Ανγκ Λι: «Πρέπει να βρούμε τον τρόπο να φέρουμε τον κόσμο πίσω στον κινηματογράφο»

Ο βραβευμένος σκηνοθέτης Ανγκ Λι δεν αποκαλύπτει και πολλά για τη νέα του ταινία παρά μόνο ότι «έχει πολλή δράση».

Ωστόσο αποκαλύπτει ότι συνεχίζει να βαδίζει στα ίδια κινηματογραφικά χνάρια που ακολούθησε στις ταινίες του «Billy Lynn's Long Halftime Walk» του 2016 και «Gemini Man» του 2019, παρότι και οι δύο δεν είχαν ιδιαίτερη τύχη. Και οι δύο ταινίες ξεπέρασαν τα όρια της τεχνολογίας παραγωγής ταινιών, αλλά δεν πέτυχαν στο box office, αλλά ούτε και απέσπασαν καλές κριτικές.

«Είναι πολύ δύσκολο», λέει ο Λι μιλώντας στο EW, με αφορμή τη συμπλήρωση 20 χρόνων από την ταινία του «Crouching Tiger, Hidden Dragon». «Αυτή τη στιγμή, η πρόκληση για μένα είναι πρόκληση για τον τρόπο επεξεργασίας εικόνων με διαφορετικούς τρόπους, προκαλώντας το ίδιο το μέσο».

Ο σκηνοθέτης του «Brokeback Mountain» μεταπήδησε σε μια νέα φάση της καριέρας του με το «Life of Pi» του 2012, χρησιμοποιώντας τρισδιάστατα ψηφιακά εφέ. Προχώρησε ακόμη περισσότερο στα ψηφιακά όρια με τις ταινίες «Billy Lynn» και «Gemini Man», τις πρώτες ταινίες μεγάλου μήκους που τραβήχτηκαν ποτέ με τον εξαιρετικά υψηλό ρυθμό 120 καρέ ανά δευτερόλεπτο. (Οι ταινίες γυρίζονται συνήθως με 24 καρέ ανά δευτερόλεπτο, μια παράδοση που ξεκινά από την αρχή της εποχής του ήχου).

Ο Λι βλέπει αυτές τις καινοτόμες τεχνικές ως το μέλλον της δημιουργίας ταινιών, όχι μόνο από τεχνικής άποψης αλλά και ως μέσο αναζωογόνησης της σημασίας της κινηματογράφησης.

«Πιστεύω ότι χρειαζόμαστε πάντα το σινεμά. Είναι η εκκλησία μας, ο ναός μας» λέει ο Λι και προσθέτει: «Είναι μια τελετή. Είναι στη φύση μας… Αλλά τώρα η τηλεόραση είναι τόσο βολική. Πρέπει να βρεις κάτι που δεν μπορείς να βιώσεις στο σπίτι. Όχι μόνο το πλήθος, όχι μόνο το μέγεθος, αλλά και το τελετουργικό αποτέλεσμα. Πρέπει να αναβαθμιστεί».

«Νομίζω ότι το επόμενο βήμα, λογικά, είναι η εμβυθιστικότητα που δεν μπορεί να γίνει σε μια τηλεοπτική οθόνη. Αλλά πώς πείθεις το κοινό να συμμετάσχει, και όχι μόνο να το βλέπει; Πώς το κάνεις να συμμετάσχει; Αυτό είναι κάτι, στο οποίο πρέπει να εργαστούμε για το οδηγήσουμε και πάλι στις κινηματογραφικές αίθουσες».