Ποιοι είναι οι καθηγητές-σταρ που πληρώνονται καλύτερα και από τον Μέσι

Οι μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας συναγωνίζονται για να προσλάβουν τους ικανότερους ειδικούς ΑΙ (Artificial Intelligence). Τεχνολογικοί κολοσσοί, συμπεριλαμβανομένης της Google, του Facebook, της Microsoft και του Baidu, κάνουν «αγώνα δρόμου» για να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους στο πεδίο της τεχνητής νοημοσύνης. Σύμφωνα με γνωστή εταιρεία δεδομένων, πέρυσι, μόνο οι παραπάνω εταιρείες έκαναν συμφωνίες ύψους 8.5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, αναφέρει ρεπορτάζ του Economist, ποσό τετραπλάσιο από εκείνο του 2010.

Στο παρελθόν τα πανεπιστήμια απασχολούσαν τους ικανότερους στον κόσμο, ειδικούς σε θέματα AI. Τώρα όμως τα δεδομένα έχουν αλλάξει και οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο τομέα της τεχνολογίας, «λεηλατούν» τους τομείς της ρομποτικής και της μηχανικής μάθησης (όπου οι υπολογιστές μαθαίνουν από τα ίδια τους τα δεδομένα) για να προσελκύσουν τους καλύτερους καθηγητές και φοιτητές, δελεάζοντάς τους με αποδοχές παρόμοιες με εκείνων των επαγγελματιών αθλητών.

Πέρυσι, η Uber, μία εταιρεία που προσφέρει υπηρεσίες ταξί, προσέλαβε 40 από τους 140 εργαζομένους του Εθνικού Κέντρου Ρομποτικής Μηχανικής του Πανεπιστημίου Carnegie Mellon, δημιουργώντας έτσι μία ομάδα που εργάζεται πάνω σε πρότζεκτ για αυτό-οδηγούμενα αυτοκίνητα. Αυτό δημιούργησε αναταραχές στα ΜΜΕ, καθώς η εταιρεία αρχικά είχε υποσχεθεί να χρηματοδοτήσει το ερευνητικό κέντρο πριν αποφασίσει να απορροφήσει σχεδόν το 1/3 του προσωπικό του. Σε αντίθεση με την Uber, οι άλλες εταιρείες αναζητούν ταλέντα πιο αθόρυβα και χωρίς να προκαλούν. Η μετάβαση αυτών στον ιδιωτικό τομέα ξαφνιάζει πολλούς ακαδημαϊκούς, με παράδειγμα ενός εκ των καθηγητών του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον Pedro Domingos να δηλώνει πως δυσκολεύεται μέχρι και να κρατήσει τους μαθητές του στο πανεπιστήμιο. Ο ίδιος ειδικεύεται στην μηχανική μάθηση έχοντας έτσι και αυτός πολλές προσφορές εργασίας από επιχειρήσεις τεχνολογίας. «Οι εταιρείες προσπαθούν να απορροφήσουν τους φοιτητές πολύ πριν την αποφοίτησή τους», προσθέτει ο ίδιος, στο δημοσίευμα του Economist.

Την μεγαλύτερη ζήτηση έχουν όσοι ειδικεύονται στην μηχανική μάθηση. Οι μεγάλες τεχνολογικές επιχειρήσεις χρησιμοποιούν τα άτομα αυτά σε πολλούς τομείς, από βασικές τεχνικές φιλτραρίσματος των μηνυμάτων spam και του καλύτερου μάρκετινγκ των διαδικτυακών διαφημίσεων μέχρι και σε πρότζεκτ αυτό-οδηγούμενων αυτοκινήτων και σκάνερ φωτογραφιών που ανιχνεύουν αρρώστιες. Όσο οι γίγαντες της τεχνολογίας δουλεύουν πάνω σε χαρακτηριστικά όπως η εικονική προσωπική βοηθός, με σκοπό να βοηθήσουν τους χρήστες να οργανώσουν τις ζωές τους, ή εργαλεία για να μας διευκολύνουν να έχουμε καλύτερη αναζήτηση φωτογραφιών, όλα αυτά βασίζονται στην μηχανική μάθηση.

