To Rolling Stone επιλέγει τα 25 video του αξέχαστου David Bowie (vid)

Ξεκινά με το «Oh! You Pretty Things». Με τον Μπόουι να παίζει στο πιάνο την μπαλάντα, στο πρόγραμμα The Old Grey Whistle Test του BBC, το 1972.

Ακολουθεί το «Starman» στην Top of the Pops περφόρμανς, στις 14 Απριλίου του ίδιου χρόνου, «τότε που ο Μπόουι έγινε στ' αλήθεια ο Μπόουι» (γράφει για το περιοδικό ο Rob Sheffield).

Πάλι το 1972, το «John, I'm Only Dancing». Σκηνοθετημένο από τον Mick Rock, αυτό το βίντεο εμφανίστηκε τότε που δεν υπήρχε τίποτα που μπορούσε να χαρακτηριστεί «rock video».

Έναν χρόνο αργότερα, το «The Jean Genie», με την Cyrinda Foxe. Την λατρεύουν οι fan του Μπόουι ως τη μούσα που τον έμαθε ν' αγοράζει παπούτσια.

Ξανά το 1973, ένα ακόμα βίντεο σκηνοθετημένο από τον Mick Rock, το «Life On Mars?».

Την ίδια χρονιά, στο «The 1980 Floor Show», ο Μπόουι και η Μάριαν Φέιθφουλ τραγουδούν το ντουέτο των Sonny και Cher, «I've Got You Baby». Με την Μάριαν ντυμένη καλόγρια αλλά χωρίς το πίσω μέρος του ράσου. «Για ν' αποκαλύπτει τα υπέροχα οπίσθιά της» έλεγε ο Ντέιβιντ. Δεν τα είδαμε ποτέ, η αμερικανική τηλεόραση εκείνων των χρόνων δυσκολευόταν για κάτι τέτοιο.

Στο The Dick Cavett Show, το 1974, ένα παλιό R&B κομμάτι, το «Footstompin».

Το «Cracked Actor», στο ντοκιμαντέρ που ετοίμασε το 1975 για το BBC ο Alan Yentob. Η σκηνή που σ' αφήνει μ' ανοιχτό το στόμα: Ο Μπόουι στο πίσω κάθισμα της λιμουζίνας που διασχίζει την έρημο, να «συνοδεύει» την Αρίθα Φράνκλιν απ' το ραδιόφωνο και να ρουφά γάλα από χαρτόκουτο. Και να λέει: «Μια μύγα τριγυρίζει το γάλα μου.»

Στο σόου της Cher, την ίδια χρονιά, οι δύο ντίβες τραγουδούν ένα «Young Americans Medley».

Πάλι το 1975, στο Soul Train (ήταν ο πιο λευκός - λευκός που πήρε ποτέ πρόσκληση για το Soul Train). Τραγουδά το «Golden Years».

Για το 1976, τα λόγια είναι φτωχά: «The Man Who Fell to Earth», η ταινία του Νίκολας Ρεγκ.

Ξανά την ίδια χρονιά, στο σόου της Dinah Shore ο «Λεπτός Λευκός Δούκας» τραγουδά για τις Αμερικάνες νοικοκυρές το «Stay».

Το '78, στο γερμανικό τηλεοπτικό σόου Musikladen, τραγουδά το «Heroes» γυρισμένο μπροστά σε κοινό, σ' ένα μικρό στούντιο, στην Βρέμη.

Έναν χρόνο αργότερα, ένα rock video σκηνοθετημένο από τον David Mallet, με τον Μπόουι να τραγουδά το «Boys Keep Swinging».

Πάλι το '79, στο Saturday Night Live, το «The Man Who Sold the World», παρέα με τον Klaus Nomi και τον Joey Arias.

«Ashes to Ashes», το 1980.

Ξανά το '83, «The Hunger» (η ταινία με την Κατρίν Ντενέβ και την Σούζαν Σάραντον.

Το 1984, το «Blue Jean», από την 21 λεπτών ταινία του Julien Temple «Jazzin' for Blue Jean».

Τετ-α-τετ χορός με τον Μικ Τζάγκερ, μια από τις πιο παράξενες στιγμές στην ιστορία του MTV (στο «Dancing in the Street», το '85).

1986, και η ταινία «Labyrinth» του Jim Henson. Ο Μπόουι υποδύεται τον ρόλο του Βασιλιά των Τελώνιων. Νεαρότερες γενιές γνωρίζουν τον Ντέιβιντ Μπόουι.

«I'm Afraid of Americans», το 1997.

2001, «Zoolander» και ο Μπόουι κλέβει την παράσταση στην κλασική κωμωδία των Μπεν Στίλερ και Όουεν Ουίλσον.

Η ιστορική επιστροφή του με την ταινία «The Next Day», το 2013. Ο Μπόουι τραγουδά «The Stars (Are Out Tonight)».

«Lazarus», το 2016. Ο Μπόουι σε κρεβάτι ασθενούς, μπανταρισμένα τα μάτια, να τραγουδά «Έχω ουλές που δεν μπορούν να φανούν».

Αξέχαστες, πραγματικά, οι στιγμές του Μπόουι στην οθόνη που διάλεξε το RollingStone. Αξέχαστες στιγμές ενός αξέχαστου δημιουργού.