CNNi: Από το «Avatar» στο «Turning Red» - Οι ταινίες που απολαύσαμε το 2022
Ανανεώθηκε:
Η πανδημία άλλαξε, ενδεχομένως για πάντα, το χώρο του θεάματος: για δύο χρόνια οι κινηματογράφοι ήταν κλειστοί ή υπολειτουργούσαν και ο κόσμος άρχισε να παρακολουθεί ταινίες και σειρές από διάφορες πλατφόρμες διαμοιρασμού.
Και τελικά συνήθισε...
Όπως γράφει το CNNi, η μεγάλη αυτή αλλαγή επηρέασε φέτος και την... παραδοσιακή του λίστα με τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς, την οποία φέτος ονομάζει «λίστα με τις πιο απολαυστικές ταινίες».
Για αυτό και στον κατάλογο περιλαμβάνονται και ταινίες που συνήθως δεν βρίσκουν μια θέση στις ανασκοπήσεις των κριτικών, καθώς αποτελούν αυτό που λέμε blockbusters -δημοφιλείς ταινίες, με ψυχαγωγικό κυρίως στόχο.
Άλλωστε, πολλές από τις ταινίες που παραδοσιακά «σαρώνουν» βραβεία δεν ικανοποίησαν φέτος κοινό και κριτικούς -για πολλούς και διάφορους λόγους.
Μεταξύ αυτών οι: «The Batman», «Thor» της Μάρβελ, «Black Panther» και τα sequel του «Doctor Strange».
Υπάρχουν, ωστόσο, και ορισμένα sequels που κατάφεραν να ενταχθούν στη λίστα του CNNi, καθώς ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες του κοινού.
Αναφορικά με τυχόν παραλείψεις, αξίζει να σημειωθεί ότι υπήρξε πλειάδα κυκλοφοριών το 2022, από καταξιωμένους σκηνοθέτες συμπεριλαμβανομένων των Darren Aronofsky, Noah Baumbach, Damien Chazelle, Antoine Fuqua, Martin McDonagh, Sam Mendes και David O. Russell - οι οποίες αξιολογήθηκαν και κόπηκαν από τη λίστα του αμερικανικού δικτύου.
Πράγματι, όπως γράφει το CNNi, εάν υπήρξε μεροληψία αυτή τη χρονιά, ήταν σίγουρα υπέρ των ταινιών που ήταν διασκεδαστικές, με ορισμένες εξαιρέσεις.
Ποιες, λοιπόν, κατάφεραν να συμπεριληφθούν στη λίστα των καλών «ταινιών»;
Ακολουθούν με αλφαβητική σειρά:
- «Apollo 10 ½: A Space Age Childhood»
Η αναδρομή στη νιότη του Richard Linklater, με τη μορφή κινουμένων σχεδίων, που μεγάλωσε στη σκιά της NASA, αποτελεί το είδος της νοσταλγικής δουλειάς που δείχνει πραγματικά πώς ήταν η ζωή τότε, σε μια εποχή που οι τηλεοράσεις ήταν μικρές και προτού όλοι αρχίζουν να παίρνουν ένα τηλέφωνο παντού.
2. «Avatar: The Way of Water»
Ξεπερνώντας τον σκεπτικισμό της επιστροφής 13 χρόνια αργότερα από την προηγούμενη ταινία, με ένα κύμα εκθαμβωτικού θεάματος, ο Τζέιμς Κάμερον, παίρνει για μια ακόμη φορά μια αρκετά χλιαρή ιστορία και τη μετατρέπει σε μια επική, υπερσύγχρονη επίδειξη κινηματογραφικής μαγείας που πρακτικά απαιτεί από το κοινό του να σηκωθεί από τον καναπέ, να αφήσει το τηλεχειριστήριό του και να το οδηγήσει σε ένα σινεμά με τη μεγαλύτερη οθόνη που μπορεί να βρει.
3. «Everything Everywhere All at Once»
Δεν λειτουργεί πάντα το πλάνο επιδρομής σε παράλληλα σύμπαντα, ωστόσο, ο συνδυασμός δράσης- κωμωδίας- επιστημονικής φαντασίας, κατάφερε να εκπροσωπήσει μια από τις πιο ευρηματικές προσπάθειες της χρονιάς και να αγγίξει τις ευαίσθητες χορδές του κοινού, προβάλλοντας παράλληλα τη μοναδική Μισέλ Γεο και την αναζωογονητική επιστροφή του Ke Huy Quan, που είχαμε να δούμε από τις ταινίες του Ιντιάνα Τζοόυνς.