Οι επενδύσεις των τεχνολογικών εταιρειών στον τομέα αυτό βοηθούν ώστε να μπορέσουμε να εξηγήσουμε πως μία ακαδημαϊκή συγκέντρωση και το συνέδριο Συστημάτων Επεξεργασίας Νευρωνικών Πληροφοριών, πού γίνονται κάθε Δεκέμβριο στον Καναδά, έχουν γίνει το Νταβός της τεχνητής νοημοσύνης. Οι συμμετέχοντες πηγαίνουν για να μάθουν, να δουν και να φλερτάρουν από κοντά με τα «μεγάλα αφεντικά της τεχνολογίας» που ψάχνουν για νέα ταλέντα. Οι επισκέπτες έχουν τριπλασιαστεί από το 2010, φτάνοντας τους 3.800 πέρυσι.

Ωστόσο δεν υπάρχουν αξιόπιστα στατιστικά στοιχεία που να δείχνουν πως πολλοί ακαδημαϊκοί διεισδύουν στις εταιρείες τεχνολογίας. Αλλά υπάρχουν ενδείξεις. Στον τομέα της «βαθιάς μάθησης», όπου οι υπολογιστές αντλούν ιδέες από μεγάλα σύνολα δεδομένων χρησιμοποιώντας μεθόδους παρόμοιες εκείνων των νευρωνικών δικτύων ενός ανθρώπινου εγκεφάλου, το μεγαλύτερο μερίδιο αυτών των εγγράφων είναι γραμμένο από συγγραφείς με κάποια εταιρική υπαγωγή, χωρίς να υπάρχουν λεπτομέρειες, αναφέρει ο Economist.

Η «έκρηξη» που γίνεται σήμερα γύρω από την μάθηση των μηχανών άρχισε όταν η Google ξεκίνησε να κάνει συμφωνίες και προσφορές που είχαν κέντρο τους την τεχνητή νοημοσύνη. To 2014 για παράδειγμα η εταιρεία αγόρασε την DeepMind, την start-up που είναι υπεύθυνη για την νίκη του υπολογιστή στο Go, που ίδρυσαν ερευνητές στο Λονδίνο. Η τιμή πώλησης φημολογείται ότι ήταν περίπου 600 εκατομμύρια δολάρια. Στη συνέχεια το Facebook, το οποίο ήλπιζε να αγοράσει και αυτό την DeepMind, δημιούργησε ένα εργαστήριο που επικεντρώνεται στην τεχνητή νοημοσύνη και προσέλαβε τον Yann LeCun ως υπεύθυνο, έναν ακαδημαϊκό από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης.

Οι επιχειρήσεις προσφέρουν στους ακαδημαϊκούς την ευκαιρία να δουν τις ιδέες τους να υλοποιούνται και να φτάνουν στην αγορά γρήγορα, κάτι που πολλοί επιδιώκουν. Οι θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα μπορούν επίσης να ελευθερώσουν τους ακαδημαϊκούς από την αβεβαιότητα της εξασφάλισης ερευνητικών επιχορηγήσεων. Ο Andrew Ng, ο οποίος ηγείται της έρευνας AI για τον κινεζικό κολοσσό του διαδικτύου Baidu και απασχολείται πλήρως από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ για να διδάσκει, υποστηρίζει ότι οι εταιρείες τεχνολογίας προσφέρουν δύο ελκυστικά πράγματα: μεγάλα υπολογιστικά συστήματα τεράστιων δυνατοτήτων και μεγάλες βάσεις δεδομένων, και τα δύο απαραίτητα για την σύγχρονη μηχανική μάθηση.

