O Κοπολα έχει ένα όνειρο - Αν το πραγματοποιήσει ίσως θα είναι η πιο επική ταινία που γυρίστηκε ποτέ
Χορτασμένος από Όσκαρ, Χρυσούς Φοίνικες και ταινίες που αναμφίβολα συγκαταλέγονται ανάμεσα στις καλύτερες όλων των εποχών, ο Φράνσις Φορντ Κόπολα θα μπορούσε, στα 80 του, άνετα να αποσυρθεί ήσυχος. Έχει, όμως, ακόμα ένα όνειρο, που δεν τον αφήνει: Το Megalopolis…
«Θα είναι ασυνήθιστο. Θα είναι μια παραγωγή με πολύ μεγάλο καστ και τεράστιες προδιαγραφές. Θέλω να χρησιμοποιήσω σε αυτήν όλα τα χρόνια που κάνω σινεμά, όλη μου την εμπειρία στα διαφορετικά είδη. Δεν θα μοιάζει με τίποτα απ’ αυτά που βγαίνουν αυτή την εποχή από τα μεγάλα στούντιο. Θέλω και ελπίζω και προσπαθώ να ξεκινήσω την παραγωγή μέσα στο χρόνο».
Ο Φράνσις Φορντ Κόπολα μιλάει με τρυφερότητα για το φαραωνικό κινηματογραφικό του σχέδιο, πιθανώς το τελευταίο του, και όχι άδικα. Προσπαθεί να γυρίσει το Megalopolis εδώ και μια 20ετία, αλλά δεν τα έχει καταφέρει. Το σενάριο, που έγραψε ο ίδιος, είναι η ιστορία ενός αρχιτέκτονα ο οποίος ονειρεύεται να ξαναχτίσει τη Νέα Υόρκη μετά από μια τεράστια καταστροφή και να τη μετατρέψει σε μια φουτουριστική ουτοπία. Όμως, ο Δήμαρχος έχει άλλες ιδέες για την πόλη του. Και στρέφεται στο οργανωμένο έγκλημα για να καταστρέψει τον αρχιτέκτονα. Ο ίδιος ο Κόπολα λέει ότι το έργο εμπνεύστηκε από τη δουλειά του Φριτς Λανγκ (Metropolis) , της Άιν Ραντ, αλλά και από την αρχαία Ρωμαϊκή Ιστορία. Η περιγραφή από μόνη της προκαλεί το ενδιαφέρον.
Μέχρι πριν από λίγο καιρό ο Κόπολα είχε συμβιβαστεί με την ιδέα ότι πιθανώς το πρότζεκτ του δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί ποτέ. Σε μια συνέντευξη με το Movieline είχε πει: «Είναι μια ταινία που θα κοστίσει πάρα πολλά χρήματα και δεν υπάρχει εκεί έξω κάποιος να τη χρηματοδοτήσει. Βλέπετε τι φτιάχνουν τα στούντιο τώρα…».
Παρόλα αυτά, φαίνεται ότι ο σκηνοθέτης δεν ήθελε να αφήσει το σενάριό του να πιάσει σκόνη σε κάποιο συρτάρι. Τον έτρωγε... Και, όπως θα έλεγε και ο Μάικλ Κορλεόνε, στο «Νονό 3», εκεί που ο Κόπολα νόμιζε ότι ήταν πλέον έξω για τα καλά, το Megalopolis τον ξανατράβηξε μέσα.
Το βασικό πρόβλημα με την ταινία, όπως πολύ σωστά επεσήμανε και ο ίδιος, είναι το μπάτζετ. Ο σκηνοθέτης δεν ήταν διατεθειμένος να κάνει περικοπές, πολύ απλά διότι εάν έκανε η ταινία που θα γύριζε δεν θα ήταν αυτή που έχει στο μυαλό του. Το 2001 έδειξε να πλησιάζει το όνειρό του και μάλιστα «στρατολόγησε» ηθοποιούς όπως ο Ρόμπερτ ντε Νίρο, ο Ράσελ Κρόου και ο Νίκολας Κέιτζ, γυρίζοντας και ένα «δοκιμαστικό», 30 λεπτών.
Και μετά ήρθε η 11η Σεπτεμβρίου
Η μέρα σταθμός στη σύγχρονη ιστορία, άλλαξε τη ζωή όλων μας με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, αλλά για τον Κόπολα ήταν η ταφόπλακα που έδειξε να σκεπάζει για πάντα το Megalopolis. Το σενάριο, η Νέα Υόρκη που ξαναχτίζεται μετά από μια μεγάλη καταστροφή, ήταν ανεπιθύμητο στην καλύτερη, απαγορευτικό στη χειρότερη. Κανείς δεν ήθελε να βλέπει τη Νέα Υόρκη να καταστρέφεται στον κινηματογράφο. Την είχαμε δει όλοι να καταστρέφεται live.
Και τώρα, το παλιό αλλά όχι νεκρό όνειρο του Κόπολα ξαναπαίρνει ζωή. Η εταιρεία ατζέντηδων CAA υπέγραψε με το σκηνοθέτη, με τη δέσμευση ότι θα προσπαθήσει να βρει χρηματοδότη. Φυσικά, οι βλέψεις τους στρέφονται στις ψηφιακές πλατφόρμες, μετά το Irishman του Σκορτσέζε.
Μόνο που κανείς δεν ξέρει ακόμα αν το Irishman θα βγάλει για το Netflix τα 175 εκατομμύρια που κόστισε κι επίσης κανείς δεν ξέρει αν μια ταινία επιστημονικής φαντασίας μπορεί να κάνει καλά «ταμεία» αν δεν ανήκει στο κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel.
Ο Κόπολα αισιοδοξεί και θέλει για την ταινία του το Τζουντ Λο και το Σία λε Μπεφ. Πιθανώς θέλουν και οι ίδιοι. Και πιθανότερα, αν βρεθούν τα λεφτά βέβαια, θα δούμε μια ταινία που δεν έχει υπάρξει όμοιά της.