Τα βραβεία Όσκαρ στο χρόνο: Η λαμπερή δεκαετία του '40
Καθώς τα Όσκαρ πλησιάζουν, είναι μια καλή ευκαιρία για μια αναδρομή στην ιστορία τους. Η οποία άρχισε το 1929 μεν, αλλά δεν ονομάστηκαν Όσκαρ παρά το 1939, εγκαινιάζοντας ουσιαστικά το θεσμό που περιμένει κάθε χρόνο όλη η βιομηχανία του κινηματογράφου και όχι μόνο.
Τα πρώτα βραβεία δόθηκαν στις 16 Μαΐου 1929, σε μια κλειστή τελετή 250 ατόμων στο Blossom Room του ξενοδοχείου Roosevelt στο Χόλιγουντ, για ταινίες της περιόδου 1927 - 1928. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον δεν υπήρχε, καθώς οι νικητές ήταν γνωστοί από τις 18 Φεβρουαρίου, με την ανακοίνωση της θέσπισης των βραβείων. Η πρώτη ομιλούσα ταινία The Jazz Singer αποφασίστηκε ότι δεν έπρεπε να συναγωνιστεί τις άλλες, και της δόθηκε ειδικό αγαλματίδιο. Ένα τέτοιο πήρε και ο Τσάρλι Τσάπλιν, μιας και δεν κατάφερε να αποσπάσει ούτε ένα βραβείο στις κατηγορίες σκηνοθεσίας, κωμωδίας, ερμηνείας και σεναρίου, για την ταινία του «Το Τσίρκο».
Το πρώτο Όσκαρ καλύτερης ταινίας πήγε στο πολεμικό δράμα Wings, που κέρδισε και τα εφέ. Ίσως μεγαλύτερος νικητής, η ταινία 7th Heaven, που απέσπασε τα βραβεία σκηνοθεσίας (Φράνκ Μπόρζειτζ), Σεναρίου και Γυναικείας Ερμηνείας (Τζάνετ Γκέινορ). Το Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου απονεμήθηκε στον Έμιλ Γιάνινγκς για το Τhe Last Command, ο οποίος παρέλαβε το βραβείο του στη Γερμανία.
Η τελετή αναμεταδόθηκε για πρώτη φορά ραδιοφωνικά το 1930 και τηλεοπτικά 23 χρόνια αργότερα. Η ονομασία «Όσκαρ» πρωτοχρησιμοποιήθηκε το 1939. Για την πατρότητά της ερίζουν η Μπέτυ Ντέιβις, ο Σίντνεϊ Σκάλσκι και η βιβλιοθηκάριος της Ακαδημίας Μαργκαρετ Χέρικ. «Είναι φτυστός ο θειος μου, ο Όσκαρ», φέρεται να είπε όταν είδε το επίχρυσο αγαλματίδιο, το οποίο σχεδιάστηκε από τον Σέντρικ Γκίμπονς, αρχισχεδιαστή τότε της MGM.
Η δεκαετία του '40 είχε απ' όλα. Πρώτα απ' όλα ξεκίνησε με μια ταινία-θρύλο, το «Όσα παίρνει ο άνεμος» και τη Βίβιαν Λι, ερωτευμένη τότε τρελά με το Λόρενς Ολίβιε. Αν υπήρχε σελέμπριτι ζευγάρι εκείνη την εποχή, ήταν οι δύο τους... Νew entry, η Ελίζαμπεθ Τέιλορ, αλλά και πολλούς από τους ηθοποιούς, ανεξαρτήτως γένους, που θα γίνονταν στην πορεία ζωντανοί μύθοι για τον κινηματογράφο. Πάνω απ' όλα, ο κινηματογράφος στη συγκεκριμένη δεκαετία δεν σταμάτησε να αποτελεί κάποιου είδους αντίβαρο στο ζόφο του παγκοσμίου πολέμου. Αλλά και μετά το τέλος του, πυξίδα για το νέο -αισιόδοξο- κοσμο που ανέτειλε.
Καλύτερες ταινίες
- 1939: Όσα Παίρνει ο Άνεμος (Gone with the Wind)
- 1940: Ρεβέκκα (Rebecca)
- 1941: Η κοιλάδα της κατάρας / Η πράσινή μου κοιλάδα (How Green Was My Valley)
- 1942: Κυρία Μίνιβερ (Mrs. Miniver)
- 1943: Καζαμπλάνκα (Casablanca)
- 1944: Ο Δρόμος της Αγάπης (Going My Way)
- 1945: Το Χαμένο Σαββατοκύριακο (The Lost Weekend)
- 1946: Τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας (The Best Years of Our Lives)
- 1947: Συμφωνία Κυρίων (Gentleman's Agreement)
- 1948: Άμλετ (Hamlet)
- 1949: Όλοι οι Άνθρωποι του Βασιλιά (All the King's Men)