Γιατί πλήρωσε ο Τζεφ Μπέζος 9 δισ. για την MGM και τον Μποντ; Για ν' αλλάξει όλο το παιχνίδι

Η εξαγορά της MGM, ενός από τα μεγαλύτερα και ιστορικότερα στούντιο του Χόλιγουντ από την Amazon, είχε ανακοινωθεί πριν από μερικούς μήνες και δικαίως είχε χαρακτηριστεί ως η «συμφωνία της δεκαετίας» στο χώρο του θεάματος. Αν και περισσότερο της ταιριάζει το «η μητέρα όλων των συμφωνιών».

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για 5-6 δισεκατομμύρια δολάρια, όμως τελικά η τιμή έφτασε στα 8,45 δισεκατομμύρια, ποσό μυθικό για όλα τα δεδομένα, το οποίο δείχνει πόσο πολύ ήθελε ο Τζεφ Μπέζος τις ταινίες της MGM, αλλά και το στούντιο παραγωγής.

Και ναι, είναι γνωστό ότι ο Μπέζος δεν λυπάται τα χρήματα, όμως και πάλι, σύσσωμη η βιομηχανία του θεάματος αναρωτιέται: Γιατί;

Πρώτον διότι ο κόσμος του θεάματος -όπως και ο κόσμος γενικότερα- προχωράει διαρκώς σε συγχωνεύσεις και πλέον έχουν μείνει ελάχιστοι «στόχοι» στην αγορά για πιθανούς αγοραστές.

Η Amazon, από την άλλη, έχει επενδύσει μέχρι στιγμής δισεκατομμύρια στις ψηφιακές της πλατφόρμες, αλλά στο επίπεδο των παραγωγών δεν έχει να επιδείξει και πολλά πράγματα. Συνεπώς, τι καλύτερο από μια τεράστια ταινιοθήκη και ένα στούντιο έτοιμο να αναλάβει νέες παραγωγές δύο σε ένα;

Η πραγματικότητα, όμως, είναι ότι η Amazon δεν θέλει να κατακτήσει το streaming, αυτό που θέλει είναι να πηγαίνεις στην Amazon και να μένεις γενικά στην Amazon. Κι αυτό είναι ένα θεματάκι.

Licence to buy

Εδώ ακριβώς μπαίνει στη σκηνή η Επιτροπή Ανταγωνισμού. Το θέμα δεν είναι απλό. Από τη μια η Amazon λέει ότι είναι πολύ μικρός παίκτης στο streaming για να θεωρείται μονοπωλιακή απειλή, από την άλλη η Επιτροπή Ανταγωνισμου την έχει έτσι κι αλλιώς στο μάτι, όχι επειδή μονοπωλεί τη συγκεκριμένη αγορά, αλλά επειδή είναι αυτή που είναι.

Η Amazon μπήκε στο παιχνίδι των τηλεοπτικών και κινηματογραφικών παραγωγών το 2013, την ίδια χρονιά που το Netflix έβγαλε στον αέρα την πρώτη δική του παραγωγή, το House of Cards. 'Εκτοτε, το Netflix εκτοξεύτηκε με τις δικές του παραγωγές, ξοδεύοντας πάρα πολύ λιγοτερα χρήματα από την Amazon, η οποία δεν έφτιαξε τίποτα άξιο λόγου.

Ο Μπέζος δεν πτοείται, συνεχίζει να ξοδεύει δισεκατομμύρια σε παραγωγές όπως το τηλεοπτικό Lord of the Rings, ενώ δίνει 1 δισεκατομμύριο το χρόνο για τα δικαιώματα ενός παιχνιδιού του NFL την εβδομάδα, κάντε τη διαίρεση. Και τώρα άλλα 9 δισεκατομμύρια για την MGM.

Λογικά θα έπρεπε να ειναι πλέον σε θέση να ξεπεράσει τους ανταγωνιστές της, το Netflix και τη Disney. Ίσως, αλλά δεν την ενδιαφέρει αυτό. Αυτό που την ενδιαφέρει είναι να αγοράσεις τη συνδρομή Amazon Prime, μέσα στην οποία είναι και η premium υπηρεσία streaming της εταιρείας. Μετά, ίσως δεις κάποιες ταινίες, ίσως και όχι, αλλά πιθανότατα θα αγοράσεις κι ένα ζευγάρι παπούτσια με δωρεάν παράδοση - το ισχυρό όπλο της εταιρείας.

Ο Μπέζος, αφού είδε ότι με τις προσπάθειες της ίδιας της Amazon δεν κατάφερνε πολλά πράγματα, αποφάσισε να αλλάξει το παιχνίδι και προκειμένου να προσελκύσει τους θεατές, στράφηκε στα μεγάλα blockbusters.

Έτσι εξηγείται η πρεμούρα του για την MGM. Διότι του δίνει ένα φραντσάιζ που ξέρουν όλοι και θέλουν να δουν όλοι -ακόμη κι εκείνοι που δεν το παραδέχονται-, τον Τζέιμς Μποντ, αλλά και μια σειρά από επίσης πολύ δημοφιλείς τίτλους, όπως το Rocky, για παράδειγμα, που δεν αποκλείεται να «γεννήσει» διάφορα τηλεοπτικά ή κινηματογραφικά spin-offs, ένα «Σύμπαν του Rocky», ας πούμε και μην ρωτάτε τι θα είναι αυτό.

Είναι ακριβώς αυτό που έκανε η Disney με τη Marvel, την οποία έχει κυριολεκτικά ξεζουμίσει, φτιάχνοντας ατελείωτες και τεράστιες ταινίες από κάτι απίθανους τριτοκλασάτους υπερ-ήρωες.

Για να γίνει αυτό, πρέπει κανείς να έχει στην ιδιοκτησία του τα δικαιώματα, δεν αρκεί να τα νοικιάζει, όπως έκανε στην αρχή το Netflix και η Amazon. Επίσης για να κάνεις δικές σου παραγωγές, χρειάζεσαι ένα στούντιο και αυτήν τη στιγμή δεν υπάρχουν και πολλά «αδέσμευτα» στην αγορά. Το τελευταίο μεγάλο ήταν η Sony, η οποία υπέγραψε αποκλειστικό συμβόλαιο με το Netflix και τη Disney, χωρίς όμως να πουληθεί σε κάποια από αυτές.

Η εξαγορά της MGM είναι η δεύτερη μεγαλύτερη συμφωνία της Amazon, μετά από την εξαγορά -για 13 δισεκατομμύρια- της Whole Foods.

Εάν ο Μπέζος δεν φάει μπλοκ από την Επιτροπή Ανταγωνισμού, η οποία είναι βέβαιο ότι θα το προσπαθήσει, θα είναι πλέον ένας τεράστιος παίκτης σε μια αγορά στην οποία οι υπόλοιποι παίκτες κάνουν μόνον αυτήν τη δουλειά.

Θ' αρέσει αυτό σε όλους; Φυσικά και όχι. Πολλοί θα αντιδράσουν στο γεγονός ότι για τον Μπέζος το θέαμα είναι μια παράπλευρη ασχολία και επίσης στο γεγονός ότι πλέον θα διαθέτει στη δική του πλατφόρμα αποκλειστικά προϊόν που θα παράγει και θα έχει στην ιδιοκτησία του ο ίδιος, κοινώς Τζεφ κερνάει, Τζεφ πίνει.

Εν προκειμένω, μαρτίνι. Shaken, not stirred.