ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ

10 ταινίες με μερικές από τις μεγαλύτερες ανατροπές στην ιστορία του κινηματογράφου

Ο Μπρους Γουίλις και ο μικρός Χάλεϊ Τζόελ Όσμεντ στην «Έκτη Αίσθηση» (1999) του Μ. Νάιτ Σιάμαλαν

Buena Vista Pictures

«Όχι, εγώ είμαι ο πατέρας σου», «Τι είναι μέσα στο κουτί;», «Βλέπω νεκρούς ανθρώπους»… Ατάκες που σχετίζονται με μερικές από τις πιο συγκλονιστικές ανατροπές στην ιστορία του κινηματογράφου.

Στη συνέχεια, θα θυμηθούμε 10 από αυτές – μέσα από μια πολύ μεγαλύτερη λίστα του Hollywood Reporter – αφού πρώτα σας προειδοποιήσουμε για τα spoiler που ακολουθούν. Αν όντως δεν έχετε δει κάποιες από τις ακόλουθες ταινίες, σταματήστε να διαβάζετε, δείτε τις με όποιον τρόπο μπορείτε, και μετά πάλι εδώ θα είμαστε, δεν πάμε πουθενά…

«Ψυχώ» (1960)

Το αριστούργημα του Άλφρεντ Χίτσκοκ είχε δύο ανατροπές, που εξακολουθούν να σοκάρουν ακόμη και σήμερα. Η πρώτη είναι ότι το «Psycho» σκότωσε την πρωταγωνίστριά του, τη Μάριον Κρέιν (Τζάνετ Λι) μόλις στο 47ο λεπτό της ταινίας! Και όχι απλώς την σκότωσε, αλλά την έσφαξε με ένα σωρό μαχαιριές μέσα στο ντους. Χρειάστηκαν να περάσουν πέντε δεκαετίες για να δούμε κάτι ανάλογο στο «Game of Thrones»!. Η δεύτερη ανατροπή έρχεται στο τέλος της ταινίας, όταν μαθαίνουμε ότι ο συμπαθής μοναχικός μαμάκιας Νόρμαν Μπέιτς (Άντονι Πέρκινς) είναι ο δολοφόνος.

«Ο πλανήτης των πιθήκων» (1968)

Όταν το διαστημόπλοιό τους συντρίβεται σε έναν άγνωστο, μακρινό πλανήτη, μία ομάδα αστροναυτών διαπιστώνει ότι ο πλανήτης αυτός κατοικείται από ευφυείς πιθήκους, με τους ανθρώπους να κρατούνται αιχμάλωτοι ως πειραματόζωα. Στο συγκλονιστικό φινάλε, ο αστροναύτης που υποδύεται ο Τσάρλτον Ίστον (Χέστον για όλο τον κόσμο πλην Ελλάδας) συναντά το Άγαλμα της Ελευθερίας θαμμένο στην άμμο μιας παραλίας, και διαπιστώνει ότι ο πλανήτης δεν είναι ούτε άγνωστος ούτε μακρινός – είναι η Γη στο μέλλον.

«Chinatown» (1974)

Ένα από τα πιο αξιομνημόνευτα φινάλε όλων των εποχών – και σίγουρα ένα από τα πιο απαισιόδοξα… Ο Τζακ Νίκολσον υποδύεται τον ιδιωτικό ντετέκτιβ Τζέικ Γκίτες, ο οποίος έχει προσληφθεί από την Έβελιν Μόλρεϊ (Φέι Ντάναγουεϊ) για να ερευνήσει τον θάνατο του συζύγου της. Ο Τζέικ ανακαλύπτει ότι η έφηβη Κάθριν δεν είναι μόνο η αδελφή της Έβελιν, αλλά και η κόρη της, καθώς η Έβελιν βιάστηκε από τον πατέρα της, τον Νόα Κρος (Τζον Χιούστον), ο οποίος είναι ο εργολάβος ακινήτων που βρίσκεται πίσω από ένα σχέδιο για τον έλεγχο της παροχής νερού στο Λος Άντζελες. Μετά από μια τελική αντιπαράθεση με τον Νόα, η Έβελιν προσπαθεί να διαφύγει για να προστατεύσει την κόρη της, αλλά πυροβολείται και σκοτώνεται από την αστυνομία, κάτι που φέρνει την τελευταία ατάκα της ταινίας δια στόματος ενός συναδέλφου του Γκίτες: «Ξέχνα το, Τζέικ. Είναι η Τσάιναταουν».

