Η απάθεια των ανθρώπων με τρομάζει: ο Thom Yorke πιο εξοργισμένος από ποτέ

Στην πιο επίκαιρη και εξοργισμένη συνέντευξη του στο La Esfera ο Γιορκ μιλάει για όλα. Υπογράφοντας τον μουσικό τρόμο στην νέα Suspiria που πολλοί συμφωνούν ότι είναι ένα αιματοβαμμένο αριστούργημα ο καλλιτέχνης που ένωσε στη φωνή του την αντίσταση στο ανούσιο, ο Γιορκ αναφέρεται στους Radiohead, τη δυσκολία να απολαμβάνεις τη δημιουργία, την αγανάκτηση για την πολιτιστική κατάσταση, το χρέος του ως 50χρονος πολίτης.

Μόλις πριν μια εβδομάδα ο ακτιβιστής καλλιτέχνης έκανε μια μουσική παρέμβαση για την περιβαλλοντική πολιτική απαιτώντας την προστασία της Ανταρκτικής.

Ο Βρετανός καλλιτέχνης ηχογράφησε το ηλεκτρονικό, instrumental “Hands Off The Antarctic” (Κάτω τα χέρια από την Ανταρκτική) ως κομμάτι και μουσική επένδυση της καμπάνιας της Greenpeace "Help Protect Τhe Antarctic Ocean".

O Yorke παρουσίασε το video του κομματιού σε ειδική προβολή που έλαβε χώρα στην Αψίδα του Θριάμβου της πόλης του Λονδίνου.

"Υπάρχουν μερικά μέρη σε αυτόν τον πλανήτη που πρέπει να μείνουν άγρια, χωρίς την οποιαδήποτε επέμβαση του ανθρώπου. Η Ανταρκτική είναι πραγματικά άγρια και ό,τι συμβαίνει εκεί μας επηρεάζει όλους. Για αυτό πρέπει να την προστατεύσουμε. Αυτό το κομμάτι γράφτηκε κατακρίνοντας την επέμβαση η οποία μας επηρεάζει όλους" είπε. Το κομμάτι του συμπεριλαμβάνεται στην "Music For The Antarctic" playlist της Greenpeace.

Απασφαλίζοντας για την απάθεια ο αντιήρωας της μουσικής μιλάει για την παγκόσμια πολιτική σκηνή, το Brexit, το νέο ναζισμό και τους φασίστες που ηγούνται το αύριο, την ατιμωρησία και το δράμα των πολιτών που έχουν αφεθεί στη μοίρα τους.

Μετά από τρεις δεκαετίες μιας εξαιρετικής καριέρας ο Γιορκ εκ βαθέων:

Δυσλειτουργικός αντιαστέρας όλων

Το OK Computer είναι το τρίτο κατά σειρά άλμπουμ του αγγλικού ροκ συγκροτήματος Radiohead και επανακυκλοφόρησε πέρσι σε νέα έκδοση με αφορμή την 20η επέτειό του. Ο Τομ Γιορκ είπε ότι πέρασε πολύ χρόνο ακούγοντας τα αρχεία της ηχογράφησης και ότι θυμάται πως εκείνη την πρώιμη περίοδο των Radiohead αισθανόταν απογοητευμένος, νευριασμένος και αβέβαιος για ό,τι έκανε.

"Με το επόμενο άλμπουμ, Kid A (2000), η κατάσταση άρχισε να αλλάζει... Δεν ξέραμε τι ψάχναμε, αλλά ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα ότι δεν ήμουν πλέον ένας μουσικός που προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή και ότι δημιουργούσα μουσική όσο καλύτερα μπορούσα και άρχισα να αισθάνομαι πιο άνετα και να απολαμβάνω πολύ τη διαδικασία δημιουργίας μουσικής" σημείωσε.

