Από τη Συρία στο Λίβανο με μια σανίδα surf
Κοντά στη μεσογειακή ακτή του Λιβάνου βρίσκεται η παραθαλάσσια πόλη Jiyeh, φημισμένη για τις αμμώδεις παραλίες της. Eδώ όλα αλλάζουν για το καλύτερο. Εδώ οι παλιοί και νέοι surfer επιδίδονται στο αγαπημένο τους sport και ένας Σύρος πρόσφυγας θέλει να γράψει ιστορία.
Οι λάτρεις του surfing θα βρουν εκεί μία μικρή κοινωνία του αθλήματος. Ο Λίβανος δεν είναι ο πλέον δημοφιλής προορισμός για surf αλλά η δημοτικότητά του αυξάνεται όλο και περισσότερο ενώ αν και δεν φημίζεται για τα άγρια κύματά του, το πάθος της κοινότητας δικαιώνει όσους επιλέξουν αυτό τον τόπο για να επιδοθούν στο αγαπημένο τους άθλημα.
"Ο κόσμος έχει την εντύπωση πως η Μεσόγειος δεν αποτελεί βασικό προορισμό για να κάνει κάποιος surf" αναφέρει ο Paul Abbas στο CNNi. Ο Abbas γνωρίζει, είναι άλλωστε ο μόνος που σχεδιάζει και δημιουργεί σανίδες του surf στο Λίβανο.
"Κατά τη γνώμη μου έχουμε καλά κύματα και επιπλέον εδώ μπορείς να τιθασεύσεις τα κύματα 365 μέρες το χρόνο" τονίζει. Ο Paul λέει πως αρχικά δυσκολεύτηκε πολύ στην εύρεση σανιδών για surf και αναγκαζόταν να τις εισάγει από το εξωτερικό. Αυτό ήταν και το κίνητρο του για να ξεκινήσει τη δουλειά που κάνει σήμερα.
Από ένα χόμπι οι σανίδες έγιναν και η επιχείρηση του σε μια κοινότητα που εξελίσσεται στο Λίβανο. "Η βελτίωση στη δουλειά μου ήρθε όταν άρχισα να μαθαίνω για τη φυσική του surfing. Πώς πρέπει να είναι σχεδιασμένα ώστε να ανταπεξέρχονται στους διάφορους τύπους κυμάτων για παράδειγμα. Έτσι ξεκίνησα να προσαρμόζω τα σχέδιά μου πάνω σε αυτά τα κριτήρια".
Ο Abbas εργάζεται ως τεχνικός σε τηλεοπτικό κανάλι αλλά λόγω της δημοτικότητας που αποκτά το μέρος σκέφτεται να κάνει κύρια δουλειά του το πάθος του.
"Ο αριθμός των surfer αυξάνεται αρκετά γρήγορα και αυτό αποτελεί έναν βασικό λόγο που η παραγωγή μου μεγαλώνει. Όταν ξεκίνησα δεν είχαν καν στο μυαλό μου πως θα μπορώ να ζήσω από αυτό. Δεν ήταν άλλωστε αυτός ο στόχος μου. Αλλά ευτυχώς επέλεξα να κάνω τα πρώτα μου βήματα σε μία εποχή που η αγορά σανιδών δεν ήταν τόσο πλήρης όσο είναι σήμερα".
Σύμφωνα με τον Abbas, πριν τον Εμφύλιο Πόλεμο του Λιβάνου (ουσιαστικά πριν το 1975), υπήρχε μόλις μία κοινότητα με surfers στη χώρα.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου οι παραλίες ερημώθηκαν. Σήμερα έχουν αναγεννηθεί πλήρως με περισσότερους από 200 surfer να κάνουν το beach life που ονειρεύονται.
Η 25χρονη Sonia Lynn Gabriel είναι μία από αυτούς. Αναφέρει πως το surf στο Λίβανο μπορεί να γίνει απρόβλεπτο. Αγαπημένο της μέρος είναι η θάλασσα στη Jiyeh καθώς διαθέτει ικανοποιητικά κύματα. Η παραλία έχει μήκος 4 μίλια και αποτελείται από πεντακάθαρα νερά και ρηχούς ύφαλους, οι οποίοι δημιουργούν ιδανικά κύματα.
Στη χώρα υπάρχουν κι άλλοι διάσημοι προορισμοί όπως η παραλιακή πόλη Μπατρούν, η αρχαία πόλη Τύρος και η Βύβλος ή αλλιώς Τζουμπάιλ. Ο βόρειος Λίβανος όμως, προσφέρει το αγαπημένο κύμα των ντόπιων. Το αποκαλούν “Chekka” και εμφανίζεται λίγες φορές μέσα στο χρόνο.
