Οι πέντε καλύτεροι Δράκουλες στο σινεμά, οι πέντε χειρότεροι και… ο Νίκολας Κέιτζ

Μπορεί η ταινία «Ρένφιλντ», που προβάλλεται αυτές τις ημέρες στους ελληνικούς κινηματογράφους, να έχει για κεντρικό πρόσωπο τον Ρ.Μ. Ρένφλιντ (Νίκολας Χουλτ), πιστό υπηρέτη του κόμη Δράκουλα, αλλά εκείνος που κλέβει την παράσταση είναι χωρίς αμφιβολία ο Νίκολας Κέιτζ στο ρόλο του πιο εμβληματικού βρυκόλακα της λογοτεχνίας και της οθόνης.

Πρόκειται για μια ερμηνεία που σηκώνει αρκετή συζήτηση, καθώς από τη μία έχει στιγμές μεγάλης έμπνευσης, από την άλλη είναι τόσο αχαλίνωτη, τόσο… Νίκολας Κέιτζ, που ξεχνάς ότι αυτός που βλέπεις στην οθόνη υποτίθεται πως είναι ο κόμης Δράκουλας.

Είναι επομένως ένας κακός (ερμηνευτικά) Δράκουλας ο Νίκολας Κέιτζ; Αρκετοί θα συμφωνούσαν. Ωστόσο είναι εκείνος που σώζει όλη την ταινία, και στο τέλος της σε κάνει να εύχεσαι να είχε περισσότερες δικές του σκηνές. Άλλωστε το «Ρένφιλντ» είναι περισσότερο κωμωδία παρά οτιδήποτε άλλο, και δεν μπορείς να κατηγορήσεις τον Κέιτζ επειδή δεν είναι ένας σοβαρός και αγέλαστος Δράκουλας όπως οι θρυλικοί Μπέλα Λουγκόζι και Κρίστοφερ Λι.

Που θα τον κατατάσσαμε, λοιπόν; Ανάμεσα στους καλύτερους ή στους χειρότερους Δράκουλες του κινηματογράφου; Όταν διαβάσετε τις δύο λίστες που ακολουθούν, νομίζουμε ότι θα συμφωνήσετε μαζί μας: κάπου στη μέση…

Οι 5 καλύτεροι Δράκουλες του σινεμά

Εδώ δεν χωράνε πολλές συζητήσεις, η πεντάδα που ακολουθεί έχει μείνει αναλλοίωτη τα τελευταία 30 χρόνια. Το μόνο που αλλάζει κατά περίσταση είναι η σειρά προτίμησης. Kαι οι πέντε ηθοποιοί έχουν βρεθεί στην πρώτη θέση αντίστοιχων λιστών, και το αξίζουν, γι’ αυτό κι εμείς θα τους αναφέρουμε με χρονολογική σειρά.

1. Μαξ Σρεκ, «Νοσφεράτου, μια συμφωνία τρόμου» (1922)

Ο πρώτος Δράκουλας του κινηματογράφου είναι για πολλούς ο τρομακτικότερος. Ακόμη και το επίθετο του ηθοποιού Μαξ Σρεκ, στα γερμανικά σημαίνει φόβος, τρομάρα! Ο δικός του Δράκουλας (που στην ταινία λέγεται Όρλοκ επειδή οι παραγωγοί δεν μπόρεσαν να εξασφαλίσουν τα δικαιώματα του βιβλίου του Μπραμ Στόουκερ από τη χήρα του συγγραφέα) είναι ένα απόκοσμο πλάσμα της νύχτας, με αυτιά νυχτερίδας, δόντια αρουραίου και νύχια αρπακτικού.

2. Μπέλα Λουγκόζι, «Δράκουλας» (1931)

Ο Ούγγρος ηθοποιός είναι υπεύθυνος για την εικόνα που σχηματίζουν όλοι στο μυαλό τους όταν ακούν τη λέξη «Δράκουλας». Το κοστούμι, η μαύρη κάπα με τον σηκωμένο γιακά, το κολλημένο πίσω μαλλί, το διαπεραστικό βλέμμα, η βαριά βαλκανική προφορά… Μπορεί ο δικός του Δράκουλας να είναι «αναίμακτος» και να μη δείχνει καν τους κυνόδοντές του, αλλά είναι το Πρότυπο. Πάνω σε εκείνον πάτησαν όλοι, για να μπορέσουν να κάνουν στη συνέχεια τις δικές τους ενδιαφέρουσες παραλλαγές.

