Shibuya: H διάβαση που περνούν 2.500 πεζοί σε κάθε φανάρι δεν θα μπορούσε παρά να είναι στο Τόκιο
Μερικές φορές αναρωτιέσαι αν η αβάσταχτη -κατά κανόνα- καθημερινότητα μπορεί να γίνει με κάποιο τρόπο Τέχνη. Ή έστω να παράγει Τέχνη. Την απάντηση δίνουν πάντα οι άνθρωποι που βρίσκουν έμπνευση σε όλα γύρω τους. Ακόμα και σε μια διάβαση πεζών...
Το θέμα μας εδώ, βέβαια, δεν είναι μια απλή διάβαση πεζών. Είναι η μεγαλύτερη και πιο σύνθετη διάβαση πεζών στον κόσμο και βρίσκεται έξω από το σταθμό του Μετρό Shibuya, που αλλού; Στο Τόκιο. Είναι τόσο διάσημη, για τους ντόπιους όσο και για τους τουρίστες, που στην ταράτσα ενός παρακείμενου κτηρίου έχει στηθεί και ένα παρατηρητήριο, ακριβώς για όσους θέλουν να παρατηρούν τα όσα συμβαίνουν εκεί κάτω...
Στις ώρες αιχμής, υπολογίζεται ότι 1.000 έως 2.500 άνθρωποι περνούν τη διάβαση. Σε κάθε φανάρι, όχι συνολικά. Συνολικά, σε μια μέρα, οι πεζοί που πατούν τη διάβαση είναι πάνω από 2.5 εκατομμύρια.
«Όταν ανοίγουν τα φανάρια για τους πεζούς γίνεται χαμός. Ξεχύνεται μια λαοθάλασσα στο δρόμο και οι άνθρωποι ανακατεύονται με τα φώτα, τις διαφημίσεις, τους ουρανοξύστες, τις μουσικές και δεν ξέρεις πού να πρωτοκοιτάξεις. Το καλύτερο είναι να μείνεις για λίγο ακίνητος να χαζεύεις το πλήθος και να περιμένεις το επόμενο φανάρι», γράφει ένας επισκέπτης στο tripadvisor. Πράγματι είναι δύσκολο να φανταστείς πώς είναι να περνάς ένα δρόμο μαζί με μερικές χιλιάδες ακόμα ανθρώπους.
Ο σταθμός Shibuya φτιάχτηκε πριν από 100 χρόνια, αλλά αρχικά εξυπηρετούσε μόλις μια γραμμή. Η μια έγινε δύο και σήμερα είναι το σημείο στο οποίο συναντώνται οκτώ γραμμές, ενώ τη λειτουργία του έχουν αναλάβει από κοινού τέσσερις από τις εταιρείες που λειτουργούν το Μετρό του Τόκιο, είναι προφανές ότι μια εταιρεία δεν θα έφτανε...
Η διάβαση είναι μια από τις βασικότερες τουριστικές ατραξιόν στο Τόκιο και υπάρχουν περίπου 4.5 εκατομμύρια ποστ στο Instagram με το hashtag #Shibuya. Καθόλου παράξενο, αν αναλογιστεί κανείς ότι οι Instagramers πάνε και φωτογραφίζονται στο Τσερνόμπιλ.
Οι Ιάπωνες, πάλι, περιμένουν πάρα πολύ υπομονετικά, ευλαβικά και χωρίς καμία παράβαση τα φανάρια να γίνουν πράσινα, δεν θα ήταν Ιάπωνες εάν δεν το έκαναν.
Αυτό έδωσε την ευκαιρία στο φωτογράφο Jae C. Hong να «παίξει» λίγο με το φακό και την κίνηση ανθρώπων και οχημάτων πάνω στη διάβαση.
Επειδή, ναι, η καθημερινότητα μπορεί να είναι και Τέχνη.