«Star Wars Επεισόδιο V: Η Αυτοκρατορία Αντεπιτίθεται» (1980)

Κατά τη διάρκεια μιας μάχης με τον Νταρθ Βέιντερ (το σώμα του Ντέιβιντ Πράουζ με τη φωνή του Τζέιμς Ερλ Τζόουνς), ο Λουκ Σκάιγουοκερ (Μαρκ Χάμιλ) μαθαίνει επιτέλους την αλήθεια για τον πατέρα του. Προσπαθώντας να πείσει τον Λουκ να ενώσουν τις δυνάμεις τους (και τις… Δυνάμεις τους, μια και μιλάμε για Τζεντάι), ο Βέιντερ του λέει: «Ο Όμπι-Γουάν δεν σου είπε ποτέ τι συνέβη στον πατέρα σου». Ο Λουκ απαντά: «Μου είπε αρκετά. Μου είπε ότι εσύ τον σκότωσες». Τότε ο Βέιντερ εκστομίζει μια από τις πιο αξιομνημόνευτες ατάκες στην κινηματογραφική ιστορία: «Όχι. Εγώ είμαι ο πατέρας σου».

«Seven» (1995)

«Τι είναι μέσα στο κουτίιιιιιιι;» Όποιος έχει δει την ταινία του Ντέιβιντ Φίντσερ αποκλείεται να έχει ξεχάσει την κραυγή του ντετέκτιβ Μιλς (Μπραντ Πιτ) στο φινάλε. Όπως μας είχε προειδοποιήσει ο ντετέκτιβ Σόμερσετ (Μόργκαν Φρίμαν), κοντά στην αρχή της τρίτης πράξης της ταινίας, «αυτό δεν πρόκειται να έχει αίσιο τέλος». Και σίγουρα δεν είχε, καθώς το κομμένο κεφάλι της συζύγου του Μιλς (Γκουίνεθ Πάλτροου) μέσα σε ένα κουτί ολοκλήρωνε τέλεια τους εμπνευσμένους από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα φόνους του ψυχοπαθούς Τζον Ντο (Κέβιν Σπέισι).

«Οι Συνήθεις Ύποπτοι» (1995)

Ποιος είναι ο Κάιζερ Σόζε; Κατά τη διάρκεια της ταινίας, οι θεατές μαθαίνουν ότι αυτός ο μυστηριώδης, αόρατος άρχοντας του εγκλήματος είναι αυτός που κινεί τα νήματα πίσω από την επιχείρηση που οδήγησε σε μια σφαγή στην αρχή της ταινίας. Ωστόσο, όταν ολοκληρώνεται η ανάκριση του κουτσού μικροαπατεώνα Ρότζερ «Βέρμπαλ» Κιντ (Κέβιν Σπέσι με Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου), ο θεατής της ταινίας και ο πράκτορας που υποδύεται ο Τσαζ Παλμιντέρι συνειδητοποιούν ότι ο Κιντ – ο οποίος μόλις βγήκε από το τμήμα και περπατάει χωρίς να κουτσαίνει – είναι στην πραγματικότητα ο Σόζε. Πράγματι, όλα τα ονόματα και οι τοποθεσίες της ιστορίας με την οποία παραμύθιασε τους πράκτορες προέρχονται από λέξεις που βρίσκονται σκορπισμένες σε όλο το δωμάτιο ανάκρισης.

«Wild Things» (1998)

