Μόνικα Μπελούτσι: Η Κάλλας είχε μια απλή καρδιά και, τελικά, ίσως αυτό τη σκότωσε
Στη χώρα των Βάσκων βρίσκεται, σε καραντίνα λόγω κορωνοϊού, η Μόνικα Μπελούτσι μαζί με τις δύο κόρες της, Ντέβα και Λεόνι. Η Ιταλίδα ντίβα, μίλησε στη γαλλική Madame Figaro για το πώς αισθάνεται αυτή την περίοδο, αλλά και για την Ελληνίδα ντίβα Μαρία Κάλλας, την οποία υποδύεται στο θέατρο.
«Νιώθω μία μεγάλη θλίψη. Δεν θα μπορούσα να νιώθω κάτι διαφορετικό μπροστά σε αυτή την πρωτόγνωρη, περίπλοκη, φοβερή κατάσταση. Προφανώς σκέφτομαι την χώρα μου, την Ιταλία, που είναι και η πιο πληγείσα στην Ευρώπη. Η οικογένειά μου είναι μία χαρά, αλλά η Ούμπρια και η περιοχή Κόμο υποφέρουν, για να μην αναφέρω τους φίλους μου στη Ρώμη. Αναπόφευκτα, όλοι ζούμε με το φόβο γιατί οι στιγμές είναι κρίσιμες αλλά ταυτόχρονα έχω πλήρη εμπιστοσύνη στους γιατρούς, είμαι σίγουρη ότι θα βρεθεί ένα φάρμακο και στη συνέχεια το εμβόλιο, αλλά για την ώρα είμαστε όλοι σε κατάσταση αναμονής. Όπως το έθεσε ο Ναπολιτάνος συγγραφέας και ηθοποιός, Εντουάρντο Ντε Φίλιππο, "η νύχτα πρέπει να περάσει". Αυτή η νύχτα πιθανότατα θα είναι μεγάλη και επίμονη, αλλά υποχρεωτικά θα μάς οδηγήσει σε κάτι νέο», είπε η Ιταλίδα ντίβα για τον κορωνοϊό.
Η Μόνικα Μπελούτσι παραδέχεται ότι πλέον η ζωή της κυλά στους ρυθμούς της μητρότητας, μέσα από την οποία συνειδητοποίησε, όπως λέει, το λόγο ύπαρξής της στον κόσμο: «Είμαι πολύ συντονισμένη με το ποια είμαι. Κατάφερα να οργανώσω μία σταθερή οικογενειακή ζωή για τις κόρες μου, ένα ζεστό σπίτι. Πάνω απ’ όλα απολαμβάνω να τις βλέπω να μεγαλώνουν, να τις συνοδεύω όσο ανοίγουν τα φτερά τους μέχρι να πετάξουν. Σε όλα μου τα ερωτήματα, οι κόρες μου είναι η απάντηση. Μόνο μετά τη γέννησή τους συνειδητοποίησα τον λόγο ύπαρξής μου στον κόσμο».
Εκτός από τις δύο κόρες της, τις οποίες επιβλέπει όσο κάνουν τα μαθήματά τους online, διαβάζει σενάρια και μαθαίνει στα ιταλικά το ρόλο της στη θεατρική παράσταση Lettres de la Callas, η οποία έχει προγραμματιστεί να ανέβει και στην Ιταλία. Για την Ελληνίδα ντίβα, την οποία υποδύεται στο θέατρο, λέει: «Υπάρχουν κοινά στοιχεία (ανάμεσα στην ίδια και την Κάλλας). Ήταν μία γυναίκα από την Μεσόγειο όπως κι εγώ. Μετά, είναι ο κοσμοπολιτισμός. Και αυτή η αίσθηση της ευθραυστότητας, που υποκρύπτει μεγάλη δύναμη, όπως συμβαίνει γενικώς με τους ανθρώπους που ανεβαίνουν στη σκηνή. Αυτό που με αγγίζει περισσότερο, όμως, είναι αυτή η απεριόριστη ευαισθησία της Κάλλας, το στοιχείο που δίνει μία επιπλέον διάσταση στα πάντα. Ήταν μία γυναίκα που πολεμούσε με την καρδιά της, για την καρδιά της. Τελικά, είχε μια απλή καρδιά και αυτό ίσως τη σκότωσε».