Κύθνος: Το γοητευτικό νησί της απλότητας και της φιλοξενίας

Το νησί της απλότητας και της φιλοξενίας, πήρε το όνομά του από τον Κύθνο, το μυθικό γιο του Απόλλωνα και αρχηγό των Δρυόπων, που έφτασαν από την Εύβοια στην Κύθνο τον 14° αιώνα π.Χ. Είναι, μάλιστα,, γνωστό και ως «Θερμιά» με την ονομασία αυτή να οφείλεται στις θερμές πηγές που υπάρχουν μέχρι και σήμερα στον όρμο των Λουτρών. Με το μήκος των ακτογραμμών να αγγίζουν τα 104 χιλιόμετρα, η Κύθνος διαθέτει δεκάδες όρμους, ορμίσκους και παραλίες, οι περισσότερες από τις οποίες είναι προσβάσιμες οδικά.

Γραφικά χωριά, μοναδικά αξιοθέατα και εντυπωσιακές παραλίες

Στο νησί υπάρχουν δύο μεσόγεια χωριά, η Χώρα ή Μεσαριά και η Δρυοπίδα ή Σύλλακας, καθώς και τρείς κύριοι παραθαλάσσιοι οικισμοί, ο Μέριχας που είναι το κύριο λιμάνι, τα Λουτρά με τις ιαματικές πηγές και η Παναγία Κανάλα με την ομώνυμη εκκλησία, η οποία αγιογραφήθηκε από τον ιερέα Εμμανουήλ Σκορδίλη τον 17ο αιώνα και αποτελεί εξαιρετικό έργο της Κρητικής Σχολής.

Αν και η καρδιά του νησιού «χτυπάει» στη Μεσσαριά, η Χώρα διατηρεί τον παραδοσιακό της χαρακτήρα, χωρίς να αλλοιώνεται από μοντερνισμούς και τουριστικές επιταγές. Είναι κτισμένη αμφιθεατρικά στην πλαγιά ενός λόφου και απέχει περίπου οκτώ χιλιόμετρα από τον Μέριχα. Mικρές πλατείες και γραφικά πλακόστρωτα δρομάκια με παραδοσιακά εστιατόρια, καφέ μπαρ, ζαχαροπλαστεία και εμπορικά καταστήματα, κάτασπρα σπίτια με χρωματιστές πόρτες και παράθυρα, σκαλιά, ανεμόμυλοι, καμάρες και στεγάδια, συνθέτουν ένα θαυμάσιο οικιστικό σύνολο.

Φιλοξενεί, επίσης, εκκλησίες που διακρίνονται για την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική τους και τον πλούσιο εσωτερικό τους διάκοσμο. Ξεχωρίζουν ναός του Αγίου Σάββα που χρονολογείται από το 1613 μ.Χ και έχει το οικόσημο του Α. Γοζαδίνου, οναός του Σωτήρα με το τέμπλο του 17ου αιώνα και εκκλησία της Αγίας Τριάδας που είναι η παλαιότερη του νησιού. Επίσης, μην παραλείψετε να επισκεφθείτε τη μονή της Παναγίας του Νίκους, που είναι κτισμένη σε μια καταπληκτική τοποθεσία. Στο υπόγειο της μονής λειτουργούσε κρυφό σχολείο, ενώ θα δείτε και έναν πανέμορφο επιτάφιο της Παναγίας. Στη βορειοανατολική πλευρά της Χώρας βρίσκεται και το Αιολικό Πάρκο του νησιού, το οποίο είναι και το πρώτο που λειτούργησε στην Ελλάδα.

Το ψαροχώρι των Λουτρών, φιλοξενεί γραφικά καταστήματα και -φυσικά- τις δημοφιλείς ιαµατικές πηγές με τα λουτρά, που χτίστηκαν επί Όθωνα το 1836. Διαθέτουν δύο θερμές πηγές. Η πρώτη, των Αγίων Αναργύρων, είναι αλατούχα και βρίσκεται μέσα στο υδροθεραπευτήριο, που λειτουργεί εδώ και πολλά χρόνια, προσελκύοντας μεγάλο αριθμό επισκεπτών. Η δεύτερη, η επονομαζόμενη πηγή του Κάκαβου, βρίσκεται σε απόσταση 50 μέτρων από την πρώτη, περιέχει ιωδιούχο, βρωμιούχο και χλωριούχο νάτριο και η θερμοκρασία της φτάνει τους 52 βαθμούς Κελσίου!

