Πόσο σε έχει απομονώσει το smartphone σου; Το φωτογραφικό project Removed δείχνει την θλιβερή αλήθεια

“Καθόμουν δίπλα σε μια οικογένεια στο Illium cafe της Νέας Υόρκης. Ήταν τόσο αποκομμένοι ο ένας από τον άλλο. Δεν μιλούσαν σχεδόν καθόλου. Ο μπαμπάς και οι δύο κόρες είχαν έξω τα κινητά τους. Η μαμά ή δεν είχε ή το είχε κρυμμένο. Κοιτούσε έξω από το παράθυρο, θλιμμένη και μόνη, αποξενωμένη από τους πιο κοντινούς της ανθρώπους.

“Ο μπαμπάς σήκωνε αραιά και που το κεφάλι για να ανακοινώσει κάποια σπουδαία πληροφορία που είχε βρει στο Ιnternet. Δυο φορές νομίζω ανέφερε κάτι για ένα μεγάλο ψάρι που κάποιοι έπιασαν. Κανείς τους δεν απάντησε.

“Θλίβομαι που η τεχνολογία που κατασκευάσαμε για να επικοινωνούμε μας έκανε να μην επικοινωνούμε καθόλου. Αυτό δεν έχει ξανασυμβεί κι αμφιβάλω αν έχουμε συνειδητοποιήσει τις κοινωνικές επιπτώσεις αυτής της νέας πραγματικότητας. Τελικά η μαμά έβγαλε κι αυτή το τηλέφωνό της.

“Η εικόνα αυτής της οικογένειας, το πρόσωπο της μητέρας, οι απασχολημένες έφηβες κόρες και η στάση του πατέρα έχουν σφηνωθεί στο μυαλό μου. Ήταν μία από εκείνες τις στιγμές που αν και κοιτάζεις κάτι τόσο συνηθισμένο, τρομάζεις και αδυνατείς μετά να το ξεχάσεις. Βλέπω αυτήν την οικογένεια παντού -στο μανάβικο, στις σχολικές τάξεις, στα αυτοκίνητα της εθνικής οδού και στο κρεβάτι μου πριν αποκοιμηθώ δίπλα στη γυναίκα μου”.

Mε αυτά τα λόγια αναρτημένα στην ιστοσελίδα του ο Αμερικανός φωτογράφος Eric Pickersgill εξηγεί το κίνητρο πίσω από το project του "Removed". O Pickersgill φωτογράφισε ανθρώπους με κινητά ή ψηφιακές συσκευές. Μετά, τους τα αφαιρούσε και τους ζητούσε να κρατήσουν ακριβώς την ίδια στάση, το ίδιο ύφος. Καμία φωτογραφία από το "Removed" δεν έχει επεξεργαστεί ψηφιακά.

Στο δικό του κόσμο θέλει την αναλογικότητα να νικήσει. Αυτή είναι η δική του κραυγή αγωνίας για την υπερ-συνδεσιμότητα.