσπαθήσουν να πάνε στο νοσοκομείο και να παρακαλέσουν τους γιατρούς να τους δεχτούν.

Τα πράγματα, όμως, πήραν τραγική τροπή. Την ώρα που έντυναν τα παιδιά, το θύμα, όπως ισχυρίστηκε, άρχισε να λέει διάφορα πράγματα που τον εκνεύρισαν.

«Την μια στιγμή έβαζα το καλτσάκι του παιδιού , και την επόμενη είχα τα χέρια μου τυλιγμένα στο λαιμό της», είπε χαρακτηριστικά. Σύμφωνα με την περιγραφή του, της όρμησε, την άρπαξε από το λαιμό, «λιποθύμησε γιατί πέσαμε και οι δύο κάτω».

Στη συνέχεια ανέφερε: «Ένιωσα ένα μπαμ, σαν ηφαίστειο. Της έπιασα το χέρι, της φώναξα αλλά δεν αντιδρούσε... κοίταξα τα παιδιά μου που ήταν δεμένα στα καρότσια τους».

«Τρελάθηκα», είπε, «έκλεισα την πόρτα, πήρα τηλέφωνο τη γιαγιά μου και την ενημέρωσα, μπήκα στο αυτοκίνητο και πήγα στο αστυνομικό τμήμα»!