Η Δρυοπίδα, από την άλλη, είναι ένας παραδοσιακός οικισμός, σε απόσταση οχτώ χιλιομέτρων από τη Χώρα, στο νότιο μέρος του νησιού, με σήμα κατατεθέν του χωριού τις κεραµιδοσκεπές. Οφείλει την ονομασία της στους Δρύοπες, τους πρώτους σύμφωνα με την παράδοση κατοίκους του νησιού αν και οι ντόπιοι την αποκαλούν Σύλλακκα. Φιλοξενεί το Bυζαντινό Μουσείο στο οποίο οι επισκέπτες μπορούν να δουν ευαγγέλια, εικόνες και σταυρούς του 18ου και του 19ου αι., χάλκινα και επίχρυσα εκκλησιαστικά σκεύη, ξυλόγλυπτα, επιτάφιο 18ου αι. με απεικονίσεις της ζωής του Xριστού και ξυλόγλυπτο επίχρυσο τέμπλο, το Λαογραφικό Μουσείο με παραδοσιακές φορεσιές, οικιακά σκεύη, παλαιά έπιπλα, κεντήματα, υφαντά και το Μνημείο Πεσόντων.

Στη θέση Bελίδι βόρεια της Δρυοπίδας υπάρχει η Εκκλησία του Ταξιάρχη, αλλά και ηΕκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Πρόδρομου, που δεσπόζει σε ύψωμα με πανοραμική θέα, εξαίρετης αρχιτεκτονικής, η Εκκλησία του Αγίου Νεκτάριου, με υπέροχη θέα στο πέλαγος και το ηλιοβασίλεμα και τοξωκλήσι του Αγίου Αθανασίου, στη διασταύρωση προς Kαλό Λιβάδι.

Κοντά βρίσκεται και το σπήλαιο Καταφύκι, ένα από τα σημαντικότερα και πλέον εντυπωσιακά αξιοθέατα του νησιού, που συνδυάζει με μοναδικό τρόπο το φυσικό και το ανθρωπογενές στοιχείο. Στο κέντρο του νησιού, στο νότιο άκρο του παραδοσιακού οικισμού της Δρυοπίδας, στη θέση Φυρές, οι επισκέπτες μπορούν να περιηγηθούν σε έναν υπόγειο χώρο, σε υψόμετρο 190 μέτρων από το επίπεδο της θάλασσας, ο οποίος συγκροτείται από μεγάλο φυσικό σπήλαιο, αλλά και τεχνητές στοές μεταλλείου.

Αφήνοντας το λιμάνι του Μέριχα με κατεύθυνση προς τη Μεσσαριά, ξεπροβάλλει η μικρή αμμουδιά Μαρτινάκια και στη συνέχεια η Επισκοπή και η. Απόκρουση. Είναι οι μόνες οργανωμένες παραλίες του νησιού, οι πιο πολυσύχναστες και έχουν ψιλή άμμο. Περνώντας από τον οικισμό της Μεσσαριάς, οι επισκέπτες φθάνουν στον κόλπο των Λουτρών, όπου βρίσκεται και η παραλία της Αγίας Ειρήνης, με τους γραφικούς οικισμούς, το Αρκούδι και το Σχοινάρι, ενώ βορειοανατολικά θα οδηγηθούν στις παραλίες Καβουροχέρι, Ποτάμια και Άγιο Σώστη, που συνθέτουν ένα τοπίο μοναδικής ομορφιάς.

Διασχίζοντας την οδική αρτηρία από τη Μεσσαριά προς τη Δρυοπίδα οι τουρίστες έχουν τη δυνατότητα να επισκεφθούν τις παραλίες της Ανατολικής πλευράς του νησιού. Το Ζογκάκι, η Νάουσα, το Κουρί, ο Άγιος Στέφανος, ο Άη Γιάννης και τα Βασιλικά, οι όρμοι των Λευκών, το Λιοτρίβι και το Καλό Λιβάδι, όπου υπάρχουν ενοικιαζόμενα δωμάτια και γραφικά ταβερνάκια με σπιτικό φαγητό. Σε απόσταση επτά χιλιομέτρων από τη Δρυοπίδα, στο Νοτιοανατολικό άκρο του νησιού, βρίσκεται ο μοναδικός πευκόφυτος οικισμός της Παναγιάς Κανάλας, ενώ γύρω από την περιοχή της εκκλησίας απλώνονται οι κόλποι της Μεγάλης Αμμου, το Αμμουδάκι και οι Αντώνηδες.

Πιο απομονωμένες είναι οι παραλίες Σκύλου, Γαϊδουρόμαντρα, Σιμουσί στα νοτιοανατολικά και Μαυριάνου και Στιφό στα νοτιοδυτικά του νησιού, ενώ εξίσου όμορφη είναι και αυτή των Φλαμπουριών. προς τον οικισμό του Αγίου Δημητρίου. Η πιο εντυπωσιακή και πιο διάσημη παραλία του νησιού, ωστόσο, είναι η Κολώνα, όπου μια λωρίδα άμμου;χωρίζει τη θάλασσα στη μέση, σχηματίζοντας δυο αμμουδιές στο ίδιο σημείο.