"Στο τέλος κατάλαβα πως αυτό ήταν ίσως ό,τι πάντα ονειρευόμουν. Όταν έγινα 40, πριν από δέκα χρόνια, είπα: Εντάξει, αυτό είναι που κάνω, αν δεν αρχίσω να το απολαμβάνω τώρα, πότε θα αρχίσω; Έτσι, η τελευταία δεκαετία υπήρξε μια διαδικασία εκμάθησης να σέβομαι αυτό που επέλεξα να κάνω και να μην σταματήσω να το κάνω, κάνω πάντα μουσική. Οι άνθρωποι που με ξέρουν νομίζουν ότι είμαι τρελός, επειδή δεν σταματώ" τόνισε ο τραγουδιστής και συνθέτης των Radiohead.

Ο Τομ Γιορκ ήταν η απροσδόκητη φωνή μιας γενιάς, στο τέλος του 20ου αιώνα και στην αρχή του 21ου. Η δυσλειτουργική μουσική του συνέλαβε το πνεύμα εκείνης της εποχής της αλλαγής, όταν η ψηφιακή επανάσταση εισήλθε σε ένα επιταχυντή σωματιδίων.

Έκτοτε, ο αντιαστέρας της Britpop έχει παραμείνει στην πρώτη γραμμή της δημοφιλούς μουσικής με πλάγιο ήχο που δημιουργείται χωρίς μια πυξίδα, τους στίχους του για τη σύγχυση και την ανικανότητα και την περιφρονητική του στάση απέναντι στη βιομηχανία της ψυχαγωγίας, με αποκορύφωμα την online προσφορά του άλμπουμ In Rainbows (2007) στην τιμή που ο ακροατής έκρινε κατάλληλη και με την άρνησή του μέχρι πριν από δύο χρόνια να διαθέσει τη μουσική του στο Spotify.

Ο τρόμος μιας Suspiria

Πριν από λίγες εβδομάδες έγινε 50 και δηλώνει ότι αρχικά αισθάνθηκε «τρομοκρατημένος» δουλεύοντας το νέο του άλμπουμ, "Suspiria". Το άλμπουμ περιέχει 24 τραγούδια μαζί με όλο το υλικό που ο μουσικός από την Οξφόρδη έχει γράψει για το soundtrack της ταινίας με τον ίδιο τίτλο, η οποία θα κυκλοφορήσει τον Δεκέμβριο και είναι μια νέα ανάγνωση του σκοτεινού σύμπαντος που όπως φαίνεται εγκαινίασε με το κλασικό αριστούργημα τρόμου του, το 1977, ο μάστορας του gialo Ντάριο Αρτζέντο.

"Δεσμεύθηκα να το κάνω μετά από επιμονή του Λούκα [Γκουαντανίνο, σκηνοθέτη της ταινίας] και ξεκίνησα ένα ταξίδι που τελείωσε μετά από ένα χρόνο", είπε.

Σε αντίθεση με τα εννέα άλμπουμ που έχει ηχογραφήσει με τους Radiohead και τα τρία που έχει κάνει μόνος του, συνέθεσε για πρώτη φορά το έργο μιας εξωτερικής αφήγησης.

"Έπρεπε να μάθω να κάνω τα πράγματα με διαφορετικό τρόπο. Ήταν μια μακρά διαδικασία να αυτοσχεδιάζω και να επεξεργάζομαι αυτό που έκανα, να αυτοσχεδιάζω, να επεξεργάζομαι, να αυτοσχεδιάζω, να επεξεργάζομαι. Ο Λούκα και η ομάδα του άρχισαν να μου μιλάνε για κάθε χαρακτήρα που χρειαζόταν ένα συγκεκριμένο μελωδικό θέμα, τέτοια πράγματα, για μένα ήταν τρέλα" συμπλήρωσε.