Εντούτοις, το ρεκόρ προσλήψεων ακαδημαϊκών από εταιρείες θα μπορούσε να φέρει «ζημιές». Όταν τα πανεπιστήμια δεν θα μπορούν να προσφέρουν πια ανταγωνιστικούς μισθούς θα ζημιωθούν, χάνοντας πολλά μεγάλα μυαλά είτε αυτά παρασύρονται μόνιμα από εταιρείες είτε αποσπάται η προσοχή τους από τις αίθουσες διαλέξεων λόγω των δεσμεύσεών τους στις επιχειρήσεις τεχνολογίας. Ακόμη και ολόκληρα κράτη θα μπορούσαν να υποστούν τις συνέπειες. Οι περισσότερες μεγάλες tech επιχειρήσεις έχουν την έδρα τους στην Αμερική και σε μέρη όπως ο Καναδάς, του οποίου τα πανεπιστήμια βρίσκονται στην πρώτη γραμμή όσον αναφορά την ανάπτυξή της AI,θα μπορούσε να φέρει αρνητικά αποτελέσματα στην χώρα αν τα δυνατότερα μυαλά της εξαφανιστούν σε εταιρείες εκτός συνόρων, δηλώνει ο Ajay Agrawal ένας εκ των καθηγητών του Πανεπιστημίου του Τορόντο.

Η απειλή της κάθε ανεξάρτητης εταιρείας που ασκεί μεγάλη επιρροή για το μέλλον της AI, ώθησε αρκετά από τα αφεντικά της τεχνολογίας, συμπεριλαμβανομένου του Elon Musk της Tesla, να δεσμευτεί και να δαπανήσει πάνω από 1 δισεκατομμύριο δολάρια στο μη κερδοσκοπικό πρότζεκτ OpenAI, το οποίο θα δημοσιεύσει ολόκληρη την έρευνά του στο ευρύ κοινό. Αυτή η πρωτοβουλία υποτίθεται ότι θα συνδυάσει την έρευνα ενός πανεπιστημίου με τις φιλοδοξίες μίας πραγματικής εταιρείας και αυτό με την ελπίδα να προσελκύσει ερευνητές ώστε να παράγουν πρωτότυπα ευρήματα και έγγραφα.

Επίσης κατά πόσον οι επιχειρήσεις τεχνολογίας είναι ικανότερες των πανεπιστημίων, να εξελίξουν την γενική πρόοδο της AI είναι προς συζήτηση. Ο Andrew Moore, κοσμήτορας του τμήματος πληροφορικής του Πανεπιστημίου Carnegie Mellon, εκφράζει τις ανησυχίες του λέγοντας πως αν τα πανεπιστήμια παρουσιάσουν έλλειψη ακαδημαϊκού προσωπικού στο μέλλον, θα μπορούσε να μειωθεί η «παραγωγή» των μελλοντικών ερευνητών. Έτσι με λιγότερους ανθρώπους να κάνουν καθαρή ακαδημαϊκή έρευνα, μοιράζοντας τις ιδέες τους ανοιχτά, ή δουλεύοντας πάνω σε έργα που απαιτούν δεκαετίες να ολοκληρωθούν, οι μελλοντικές ανακαλύψεις θα μπορούσαν σχεδόν να σταματήσουν.

Τέλος οι κίνδυνοι αυτοί δεν είναι απαραίτητο ότι θα συμβούν. Τα αστρονομικά ποσά που προσφέρονται στην ΑΙ έχουν ενθουσιάσει τους νέους μαθητές, έτσι ώστε αυτοί να εισέλθουν στον χώρο και οι επιχειρήσεις τεχνολογίας θα μπορούσαν κάλλιστα να βοηθήσουν περισσότερο για να αναπτύξουν και να αντικαταστήσουν το ταλέντο. Για παράδειγμα θα μπορούσαν να εδραιώσουν περισσότερες θέσεις ακαδημαϊκών, προσφέροντας υποτροφίες σε ερευνητές.