"Τα κύματα στο Λίβανο είναι πραγματικά τυχαία" αναφέρει η Sonia προσθέτοντας πως μπορεί να περάσει μια ολόκληρη βδομάδα που η θάλασσα θα είναι εντελώς ήρεμη.
Η 25χρονη surfer αναφέρει πως έχει υπάρχει μία αλλαγή στον τρόπο που οι ντόπιοι του Λιβάνου αντιμετωπίζουν πλέον τις παραλίες. "Μας αρέσει που οι άνθρωποι του Λιβάνου έρχονται πιο κοντά με το νερό. Όχι μόνον όσον αφορά το surfing αλλά και τα υπόλοιπα θαλάσσια σπορ". Τονίζει πως παρά τις πλούσιες ακτές της χώρας, τα θαλάσσια αθλήματα δεν ήταν ποτέ σε ακμή. Έως τώρα.
"Προηγουμένως, οι κάτοικοι του Λιβάνου πήγαιναν στις παραλίες είτε για φαγητό είτε για ναργιλέ. Δεν είναι τόσο άτομα που θα βγουν έξω ή θα έχουν πολλές δραστηριότητες". Η Gabriel υποστηρίζει πως αρκετοί δε γνωρίζουν καν ότι μπορείς να κάνεις surf στη χώρα. "Οι άνθρωποι μένουν έκπληκτοι όταν τους λέμε πως κάνουμε surf εδώ, ανεξαρτήτως εποχής. Το θεωρούν ως κάτι εξωτικό που γίνεται σε τροπικά μέρη".
Ένα άθλημα που ενώνει τους ανθρώπους
Η κοινωνία των surfer στο Λίβανο είναι ιδιαίτερα δεμένη λέει η Sonia. "Εδώ δεν είναι σα την Αυστραλία ή το Μπαλί όπου υπάρχουν τόσοι πολλοί σέρφερς. Όταν βλέπουμε έναν άνθρωπο που δεν έχουμε ξαναδεί, του μιλάμε κατευθείαν και τον καλωσορίζουμε στη μικρή μας κοινότητα. Είναι ένα άθλημα που ενώνει τους ανθρώπους. Είναι μια πραγματικά χαλαρή κοινότητα και η ατμόσφαιρα είναι ειρηνική" προσθέτει.
Επιπλέον το surfing προσέλκυσε και τους πρόσφυγες. Tο θαλάσσιο άθλημα κίνησε και το ενδιαφέρον των Σύρων προσφύγων, όπως για παράδειγμα του 17χρονου Ali Kassem.
Ο Λίβανος φιλοξενεί παραπάνω από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες, αριθμός πραγματικά μεγάλος αν σκεφτεί κανείς ότι η χώρα έχει περίπου 4 εκατομμύρια μόνιμους κατοίκους.
Τον Kassem εντόπισαν κάποιοι ντόπιοι σέρφερ που τον είδαν να περιπλανιέται μία μέρα στην παραλία με ένα κομμάτι ξύλο που είχε προσπαθήσει να το μετατρέψει σε σανίδα του surf μόνος του.
Οι ντόπιοι τον πληροφόρησαν για τους κινδύνους που θα αντιμετωπίσει χωρίς το σωστό εξοπλισμό, αλλά ο Ali είπε στο CNNi πως τίποτα δε θα τον σταματούσε από το να σερφάρει.
© UNHCR
"Αρχικά ήμουν φοβισμένος και αγχωμένος, αλλά ταυτόχρονα ενθουσιασμένος επειδή ανακάλυψα μία αγάπη για ένα άθλημα που δεν είχα δοκιμάσει καν. Ήθελα πραγματικά να κάνω surf" λέει για το θαλάσσιο σπορ που του άλλαξε τη ζωή. "Στο νερό μπορώ να είμαι ο εαυτός μου. Είναι ο δικός μου τρόπος διαλογισμού".
Από το 2014, η Διεθνής Ένωση Σέρφινγκ (ISA) αναγνώρισε επισήμως το Λίβανο ως ιδανικό spot για να κάνεις τα κύματα δικά σου. Και ενώ κανείς από τη χώρα δεν έχει αγωνιστεί σε διεθνείς διαγωνισμούς, ο Kassem ελπίζει να το αλλάξει αυτό με το να γίνει όχι μόνο ο πρώτος επαγγελματίας surfer του Λιβάνου, αλλά και ο πρώτος που κατάγεται από τη Συρία.