Το μεταμνημονιακό κοστούμι θα χρειαστεί και καλούς «πωλητές»

Η Ελλάδα του 2018 δεν θα έχει καμία σχέση με την Ελλάδα του 2010. Αν το πείραμα πέτυχε ή απέτυχε είναι άλλου είδους συζήτηση. Στα δικά μου μάτια η πραγματικότητα είναι πιο κοντά στη ρήση «η εγχείρηση πέτυχε, ο ασθενής απεβίωσε».

Το Αύγουστο του 2018, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου και με το κλείσιμο της τέταρτης αξιολόγησης, το συγκεκριμένο πρόγραμμα θα έχει ολοκληρωθεί. Ευλόγως, λοιπόν, προκύπτει το ερώτημα «what’s next».

Το «μεταμνημονιακό» σενάριο θα γραφτεί εντός του επόμενου εξαμήνου. Κανείς, όμως, δεν θέλει να φτάσουμε στο τελευταίο λεπτό του παιχνιδιού για να αποφασιστεί το τι μέλλει γενέσθαι και για αυτό τον λόγο το επόμενο εξάμηνο, αμέσως μετά το κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης, θα αρχίσει η συζήτηση για την επόμενη μέρα. Η συζήτηση αυτή θα είναι κρίσιμη, όχι μόνο για το πολιτικό μέλλον της χώρας, αλλά κυρίως για τις μελλοντικές γενιές του τόπου.

Τα σενάρια, όπως τα περιγράφουν ανώτεροι αξιωματούχοι των Βρυξελλών, είναι τέσσερα:

1. Ένα νέο μνημόνιο με νέα χρηματοδότηση: Σενάριο που κανείς δεν θέλει. Στην Αθήνα, για ευνόητους λόγους. Στις Βρυξέλλες γιατί θέλουν να περάσει παντού το μήνυμα ότι η ευρωπαϊκή οικονομία έχει αφήσει πίσω τις δύσκολες μέρες.
2. Μια καθαρή έξοδος: Θεωρητικά η προτιμότερη λύση που όμως είναι δύσκολο να πραγματοποιηθεί κυρίως γιατί εμπεριέχει το ρίσκο να μην «εγκριθεί» από τις αγορές.
3. Προληπτική πιστωτική γραμμή: Χρειάζεται έγκριση από τα Κοινοβούλια των μελών – κρατών και είναι μια διαδικασία την οποία οι κυβερνήσεις θα ήθελαν να αποφύγουν.
4. Ένα «υβριδικό» σχέδιο με εποπτεία και εφαρμογή μεταρρυθμίσεων το οποίο θα είναι συνδεδεμένο και με το ελληνικό χρέος.

Το τέταρτο σενάριο είναι αυτό που συγκεντρώνει αυτή τη στιγμή τις περισσότερες πιθανότητες. Είναι ένα ενδεχόμενο που φαντάζει και στις δύο πλευρές «win-win situation» ή τουλάχιστον μια λύση όπου κανείς δεν θα φαίνεται χαμένος. Και όπως καλά έχουμε μάθει στην Αθήνα, αυτά τα χαρακτηριστικά αρέσουν πολύ στα υψηλά κλιμάκια των Βρυξελλών.

Θα είναι «υβριδικό» γιατί πουθενά αλλού δεν έχει εφαρμοστεί. Κύπρος, Ιρλανδία, Πορτογαλία πέτυχαν μια «καθαρή έξοδο». Η Ελλάδα δεν είναι σε αυτή τη φάση. Χρειάζεται, λοιπόν, ένα «κοστούμι» το οποίο θα ραφτεί ακριβώς για τα μέτρα της. Ράπτες θα είναι και οι Βρυξέλλες και η Αθήνα και λόγω του υβριδικού του χαρακτήρα θα χρειαστεί και ένα όνομα. Άρα, λοιπόν, ετοιμαστείτε. Στις αρχές καλοκαιριού θα έχουμε «βαφτίσια».

Αν το «μυστήριο» έρθει πακέτο με πολιτικές εξελίξεις αυτό θα εξαρτηθεί από το πόσο καλοί είναι οι ράπτες σε Βρυξέλλες και Αθήνα, αλλά κυρίως, από το πόσο καλοί θα είναι οι «πωλητές» του νέου αυτού κουστουμιού.