Όταν ο Λευκός Οίκος βάφτηκε κόκκινος. 5 ταινίες τρόμου που εκτίμησε ο Ρίτσαρντ Νίξον

Οι επιλογές του ίσως προσθέτουν κάτι στο προφίλ του συντηρητικού 37ου πλανητάρχη, ο μόνος που εξαναγκάστηκε σε παραίτηση μετά την αποκάλυψη της ύπαρξης των μαγνητοφωνημένων συνομιλιών που προσπάθησε να εμποδίσει εφ' όρου ζωής τη δημοσίευση τους, φοβούμενος ότι τα ωμά και σκληρά σχόλια του θα μπορούσαν να προκαλέσουν ανεπανόρθωτη ζημιά στην προεδρική θητεία του.

Στο εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο του Mark Feeney “Nixon at the Movies” παρατίθεται ολόκληρη η φιλμογραφία που προβλήθηκε στο Λευκό Οίκο τα χρόνια της θητείας του όπως την κατέγραψε η CIA. To io9 επέλεξε πέντε από αυτές γιατί θεώρησε ότι έχουν ένα επιπλέον ενδιαφέρον. Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο. Εάν θες να τιμήσεις τη γιορτή των Αγίων Πάντων που στην Αμερική ανέδειξε ο Τζον Κάρπεντερ βάζοντας την Τζέιμι Λι Κέρτις να τσιρίζει καλύτερα από κάθε scream queen που έχουμε απολαύσει ποτέ, κάντο προεδρικά. Κάντο όπως ο Νίξον.

Περίμενε Μέχρι Να Νυχτώσει

Η ταινία Περίμενε Μέχρι Να Νυχτώσει (αγγλ. Wait Until Dark) σε σκηνοθεσία Τέρενς Γιανγκ έγινε αφορμή για υποψηφιότητα Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου της πρωταγωνίστριας Όντρεϊ Χέπμπορν. Η Κάθριν Χέπμπορν της το στέρησε, όλοι όμως μπορούσε να αγωνιάμε με την τύχη της άτυχης τυφλής Σούζι που προσπαθεί να βγει ζωντανή από ένα κυριολεκτικό κυνήγι στο σκοτάδι καθώς δεν ξέρει ότι έχει στην κατοχή της μια κούκλα γεμάτη ηρωίνη. Η ταινία έλαβε την 55η θέση στη λίστα του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου με τις 100 τρομακτικότερες ταινίες όλων των εποχών και όλοι εξήραν τη συγκινητική ερμηνεία της Χέπμπορν της καρδιάς μας.

The Collector

“Ο Φρέντι ένας τραπεζικός και αποξενωμένος άντρας συλλέγει πεταλούδες, αλλά αποφασίζει να επεκτείνει τη συλλογή του με ανθρώπινα δείγματα. Θα απαγάγει την μαθήτρια Μιράντα Γκρέι και θα την αιχμαλωτίσει σε ένα εξοχικό σπίτι που μόλις αγόρασε”. Kουβαλώντας τη φήμη ενός από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες της Χρυσής Εποχής του Χόλιγουντ (άλλωστε είχε να επιδείξει μια πλειάδα από διακεκριμένα φιλμ στο ενεργητικό του όπως τα Wuthering Heights του 1939 και το The Heiress του 1949) αποφάσισε προς το τέλος της καριέρας του να διοχετεύσει όλη την γνώση και εμπειρία του βετεράνου που διέθετε, στην κινηματογραφική μεταφορά της νουβέλας του John Fowles “Ο Συλλέκτης”. O Tέρενς Σταμπ δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας καθώς υποδύεται τον Freddie Clegg, έναν πρώην υπάλληλο τραπέζης που από ένα γύρισμα της τύχης κερδίζει μια περιουσία στο λαχείο και έτσι, απελευθερωμένος πλέον οικονομικά, ρίχνεται στο κυνήγι του ψυχωτικού αντικειμένου του πόθου του, της Λονδρέζας φοιτήτριας της σχολής Καλών Τεχνών και πάντα θελκτική Σαμάνθα Έγκαρ. Μία ταινία γεμάτη “εκκωφαντικά” ψυχαναλυτικά ζητήματα γυρισμένη το 1965.

Twisted Nerve

“Ένας νεαρός, ο Μάρτιν, βιώνει ένα πολύ ταραγμένο οικογενειακό περιβάλλον. Έχει μία υπερπροστατευτική μητέρα, έναν ψυχρό πατριό που απλά του πετάει κάποια χρήματα και οι σχέσεις τους είναι πολύ κακές, κι έναν αδερφό με σύνδρομο Down, κλεισμένο σε κάποιο ίδρυμα. Με όλα αυτά ο Μάρτιν έχει αναπτύξει μία διπλή προσωπικότητα -η ανάγκη του για αγάπη και στοργή τον έκανε να αποκτήσει έναν δεύτερο εαυτό, αυτόν του Τζόρτζι, ο οποίος είναι καθυστερημένος και συμπεριφέρεται σαν αθώο μικρό παιδί. Η νεαρή Σούζαν τον λυπάται και τον κάνει φίλο υπογράφοντας έτσι το συμβόλαιο με το διάβολο μέσα του”. Σκηνοθετημένη από τον Roy Boulting η ταινία είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ βρετανικής μαεστρίας που χάρισε στη Βρετανίδα σπουδαία ηθοποιό Billie Whitelaw (την επί 25 χρόνια μούσα του Ιρλανδού θεατρικού συγγραφέα Σάμιουελ Μπέκετ το δεύτερο μεγάλο βραβείο BAFTA στην καριέρα της. Το Twister Nerve (1968) είναι η ταινία που είδε και εκτίμησε ο Άλφρεντ Χίτσκοκ αποφασίζοντας να γυρίσει το δικό του αγχωτικό “Frenzy” τo 1972.

Man on a Swing

Το έργο που βασίστηκε σε αληθινή ιστορία ξετυλίγει ένα μίτο μυστηρίου. Ο υποτιθέμενα προικισμένος με διαμεσική ικανότητα (στα ελληνικά το λέμε και μέντιουμ) Φράνκλιν Γουίλς θέλει να βοηθήσει την αστυνομία στη διαλεύκανση ενός φόνου. Ξέρει πολλά, γνωρίζει ακόμη περισσότερα, είναι μάντης ή απλά μάρτυρας στο φόνο του εγκλήματος; Η ταινία του 1974 παίζει ενοχλητικά καλά με την υποψία.

What the Peeper Saw

Η ταινία του 1972 που έχει κυκλοφορήσει και με τον τίτλο “Night Child” είναι για πολλούς ένα από τα πιο διεστραμμένα ψυχολογικά θρίλερ που γυρίστηκαν στα 70s. Cult και ενοχλητική η ιστορία αφορά σε ένα 12χρονο που ίσως δολοφόνησε την βιολογική του μητέρα με τρόπο βίαιο και ίσως σχεδιάζει να κάνει ακριβώς το ίδιο στη μητριά του, τη Σουηδή καλλονή Μπριτ Έκλαντ που έγινε αργότερα και ένα κορίτσι για τον Μποντ. “Παρακολούθησα την πιο προσβλητική, αηδιαστική ταινία” σχολίασε ο πρόεδρος, μαρτυρούν τα αρχεία της CIA. Ήταν ένας άντρας που μπορούσε να γνωρίζει ακριβώς για τι μιλούσε.