3. Κρίστοφερ Λι, «Δράκουλας, ο βρυκόλακας των Καρπαθίων» (1958)

Εδώ αναφέρουμε μόνο την πρώτη του ταινία, αλλά ο Βρετανός ηθοποιός υποδύθηκε τον κόμη Δράκουλα 10 φορές στην καριέρα του μέχρι το 1976, οι 7 εκ των οποίων για την εταιρεία Hammer Films που τον «άρμεξε» όσο μπορούσε, παρά τη θέλησή του. Ψηλός, επιβλητικός, με μπάσα φωνή (την οποία χρησιμοποίησε ελάχιστα, σε μία από τις ταινίες μάλιστα δεν έχει ούτε μία ατάκα), ερωτισμό και – επιτέλους – μυτερά δόντια που στάζουν αίμα. Ο Λι και ο Λουγκόζι έχουν τις περισσότερες «πρωτιές» στις λίστες με τους καλύτερους Δράκουλες.

4. Κλάους Κίνσκι, «Νοσφεράτου, ο Δράκουλας της νύχτας» (1979)

Σίγουρα δεν είναι ο πρώτος κινηματογραφικός Δράκουλας που έρχεται στο μυαλό (ούτε ο δεύτερος, ούτε ο τρίτος…), αλλά πουθενά δεν θα ακούσεις ή θα διαβάσεις κακά λόγια για αυτό που κατάφερε ο Κλάους Κίνσκι στην ταινία του Βέρνερ Χέρτσογκ. Διατηρώντας την εμφάνιση του τρωκτικού που είχε ο Μαξ Σκρεκ στην ταινία του 1922 (της οποίας αυτή αποτελεί ριμέικ), αν και με λιγότερο μέικ απ, καταφέρνει να ξεχωρίσει χάρη στο εκφραστικό του βλέμμα που μπορεί να σου προκαλέσει τρόμο, απέχθεια, ακόμη και λύπηση.

5. Γκάρι Όλντμαν, «Δράκουλας» (1992)

Αναμφίβολα, ο καλύτερος ηθοποιός αυτής της λίστας, πέρα από τον Δράκουλα. Στην ομορφότερη ταινία που γυρίστηκε ποτέ με ήρωα τον κόμη από τα Καρπάθια. Ως μεσαιωνικός πολεμιστής, ως αποκρουστικός Μαθουσάλας, ως γοητευτικός ευγενής, ως λυκάνθρωπος, ως γιγάντια νυχτερίδα, ο Γκάρι Όλντμαν καταφέρνει κάθε φορά να δώσει κάτι διαφορετικό στο ρόλο. Η επιτομή του Δράκουλα σε όλες του τις εκφάνσεις, και μια ερμηνεία που δύσκολα θα ξεπεραστεί στο μέλλον.

…και οι 5 χειρότεροι

Φταίνε οι ίδιοι οι ηθοποιοί που τόσα μπορούν και τόσα κάνουν; Φταίει το σενάριο που δεν τους βοηθάει καθόλου; Φταίει η ταινία που απλά δεν βλέπεται; Κάθε μία από τις 5 περιπτώσεις που ακολουθούν έχει τα δικά της προβλήματα. Αφήνοντας έξω παρωδίες (όπως το «Δράκουλας: Νεκρός και μ’ αρέσει» με τον Λέσλι Νίλσεν) και τη μικρή οθόνη (όπου έχουμε συναντήσει ακόμη χειρότερα παραδείγματα), ακολουθούν πέντε Δράκουλες που μας έκαναν να βαρεθούμε, να γελάσουμε (όχι με την καλή έννοια), να εξοργιστούμε (και πάλι με χρονολογική σειρά)

1. Λον Τσέινι Τζούνιορ, «Ο γιος του Δράκουλα» (1943)

Με όλο τον σεβασμό στον Λον Τσέινι Τζούνιορ, τον μοναδικό ηθοποιό που έχει παίξει τον Λυκάνθρωπο, τον Δράκουλα, τη Μούμια και το Τέρας του Φράνκενστάιν, δηλαδή και τα 4 βασικότερα τέρατα της Universal Pictures και του κινηματογράφου γενικότερα, στην περίπτωση του κόμη δεν έπιασε τις συνηθισμένες του επιδόσεις. Χωρίς να είναι ενοχλητικά κακός, δεν έχει τίποτα το ξεχωριστό στο πρόσωπο, το βλέμμα, την κίνηση, τη φωνή και η ερμηνεία του είναι… ξύλινη σαν το φέρετρό του.

