«Δεν πίστεψα στο ταλέντο μου»: Ο Άντονι Χόπκινς θα μπορούσε να είχε γίνει σπουδαίος ζωγράφος
Αν δεν ήταν ένας από τους καλύτερους εν ζωή ηθοποιούς, ο βραβευμένος με Όσκαρ, Άντονι Χόπκινς θα μπορούσε να είναι ένας πολύ επιτυχημένος ζωγράφος. Ήταν ένα ταλέντο που ανακάλυψε πολύ μικρός, όπως είπε ο ίδιος, όμως δεν πίστεψε αρκετά σε αυτό ώστε να το κυνηγήσει.
Πριν λίγο καιρό, ο βραβευμένος ηθοποιός Άντονι Χόπκινς, ο οποίος, μεταξύ άλλων, υποδύθηκε το Χάνιμπαλ Λέκτερ στην ταινία «Η Σιωπή των Αμνών», προκάλεσε αίσθηση στο διαδίκτυο όταν ανάρτησε ένα Tik Tok βίντεο του εαυτού του να χορεύει την επιτυχία του Drake «Toosie Side».
Ελάχιστοι παρατήρησαν ότι στον τοίχο πίσω του ήταν ένας πίνακας, ένα αφηρημένο πορτρέτο με ζωηρά χρώματα. Σε πρώτη ματιά, μοιάζει έργο του Francis Picabia, από τη φημισμένη σειρά «Transparencies». Δεν είναι. Είναι έργο του ίδιου του ηθοποιού.
Ο Χόπκινς έδωσε τηλεφωνική συνέντευξη από το σπίτι του στο Μαλιμπού, όπου βρίσκεται σε καραντίνα, στο ARTnews για αυτή την όχι ευρέως γνωστή καλλιτεχνική δραστηριότητά του.
Είπε ότι δεν ήταν καλός μαθητής στο σχολείο και ότι περνούσε το χρόνο του στην τάξη φτιάχνοντας σχέδια. H Μπερνίς Έβανς κόρη γειτόνων της οικογένειας του Χόπκινς, ηλικίας 17 με 18, είχε πάει στο Λονδίνο για να κάνει σπουδές τέχνης και μια μέρα τού έκανε το πορτρέτο με μολύβι και χρώματα κιμωλίας, λίγο μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου (δεν θυμάται ακριβώς αν ήταν το 1947 ή το 1948). Η Έβανς κάλεσε τον, εξάχρονο τότε Χόπκινς, σε ένα στούντιο πάνω από το ταχυδρομείο, στο Πορτ Τάλμποτ της Ουαλίας, όπου μεγάλωσε, και τον μύησε στη ζωγραφική. Αυτή ήταν η πρώτη επαφή του με αυτήν την τέχνη.
Στα 15 του άρχισε να ζωγραφίζει, κάποιος του είπε ότι «πρέπει να γίνεις ζωγράφος ή γελοιογράφος», το καλοσκέφτηκε, αλλά υπέθετε ότι θα χρειαζόταν μεγάλη δεξιότητα για κάτι τέτοιο την οποία ο ίδιος δεν είχε, τα χρόνια πέρασαν και εγκατέλειψε την ιδέα.
Ξανάρχισε να ζωγραφίζει πολύ αργότερα, με προτροπή της γυναίκας του, όταν εκείνη τον είδε να σχεδιάζει στο περιθώριο των σεναρίων που διάβαζε. Ο ηθοποιός είναι γνωστό ότι δουλεύει πολύ σκληρά και διαβάζει τους ρόλους του πάνω από 200 φορές, έως ότου μπορέσει να τους απαγγείλει ανάποδα… Κι όσο διαβάζει, φτιάχνει μικρά σχέδια στο περιθώριο που με κάθε ανάγνωση μεγαλώνουν. Σήμερα τα σχέδιά του πωλούνται για χιλιάδες δολάρια, είναι εξπρεσιονιστικά, γεμάτα από έντονα χρώματα, «νοτιοαμερικάνικα χρώματα, η Στέλλα είναι Κολομβιανή», εξηγεί ο ίδιος.
Όταν δεν δουλεύει και δεν ζωγραφίζει, παίζει πιάνο. Έβγαλε και ένα άλμπουμ με κλασικές συνθέσεις, το Composer, στο οποίο παίζει η Συμφωνική Ορχήστρα της πόλης του Μπέρμινχαμ. Και είχε καλές κριτικές, το Amazon του έδωσε 4 αστέρια.