4. «The Fabelmans»
Το βαθιά προσωπικό παράθυρο του Στίβεν Σπίλμπεργκ αναφορικά με το πώς οι νεανικές του εμπειρίες τον ώθησαν να γίνει ο σκηνοθέτης που είναι σήμερα, είναι προφανώς γεμάτο νοσταλγία, προβαίνοντας όμως μια ωδή στη δύναμη του κόσμου των ταινιών. Λίγο διάσπαρτη στη δομή της, η ταινία καταφέρνει να λειτουργήσει ως μια ιστορία προέλευσης υπερήρωων, για έναν σκηνοθέτη του οποίου ο μισός αιώνας κινηματογραφικής δημιουργίας έχει χαράξει τόσες πολλές στιγμές στις αναμνήσεις μας.
5. «Glass Onion: A Knives Out Mystery»
Ο σεναριογράφος-σκηνοθέτης Ράιαν Τζονσον κατάφερε να επαναλάβει και παρόλα αυτά να καταγράψει για μία ακόμη φορά την ιδιοτροπία, την ευφυία και τον ψυχαγωγικό χαρακτήρα του πρωτότυπου αστυνομικού διηγήματος, με τον Ντάνιελ Γκρέγκ ως μια μοναχική φιγούρα σε μια ταινία που πραγματικά θα έπρεπε να είχε περάσει περισσότερο χρόνο στους κινηματογράφους πριν προσγειωθεί στο Netflix.
6. «Good Luck to You, Leo Grande»
Μια ταινία που απεστάλη απευθείας στην πλατφόρμα Hulu, το δίπτυχο της Έμμα Τόμσον ως χήρα που διατηρεί σχέσεις με έναν sex worker (Ντάρελ Μακορμακ) και τον βομβαρδίζει με ερωτήσεις για τη ζωή και της δουλειά του, αποτελεί ένα τρυφερό, αστείο και ανάλαφρο μικρό «στολίδι».
7. «RRR»: Like «Avatar»
Μην αφήσετε τις τρεις και πλέον ώρες της ταινίας να σας τρομάξουν (εξάλλου, είναι πολύ πιθανό να το παρακολουθήσετε στο Netflix ούτως ή άλλως). Αυτή η ινδική ιστορική φαντασία τα έχει όλα, άπλετη ενέργεια, σκηνές δράσης και εξαντλητικών χορών. Μια ταινία βασισμένη σε πολλά είδη, από υπερήρωες έως γουέστερν, και εξακολουθεί να είναι φρέσκια και αναζωογονητική.
8. «Till»
Η σπαρακτική ερμηνεία της Ντανιέλ Ντεντγουάιλερ ως «Mamie Till Mobley», που αναμετριέται με τη δολοφονία του γιου της Έμμεττ στο Μισισιπή το 1955, ανύψωσε αυτή την τραγική ιστορία, σε μια ταινία που πραγματεύεται με ευαισθησία μια δολοφονία προκειμένου να επικεντρωθεί στο πώς έδωσε σε μια ακτιβίστρια τη φωνή της.
9. «Top Gun: Maverick»
Παρά το γεγονός ότι πέρασαν 36 χρόνια από την πρώτη του κυκλοφορία, αυτό το sequel περίμενε την πανδημία για να μοιραστεί με τους θεατές του σινεμά αυτή την εμπειρία, τους οποίους τελικά αντάμειψε με μια συγκλονιστική πτήση που έδωσε στον Τομ Κρούζ μία άψογη ερμηνεία, ενώ ισοδυναμεί με μια αποστολή διάσωσης των κινηματογραφικών αιθουσών. Βέβαια, τίποτα απ' ότι να φέρει τόσα έσοδα δεν μπορεί να παραμείνει... προσγειωμένο για πολύ.
10. «Turning Red»
Η Pixar δεν έτυχε ιδιαίτερα καλής μεταχείρισης από τη μητρική της εταιρεία την εποχή της Disney+, γεγονός που εξηγεί γιατί αυτή η υπέροχα ζεστή και πολύ αστεία ιστορία ενηλικίωσης –ένα είδος τόσο διαδεδομένου που είναι πραγματικά δύσκολο να το κάνεις καλά– διοχετεύτηκε απευθείας σε προβολή. Η ταινία καταπιάνεται με πολλαπλά επίπεδα, αλλά η μεταμόρφωση ενός γιγάντιου πάντα αποδείχτηκε μια υπέροχη μεταφορά για την σύγχυση που σχετίζεται με την εφηβεία.
Brian Lowry, CNN: The most satisfying movies of 2022, from «Avatar» to «Everything Everywhere»