Μπορεί να μην είναι η σημαντικότερη ταινία της λίστας από καλλιτεχνική ή από εμπορική άποψη, αλλά είναι σίγουρα αυτή με τις περισσότερες ανατροπές, που καταφθάνουν η μία μετά την άλλη εκεί που ο θεατής νομίζει ότι έλυσε το μυστήριο του σεναρίου. Η ιστορία αφορά έναν σχολικό σύμβουλο (Ματ Ντίλον) που κατηγορείται για βιασμό πρώτα από μια μαθήτρια (Ντενίζ Ρίτσαρντς) και μετά από μια άλλη (Νιβ Κάμπελ), οπότε και εμπλέκεται ο αστυνομικός Ντουκέτ (Κέβιν Μπέικον). Αποδεικνύεται ότι όλοι οι προαναφερόμενοι συνεργάζονται για να αποσπάσουν πολλά εκατομμύρια δολάρια από την πλούσια οικογένεια της Ρίτσαρντς, αλλά καταλήγουν να προδίδουν ο ένας τον άλλον. Μέσα στα 108 λεπτά της ταινίας γίνονται 12 ανατροπές, ενώ το λιγότερο πιθανό άτομο αποδεικνύεται ο εγκέφαλος της όλης υπόθεσης και οι άλλοι τρεις καταλήγουν νεκροί.

«Fight Club» (1999)

Το «Fight Club» ακολουθεί τον ανώνυμο αφηγητή που υποδύεται ο Έντουαρντ Νόρτον, από τη στιγμή που γνωρίζει έναν παράξενο άνδρα ονόματι Τάιλερ Ντέρντεν, τον οποίο υποδύεται ο Μπραντ Πιτ. Οι δυο τους γίνονται γρήγορα φίλοι, συγκάτοικοι και ξεκινούν μια κρυφή λέσχη κάτω από ένα μπαρ όπου οι άνθρωποι εκτονώνονται δέρνοντας ο ένας τον άλλον. Στις τελευταίες στιγμές της ταινίας αποκαλύπτεται ότι ο Τάιλερ ήταν αποκύημα της φαντασίας του αφηγητή, από τότε που υπέστη ψυχικό κλονισμό και δημιούργησε στο μυαλό του έναν εναλλακτικό εαυτό, όπως θα τον ήθελε ο ίδιος.

«Η έκτη αίσθηση» (1999)

«Βλέπω νεκρούς ανθρώπους». Ο πιτσιρικάς που υποδυόταν ο Χάλεϊ Τζόελ Όσμεντ μας το έλεγε από την αρχή, αλλά και πάλι δεν αποφύγαμε το σοκ στο φινάλε. Ο παιδοψυχολόγος Μάλκολμ (Μπρους Γουίλις), που είχε πυροβοληθεί μήνες νωρίτερα από έναν ασθενή του, αναλαμβάνει να βοηθήσει το παιδί που βλέπει φαντάσματα. Στο τέλος της ταινίας, ο Μάλκολμ επιστρέφει στο σπίτι και στη γυναίκα του, η οποία μέσα στον ύπνο της τον ρωτάει γιατί την άφησε. Παρατηρώντας ότι η βέρα του είναι στο χέρι της και όχι στο δάχτυλό του, συνειδητοποιεί ότι δεν επέζησε από τον πυροβολισμό και ότι ήταν νεκρός όλους αυτούς τους μήνες. Ένα ακόμη φάντασμα που έβλεπε το αγόρι…

«The Prestige» (2006)

Μια από τις πιο υποτιμημένες ταινίες του Κρίστοφερ Νόλαν, αφηγείται τον ανταγωνισμό δύο ταχυδακτυλουργών στο Λονδίνο, στα τέλη του 19ου αιώνα. Δύο οι ήρωες, δύο και οι ανατροπές στο φινάλε της ταινίας, με τον καθένα να αποκαλύπτει το μοιραίο μυστικό του: ο Άντζιερ (Χιου Τζάκμαν) σκότωνε αμέτρητους κλώνους του εαυτού του προκειμένου να πραγματοποιήσει το σπουδαιότερο κόλπο του επί σκηνής, ενώ ο Μπόρντεν (Κρίστιαν Μπέιλ) είχε έναν δίδυμο αδελφό που σε όλη την ταινία κρυβόταν κάτω από τη μύτη μας, και τον οποίο χρησιμοποιούσε για να πετύχει ένα παρόμοιο κόλπο. Η αντιπαλότητά τους είχε τραγικό κόστος και, όπως οι περισσότερες ταινίες με μεγάλες ανατροπές, σε προκαλεί να την ξαναδείς. Και να διαπιστώσεις ότι είναι εντελώς διαφορετική – και ακόμη πιο ενδιαφέρουσα – όταν ξέρεις τα μυστικά της.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ

× Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τους Όρους Χρήσης