Ο μύθος των βαμπίρ
Στις 20 Απριλίου άφησε την τελευταία του πνοή ο Μπραμ Στόκερ, ο άνθρωπος που έγραψε το βιβλίο "Dracula" πάνω στο οποίο βασίστηκε ο σχετικός μύθος. Η επιρροή του παραμένει ακόμη και σήμερα τεράστια στο χώρο της μυθοπλασίας. Δείτε στη σχετική γκάλερι, ποιοι έχτισαν το μονοπάτι και ασχολήθηκαν με τα πλάσματα που τρέφονται με αίμα, πριν από τον Ιρλανδό συγγραφέα.
Με τα ονόματα αιμοπότης, ψυχοφάγος ή νυχτοβάτης να είναι κάποια μόλις από όσα έχουν δοθεί στα πλάσματα της νύχτας, οι βρικόλακες ή βαμπίρ έχουν αποπλανήσει λογοτέχνες και ποιητές, κινηματογραφιστές αλλά πριν από αυτούς, έχουν αποπλανήσει λαογράφους.
Photo 1/7
Λιθογραφία από τον Theo Ortner για τη γερμανική ταινία του 1920 Der Vampyr σε σκηνοθεσία A. Stranz. Το αριστούργημα του βωβού κινηματογράφου δεν έχει καμία σχέση με το Nosferatu του Murnau που ακολούθησε δύο χρόνια αργότερα. Πηγή: Wikipedia
Photo 2/7
Πηγές αναφέρουν ότι υπάρχει αναφορά αιμοδιψών πλασμάτων στις απαρχές της λογοτεχνίας, στo Έπος του Γιλγαμές που είναι και το επικό ποίημα από την περιοχή της Βαβυλωνίας και αποτελεί το αρχαιότερο γνωστό λογοτεχνικό έργο που ανάγεται Ασσυρο-Βαβυλωνιακή φιλολογία. Πηγή: Wikipedia
Photo 3/7
Το πρώτο βαμπίρ στη θεολογία θεωρείται ότι ήταν η Λίλιθ, η πρώτη γυναίκα του Αδάμ που σύμφωνα με τον εβραϊκό μύθο όταν τους χώρισε ο Θεός έκανε σεξ με τον Σατανά για να γίνει ένας δαίμονας που αγαπούσε το αίμα. Πηγή: Wikipedia
Photo 4/7
Στην ελληνική μυθολογία οι Λάμιες ήταν τα πρώτα βαμπίρ που πάτησαν στα χώματα μας. Η προέλευση του ονόματος τους είναι από τη Λάμια, τη Λύβια βασίλισσα που την ερωτεύτηκε ο Δίας και για να την εκδικηθεί η Ήρα της έκλεψε τα παιδιά που είχε κάνει μαζί του και εκείνη στην προσπάθεια της να γλυτώσει την οργή της Θεάς κρύφτηκε σε μια ανήλιαγη σπηλιά βγαίνοντας έξω μόνο την νύχτα μέχρι τη στιγμή που το ασίγαστο μίσος για εκδίκηση τη μεταμόρφωσαν σε μία μοχθηρή μέγαιρα που έπινε το αίμα από μωρά θνητών. Οι Λάμιες που την ακολούθησαν είχαν την ικανότητα να μεταμορφώνονται σε πανέμορφες νεαρές γυναίκες που προσέλκυαν τους με τα θέλγητρα τους άντρες για να τους αφαιμάξουν μέχρι θανάτου. Πηγή: Wikipedia
Photo 5/7
Σκοτεινά και με ένστικτα ζωώδη, οι απέθαντοι έκαναν την εμφάνιση τους στην καταγεγραμμένη λογοτεχνία ως βαμπίρ στην ποίηση. Αυτό είναι το πρώτο ποίημα που γράφτηκε για τις περιπέτειες τους στα σκοτάδια από την πένα του Γερμανού Heinrich August Ossenfelder με τίτλο Der Vampir από το 1748
“…Και καθώς ήσυχη θα κοιμάσαι εδώ
Έρποντας θα ρθω σ’ εσένα
Τη ζωή και το αίμα να σου πιω
Και έτσι θα τρέμεις για μένα
Κι εγώ θα σε φιλώ
Και το κατώφλι του θανάτου θα διαβείς
Με φόβο, μες στην κρύα μου αγκαλιά
Και θέλω μόνο αυτό να ρωτήσω
Πριν μαζί σου να πετάξω
Ποια μάνα θα σου δείξει αυτά
Που έχω εγώ να σου διδάξω;” Πηγή: Wikipedia
Photo 6/7
Εβδομήντα χρόνια αργότερα, πριν ο Μπραμ Στόκερ δημιουργήσει το Δράκουλα του, ο Τζον Πολιντόρι γιατρός του λόρδου Μπάιρον, χαρτοπαίκτης και επίδοξος συγγραφέας δίνει στον κόσμο την πρώτη βαμπιρική νουβέλα. Ένας από τους ελάχιστους που είχαν συγκεντρωθεί στη Βίλα Ντιοντάτι, στη λίμνη της Γενεύης, το 1816, και ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Μπάιρον να γράψουν μια ιστορία για σκοτεινά πλάσματα, ο Πολιντόρι δημιούργησε το “Βαμπίρ” του (η μόνη που μιμήθηκε το παράδειγμα του ήταν η Μαίρη Σέλεϊ που μετά από την παρότρυνση του Λόρδου δημιούργησε ένα άλλο μυθικό τέρας, τον “Φρανκεστάιν”).
Η ιστορία του εκτυλίσσεται κυρίως στην Ελλάδα και δίνει αφορμή στον Στόκερ να δημιουργήσει το δικό του μύθο. Για τον Πολιντόρι το βαμπίρ του, ο λόρδος Ρούθβεν είναι ένας ευγενής, μυστηριώδης άντρας που θύμιζε τον ίδιο τον λόρδο Μπάιρον ο οποίος και διεκδίκησε τον τίτλο του συγγραφέα. Πηγή: Wikipedia
Photo 7/7
Η αναπάντεχη, τεράστια επιτυχία γίνεται και ο λόγος για να καταπιαστούν άλλοι λογοτέχνες με τον τους νυχτοβάτες. Εξήντα και κάτι χρόνια μετά, το 1897, ο Μπράμ Στόκερ εκδίδει το Dracula και έκτοτε οι τέχνες και τα όνειρα μας είναι θιασώτες αυτών που στην ελληνική λαογραφία αποκαλούσαν βάμπιρες και είναι πλάσματα της νύχτας που ακόμη και σήμερα παγιδεύουν τις αισθήσεις και τους φόβους μας σε έναν ιστό κόκκινο σαν αίμα. Πηγή: Wikipedia