Η οσκαρική ταινία «Ευνοούμενη» του Γιώργου Λάνθιμου στο Vodafone TV
Το κινηματογραφικό ταξίδι που ξεκίνησα στο -αλλόκοτα- όμορφο σκηνοθετικό σύμπαν του Γιώργου Λάνθιμου πριν από δέκα χρόνια με τον «Κυνόδοντα» πιστεύω ότι δεν θα μπορούσε να έχει καλύτερη συνέχεια από αυτήν της «Ευνοούμενης».
Ανεξάρτητα από το αν είσαι λάτρης των πρωτότυπων αντισυμβατικών ιστοριών, θα διαπιστώσεις ότι η νέα ταινία-αριστούργημα του μεγάλου Έλληνα σκηνοθέτη δεν αφήνει περιθώρια ψυχαγωγικής νωχελικότητας, από το πρώτο, μέχρι το τελευταίο της λεπτό. Αν, μάλιστα, προσθέσεις στην αρτιότητα της εκλεπτυσμένης παραγωγής και τις εκπληκτικές ερμηνείες των τριών πρωταγωνιστών, τότε αντιλαμβάνεσαι και τους λόγους για τους οποίους κατάφερε να αποσπάσει δέκα υποψηφιότητες για Όσκαρ στα φετινά Βραβεία Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και να κερδίσει, τελικά, ένα χρυσό αγαλματίδιο, αυτό του Α’ γυναικείου ρόλου.
Έχοντας απολαύσει όλες τις προηγούμενες δουλειές του, με ενδιάμεσους σταθμούς τον «Αστακό» και το «Θάνατο του Ιερού Ελαφιού», περίμενα με ανυπομονησία την ημέρα, που η πιο πολυσυζητημένη παραγωγή των τελευταίων δεκαετιών θα γινόταν διαθέσιμη στην πλατφόρμα του Vodafone TV. Έτσι, από το δυστοπικό βρετανικό ξενοδοχείο και τους ψυχρούς άδειους χώρους της κλινικής στις δύο προαναφερθείσες δραματικές ταινίες μυστηρίου, έφθασε τελικά η στιγμή που «ταξίδεψα» στο… διονυσιακό παλάτι της βασίλισσας Άννας στην Αγγλία του 18ου αιώνα.
Η «λανθιμική» αλληγορία στα καλύτερά της
Παρακολούθησα, λοιπόν, μια ακόμα άκρως διασκεδαστικά «πικρή» κινηματογραφική υπερπαραγωγή, μόνο που αυτήν τη φορά περιελάβανε αναχρονιστικά ντεκόρ και κοστούμια εποχής, καθώς και πλοκή επηρεασμένη, όχι από κάποια αρχαία τραγωδία, αλλά από ιστορικά γεγονότα και πραγματικούς χαρακτήρες. Στην «Ευνοούμενη» το ευφυές μαύρο χιούμορ συνοδεύεται από αφηγηματική πρωτοτυπία και η εναλλαγή κλίματος κωμωδίας-δράματος δημιουργούν ένα παράδοξο κράμα οικειότητας και σουρεαλισμού, που σε ψυχαγωγεί επιμελώς ανορθόδοξα καθ’ όλη τη διάρκεια της μίας ώρας και των 20 λεπτών, που είσαι καθηλωμένος μπροστά από την οθόνη της τηλεόρασής σου.
Την αλληγορικά «λανθιμική» διάσταση των φαιδρών τεκταινομένων στο βρετανικό ανάκτορο απογειώνουν φυσικά οι ερμηνείες των τριών κεντρικών οσκαρικών ηθοποιών. Το υποκριτικό βάρος της αληθινής ιστορίας της βασίλισσας Άννας της Αγγλίας «σηκώνει» περίτεχνα η Ολίβια Κόλμαν - ρόλος ο οποίος της χάρισε και το πρώτο Όσκαρ της καριέρας της, ενώ τους απαιτητικούς χαρακτήρες της στενής συμβούλου-σφετερίστριας, Σάρα Τσέρτσιλ και της φιλόδοξης εξαδέλφης και υπηρέτριας, Άμπιγκεϊλ, υποδύονται αριστουργηματικά με το ερμηνευτικό τους εκτόπισμα, η Ρέιτσελ Βάις και η Έμμα Στόουν, αντίστοιχα. Χωρίς να υπομονεύει η μία ερμηνεία την άλλη, οι τρεις ηθοποιοί πρωταγωνιστούν σε μία καλοσκηνοθετημένη σκακιέρα, όπου -η σωματικά εξαντλημένη από 17 αποβολές- βασίλισσα λειτουργεί σαν πιόνι και τα δύο πιόνια σαν βασίλισσες.
Στο πάνθεον των καλύτερων ταινιών
Το σενάριο, που υπογράφουν οι Ντέμπορα Ντέιβις και Τόνι ΜακΝαμάρα, πραγματεύεται τις συνθήκες κάτω από τις οποίες οι αυλικοί πρέπει να λάβουν τις πιο «συμφέρουσες» πολιτικές αποφάσεις με φόντο τον πόλεμο της Αγγλίας με τη Γαλλία. Οι εξελίξεις γίνονται αντικείμενο ανταγωνισμού ενός διαφορετικού «ερωτικού» τριγώνου, όπου ο κάθε εμπλεκόμενος κινεί τα νήματα από διαφορετική οπτική για να εξυπηρετήσει το δικό του συμφέρον, αν όχι το «εγώ» του.
Δεν είναι λίγες οι φορές που έχω απολαύσει τόσο πολύ μια ταινία στο Vodafone TV. Σίγουρα, όμως, είναι από αυτές που τις συγκαταλέγω στις κορυφαίες των τελευταίων ετών, καθώς η σκηνοθετική δουλειά του Λάνθιμου δίνει την ευκαιρία στον θεατή να παρακολουθήσει αβίαστα ένα σπάνιο κράμα κλασικής και σύγχρονης ταινίας, με δόσεις σαρδόνιου χιούμορ και υπαρξιακών προβληματισμών, που προσδίδουν τελικά στην «Ευνοούμενη» διαχρονικό χαρακτήρα.