2. Τζέραρντ Μπάτλερ, «Dracula 2000» (2000)

«This is Transylvaniaaaaaaaa!». Μόνο αυτό δεν ακούμε από τον Τζέραρντ Μπάτλερ, σε μια ταινία που για κάποιους είναι guilty pleasure, αλλά για τους περισσότερους απλά… guilty. Ο Μπάτλερ δεν έχει κάτι καινούργιο να φέρει στο ρόλο, τρομαχτικός δεν είναι, στη γοητεία προσπαθεί αν και το μαλλί του είναι κάπως… αποπροσανατολιστικό. Αν κάτι μένει από τη συγκεκριμένη ταινία, είναι το εξωφρενικό twist της: ο κόμης Δράκουλας είναι στην πραγματικότητα ο Ιούδας Ισκαριώτης, που όταν πρόδωσε τον Ιησού και πήγε να κρεμαστεί, το σκοινί έσπασε και ο Θεός τον καταράστηκε να ζήσει για πάντα ως βρυκόλακας!

3. Ντόμινικ Παρσέλ, «Blade: Trinity» (2004)

Έναν χρόνο πριν τον μάθει όλος ο κόσμος από τη σειρά «Prison Break», ο Αυστραλός ηθοποιός υποδύθηκε τον Δράκουλα στην τρίτη – και μακράν τη χειρότερη – ταινία με ήρωα τον Blade. Δεν ξέρουμε τι είχαν στο μυαλό τους οι δημιουργοί (μια τρικυμία αν κρίνουμε από όλη την ταινία) επιλέγοντας τον Παρσέλ. Ίσως να ήθελαν κάτι διαφορετικό από τους προηγούμενους Δράκουλες, μια πιο physical παρουσία που να μπορεί να σταθεί απέναντι στα μπράτσα του πρωταγωνιστή Γουέλσι Σνάιπς. Και επέλεξαν μια διασταύρωση Βαλκάνιου μαφιόζου και πορτιέρη νυχτερινού κέντρου, τον οποίον μάλιστα αποκαλούν Ντρέικ!

4. Ρίτσαρντ Ρόξμπεργκ, «Βαν Χέλσινγκ» (2004)

Λύσσα το ‘κανε το φαγητό ο κατά τα άλλα καλός Αυστραλός ηθοποιός. Επέλεξε να χρησιμοποιήσει μια προφορά τόσο τραβηγμένη και τόσο βαριά, που κάνει τον Μπέλα Λουγκόζι να μοιάζει με Αμερικανάκι. Το μαλλί και το ντύσιμο θυμίζουν παρακμιακό ροκ σταρ, ενώ όταν έρχεται η ώρα να γίνει πιο τερατώδης, τον… αποτελειώνουν τα κακά ψηφιακά εφέ.

5. Τόμας Κρέτσμαν, «Dracula 3D» (2012)

Ακόμη κι αν ο Γερμανός ηθοποιός με κάποιο μαγικό τρόπο είχε καταφέρει να δώσει την καλύτερη ερμηνεία όλων των εποχών ως Δράκουλας (που ούτε καν πλησίασε), και πάλι θα έμπαινε σε αυτή τη λίστα με τους 5 χειρότερους. Γιατί; Διότι σε μια σκηνή που μπορεί να δημιουργήσει μόνιμα ψυχολογικά τραύματα στους φαν του κόμη, μεταμορφώνεται σε γιγάντιο… αλογάκι της Παναγίας! Κατά τα άλλα, είναι ιδιαίτερα υποτονικός, με κάποια σποραδικά βίαια ξεσπάσματα που μοιάζουν να υπάρχουν μόνο για να σκορπιστεί λίγο αίμα προς τη μεριά της κάμερας και να δικαιολογηθεί το 3D του τίτλου (ναι, μέσα σε όλα η ταινία του Ντάριο Αρτζέντο είναι και τρισδιάστατη).

Δείτε και την σκηνή με το αλογάκι της Παναγίας, που απουσιάζει από το τρέιλερ...