Παλιά Χώρα Αλοννήσου: Η πιο όμορφη Χώρα των Σποράδων
Ανανεώθηκε:
Γνωστή για τα τιρκουάζ νερά , τη φώκια «μονάχους μονάχους» που βρίσκει καταφύγιο στο θαλάσσιο πάρκο της, τις παραλίες και την κουζίνα της, η Αλόννησος εσχάτως έγινε ακόμη περισσότερο γνωστή για το πρώτο υποθαλάσσιο μουσείο της.
Για κάποιους όμως είναι αγαπημένη, για την παλιά Χώρα της, έναν ορεινό οικισμό (όχι πολύ μακριά από παραλίες) μοναδικό για την ομορφιά και την αρχιτεκτονική του.
Η παλιά χώρα της Αλοννήσου, αποπνέει έναν αριστοκρατικό αέρα, με τα καλντερίμια της όπου δεν επιτρέπονται αυτοκίνητα και όπου τα πάντα είναι προσεγμένα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια.
Έχει εντελώς διαφορετικό αέρα από τις δύο γειτόνισσες της, τη Σκιάθο και τη Σκόπελο, και αν επισκεφτεί κανείς το νησί αξίζει να μείνει σε αυτή για να νιώσει τον παλμό και την ατμόσφαιρά της.
Ήταν η πρωτεύουσα του νησιού μέχρι το 1965 όταν ένας καταστροφικός σεισμός γκρέμισε τα περισσότερα από τα σπίτια της και οι κάτοικοι αναγκάστηκαν την εγκαταλείψουν.
Η θέση της, όμως, το φυσικό τοπίο και ο χαρακτήρας της Αλοννήσου, που είναι ένα νησί για ηρεμία και σχετική απομόνωση, τράβηξε ξένους, κυρίως Βρετανούς και Γερμανούς που αγόρασαν τα ερείπια ξανάφτιαξαν τα σπίτια και δημιούργησαν σιγά σιγά έναν υπέροχο οικισμό με σεβασμό στην παράδοση και στον χαρακτήρα του νησιού.
Η Χώρα της Αλοννήσου είναι μικρή σε μέγεθος και την περπατάτε εύκολα. Το λεωφορείο από το λιμάνι σας αφήνει στις παρυφές της και από εκεί συνεχίζετε με τα πόδια.
Στη είσοδό της θα δείτε ό,τι απέμεινε από το κάστρο της, και αξίζει να αναζητήσετε να δείτε τα αλώνια της, το μύλο, το μνημείο της Εθνικής Αντίστασης στην πάνω πλατεία όπου υπάρχουν σημάδια εκεί που βρήκαν οι σφαίρες που οι Ναζί εκτέλεσαν εννέα ντόπιους αντιστασιακούς, τις παλιές εκκλησίες της, το κτήριο του επί Ενετοκρατίας Διοικητηρίου και το παραδοσιακό σπίτι που έχει διαμορφωθεί και είναι ανοικτό στο κοινό.
Η Χώρα έχει υπέροχα και καλόγουστα καφέ στα οποία αξίζει να καθίσετε και να δοκιμάσετε την αλοννησίωτικη τυρόπιτα (οι ντόπιοι επαίρονται ότι είναι καλύτερη από τη σκοπελίτικη) και να μείνετε το βράδυ για φαγητό σε κάποια από τις ταβέρνες της μέσα στα γραφικά σοκάκια.
Θα την λατρέψετε.