Βασιλίτσα: Η «κορυφαία» της Πίνδου

Βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα της βόρειας πλευράς της οροσειράς, στα όρια των νομών Ιωαννίνων και Γρεβενών και έχει υψόμετρο 2.249μ.

Είναι ένας τόπος αξιοθαύμαστος με εικόνες απαράμιλλου φυσικού κάλλους που δεν μπορούν παρά να μείνουν ανεξίτηλες στο μυαλό του επισκέπτη.

Το χιονοδρομικό «καμάρι» της περιοχής

Όλα ξεκίνησαν πίσω στο 1975, όταν μία παρέα… ρομαντικών ανθρώπων, όπως συνηθίζουν να αυτοπροσδιορίζονται, αποφάσισαν να δημιουργήσουν στη Βασιλίτσα έναν χώρο όπου θα μπορούν οι λάτρεις της φύσης και των χειμερινών αθλημάτων να απολαμβάνουν όχι μόνο το μαγευτικό τοπίο αλλά και το αφράτο χιόνι που τη «ντύνει» κάθε χρόνο. Έτσι, συστάθηκε ο Χιονοδρομικός Ορειβατικός Σύλλογος ο οποίο ασκώντας αρκετές πιέσεις στην τότε κεντρική εξουσία, κατάφερε να πείσει για τη χρηματοδότηση του πρώτου συρόμενου αναβατήρα. Έκτοτε, το χιονοδρομικό κέντρο της Βασιλίτσας έχει μία εξαιρετικά ανοδική πορεία, ξεχωρίζει από όλα τα υπόλοιπα χιονοδρομικά της χώρας και προσελκύει όλο και περισσότερο κόσμο κάθε χρόνο.

Σημαντικό είναι να αναφέρουμε πως παρά τις τεράστιες αλλαγές που έφερε το χιονοδρομικό, το φυσικό τοπίο ελάχιστα επηρεάστηκε. Μιλώντας με αριθμούς, λειτουργεί 350 ημέρες το χρόνο, περισσότερο από κάθε άλλο παρόμοιο κέντρο, μεταφέρει 800 χιονοδρόμους την ώρα με επτά αναβατήρες, διαθέτει 18 πίστες που κυμαίνονται σε τέσσερα επίπεδα δυσκολίας, ένα υπερσύγχρονο ποδηλατικό μονοπάτι το Vasilitsa Mountain Bike Park και περίπου 60.000 επισκέπτες ετησίως. Το 1991 δόθηκε στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και μετονομάστηκε σε Εθνικό Χιονοδρομικό Κέντρο Βασιλίτσας.

Η Φύση σε ρόλο πρωταγωνιστή

Μπορεί το χιονοδρομικό να είναι το «στολίδι» της περιοχής όμως, η Φύση που -κυριολεκτικά- οργιάζει στην περιοχή, είναι αυτή που «κλέβει» και την παράσταση. Η Βασιλίτσα είναι ένας πολυσήμαντος βιότοπος 13.562μ., που φιλοξενεί αρκούδες, βίδρες και αγριόγιδες. Στο εσωτερικό της συναντάμε πλούσια βλάστηση με υπαλπικά λιβάδια, και κωνοφόρα δάση από οξιά, ελάτη, πεύκη και ψυχρόβια κωνοφόρα όπως το χαρακτηριστικό ρόμπολο. Για όλα τα παραπάνω οφείλεται η θέση της Βόρειας Πίνδου που δημιουργεί ένα ιδιόμορφο κλίμα, ενδιάμεσο του μεσογειακού και εκείνου που επικρατεί στην κεντρική Ευρώπη.

Στάση στην πόλη των… μανιταριών

Μπορεί σε ελάχιστη απόσταση από τη Βασιλίτσα να υπάρχουν μικροί οικισμοί όπως το Δίστρατο, η Σμίξη και η Άβδελλα, οι περισσότεροι επισκέπτες του χιονοδρομικού όμως επιλέγουν για τη διαμονή τους τα Γρεβενά, την «πόλη των μανιταριών» σύμφωνα με τους ντόπιους. Σε απόσταση 45 χιλιομέτρων από τη Βασιλίτσα, τα Γρεβενά διαθέτουν δύο πλατείες, την πλατεία Ελευθερίας ή Ρολογιού που φιλοξενεί τον πέτρινο πύργο του ρολογιού και την Αιμιλιανού. Οι δυο τους συνδέονται με έναν κεντρικό πεζόδρομο. Αξίζει να αφιερώσετε έναν περίπατο, για να ανακαλύψετε τις κρυμμένες ομορφιές της πόλης και φυσικά την απολαυστική παραδοσιακή της κουζίνα.

Στη ζεστή κοιλάδα

Στα όρια του νομού Γρεβενών με τον νομό Ιωαννίνων μπορεί κάποιος να περιηγηθεί και σε έναν από τους σημαντικότερους Εθνικούς Δρυμούς της Ελλάδας, αυτόν της Βάλια Κάλντα, που βρίσκεται σε υψόμετρο 1400μ. και καταλαμβάνει 68.990 στρέμματα από τη συνολική εδαφική έκταση της Πίνδου. Πρόκειται για ένα «θαύμα» της Φύσης με απότομους γκρεμούς, ορμητικούς χείμαρρους, πυκνή και άγρια βλάστηση. Φιλοξενεί περισσότερα από 80 είδη πουλιών, όπως γεράκια και αετούς, ενώ είναι καταφύγιο για άγρια ζώα και ερπετά. Το όνομά της στα βλάχικα μεταφράζεται «ζεστή κοιλάδα».