Το clawback βραδυφλεγής βόμβα για τη φαρμακοβιομηχανία, την υγεία & την ανάπτυξη

Αναρωτιέται κανείς, τι άλλο πρέπει να ειπωθεί και να γίνει, ώστε να αντιληφθούν άπαντες, ότι το clawback, το οποίο ξεκίνησε ως ένα προσωρινό μέτρο, όχι μόνο έχει μονιμοποιηθεί, αλλά έχει λάβει διαστάσεις τσουνάμι, απειλητικές για την φαρμακοβιομηχανία και την ανάπτυξη…

Και βέβαια σε δύο μόλις μήνες συμπληρώνεται ένας χρόνος από την Μνημονιακή έξοδο της χώρας (που είναι άραγε οι μεταρρυθμίσεις και τα διαρθρωτικά μέτρα που έπρεπε να ολοκληρωθούν;). Eνώ την ίδια ώρα, οι επερχόμενες εθνικές εκλογές, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα δεν φαίνεται να δίνουν λύση στο σοβαρότατο αυτό οικονομικό (και όχι μόνο) ζήτημα.

Μάλιστα, στο συνέδριο «Νοσοκομείο – Φάρμακο – Ιατροτεχνικός Εξοπλισμός» που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα στις 5 Ιουνίου, οι ομιλητές έκαναν λόγο για μία βραδυφλεγή βόμβα. Ειδικά για τον τρόπο που επιβάλλεται το clawback, ο όρος «βραδυφλεγής βόμβα» ήταν αυτός που έκανε έντονη αίσθηση και σε ομιλία αλλά και στα «πηγαδάκια» του Συνεδρίου.

Τονίστηκε εμφατικά, ότι η εισαγωγή του clawback συνεπάγεται αύξηση των αγορών από τα νοσοκομεία. Το Clawback δεν μπορεί να λειτουργήσει ως μηχανισμός μείωσης δαπανών, αλλά μόνο ως μεταβίβαση πληρωμών, ενώ όπως επισημάνθηκε χαρακτηριστικά, πρόκειται για ένα πληθωριστικό μέτρο, το οποίο θα οδηγήσει σε αδιέξοδο.

Να θυμίσουμε ότι την έντονη αντίδρασή του εξέφρασε την Παρασκευή και ο ΣΦΕΕ (Σύνδεσμος Φαρμακευτικών Εταιρειών Ελλάδος), με αφορμή την Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής: Ανέφερε χαρακτηριστικά μεταξύ άλλων: «Από τα 79 εκατομμύρια ευρώ το 2012, οι υποχρεωτικές επιστροφές για το 2018 υπερβαίνουν τα 550 εκατομμύρια ευρώ και οι προβλέψεις για το 2019 δείχνουν πως θα αγγίξουν τα 680 εκατ. ευρώ για το τρέχον έτος (από στοιχεία ΗΔΙΚΑ Ιαν.-Μάιος 2019), δηλαδή η υπερφορολόγηση θα ξεπεράσει το 70%! Καθίσταται προφανές ότι αυτή η αντιμετώπιση εξοντώνει τις φαρμακευτικές εταιρείες, μειώνει τις θέσεις εργασίας, ακυρώνει τα όποια επενδυτικά προγράμματα και πάνω από όλα θέτει σε τεράστιο κίνδυνο την πρόσβαση των ασθενών σε νέα, αλλά και σε υπάρχοντα σημαντικά φάρμακα».

Ο ΣΦΕΕ επαναλαμβάνει τα αιτήματά του:

- Αναθεώρηση του ύψους της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης, με βάση τις πραγματικές ανάγκες της χώρας μας,

- Καθορισμός ανώτατου ορίου στο clawback και συνυπευθυνότητα της Πολιτείας με τις φαρμακευτικές εταιρείες στην υπέρβαση της δαπάνης. Ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων σε ένα προβλέψιμο δηλαδή περιβάλλον και

- η Πολιτεία να εξασφαλίζει τις συνθήκες αυτές που θα διασφαλίζουν ένα βιώσιμο Σύστημα Υγείας, με επίκεντρο την απρόσκοπτη πρόσβαση των ασθενών στις απαραίτητες για τη ζωή τους θεραπείες».

Πίσω στο συνέδριο για το Νοσοκομείο, το Φάρμακο και τον ιατροτεχνικό εξοπλισμό, από τους ομιλητές, δόθηκε επίσης έμφαση στην έλλειψη καινοτομίας στην Ελλάδα, την ώρα που υπάρχουν θεραπείες που δίνουν ίαση στον ασθενή, μια διαδικασία και εξέλιξη στην οποία ως χώρα πρέπει να συμμετάσχουμε.

Όπως τονίστηκε ακόμη στις ομιλίες, «χρειάζεται μια νέα εθνική στρατηγική για την πολιτική των νοσοκομειακών δαπανών. Η λογική «δεν πειράζει, θα πληρώσει η βιομηχανία» είναι παραπλανητική και κοντόφθαλμη, γιατί απλά πολύ σύντομα δεν θα υπάρχει κανείς να πληρώσει τις τεράστιες υπερβάσεις και όλο αυτό θα γίνει πρόβλημα της πολιτείας με τελικό θύμα τον ασθενή και τα δημόσια οικονομικά.

«Είμαστε η μόνη χώρα στον κόσμο, που δεν επιτρέπεται σε μια φαρμακοβιομηχανία να μειώσει μόνη της την τιμή ενός φαρμάκου» ανέφεραν ομιλητές και προσέθεσαν ότι χρειάζεται μια συνολική επανεξέταση του συστήματος clawback – rebate, καθώς απαιτείται εισροή νέων χρημάτων.