Το Suspiria διαμορφώθηκε με όργανα από τη δεκαετία του 1970, που είναι η εποχή στην οποία η ταινία είναι τοποθετημένη και αυτό προϋπέθετε τη μετουσίωση του στούντιο ηχογράφησης σε δημιουργική 'μηχανή΄, από την οποία προέκυψαν οι κυματοειδείς ήχοι και τα piano arpeggios για να υποστηρίξουν τον τρομακτικό χαρακτήρα της πλοκής.

"Όταν δουλεύεις μόνος είναι σαν να βάζεις έναν καθρέφτη μπροστά στα όριά σου όλη την ημέρα. Δεν μπορείς να κατηγορήσεις κανέναν, μόνο την ικανότητά σου να δημιουργείς κάτι" εξήγησε.

Φασίστας βασιλιάς και μαριονέτες

Απαντώντας στην ερώτηση αν το Suspiria είναι αντίδραση στον σημερινό κόσμο ο Τομ Γιορκ είπε: "Ήμουν πολύ συνειδητοποιημένος όταν έκανα τη μουσική ότι η ταινία λαμβάνει χώρα στο Βερολίνο το 1977, αλλά δεν ήθελα να είναι αυτό μόνο. Ελπίζω να είναι σαφές ότι είναι και ένας δίσκος που κυκλοφορεί σήμερα. Και αυτό είναι εμφανές στο τραγούδι Ended, στο οποίο μιλάω για τους φασίστες και τον βασιλιά των μαριονέτων τους. Προφανώς, εκεί τραγουδάω για το σήμερα".

Στην ταινία, μια δευτερεύουσα πλοκή έχει να κάνει με το φάντασμα του ναζισμού και με τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Μιλάει για το πώς το πέρασμα του χρόνου επιτρέπει σε μερικούς ανθρώπους να ξεχάσουν τη φρίκη. Ο Γιορκ ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για αυτή την πτυχή.

"Αναγνωρίζω πολλά σε όλες αυτές τις αναφορές, διότι αισθάνομαι ότι γι αυτό τραγουδάμε τώρα, για το πώς έχουμε ξεχάσει πού επιλέγουμε να διαχωρίσουμε τον εαυτό μας από την Ευρώπη" είπε.

Η απάθεια για ένα προμελετημένο Brexit

"Μου αρέσει πάρα πολύ να μιλάω για πολιτική. Αυτό που με ανησυχεί περισσότερο είναι το πώς συγχωρούνται οι λανθασμένες πολιτικές. Στη χώρα μου, για παράδειγμα έχουμε αυτό το πράγμα που ονομάζεται Brexit. Και έχουμε μια κυβέρνηση που δεν έχει ιδέα πώς να το χειριστεί αυτό και κάθε μέρα γινόμαστε μάρτυρες τρομερού θεάματος. Και οι άνθρωποι δεν κάνουν τίποτα. Είμαι αρκετά μεγάλος για να θυμάμαι εκείνη την περίοδο που μου έλεγαν είναι δυνατόν να αλλάξουμε τα πράγματα. Αν βγεις έξω στον δρόμο, αν εμπλακείς στην πολιτική μπορεί να αλλάξεις τα πράγματα" είπε.

"Τώρα αυτό είναι πολύ πιο δύσκολο, παρά τις μεγάλες δυνατότητες του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικών δικτύωσης στην πραγματικότητα, το αντίθετο συμβαίνει: όλες οι απόψεις είναι ίδιες και τίποτα δεν έχει συνέπειες. Μπορείς να αποδείξεις τη διαφθορά στην ψηφοφορία για Brexit και οι άνθρωποι απαντούν, 'Α, ναι, φυσικά'. Και δεν υπάρχουν συνέπειες. Δεν υπάρχουν. Δεν καταλαβαίνω τους ανθρώπους. Είναι τρομακτικό. Τότε νιώθω ότι είμαι πλέον 50 ετών και λέω: 'Έλάτε, ξυπνήστε τους όλους!'.

Ο Κάνιε Ουέστ είναι για γέλια

Κλείνοντας ο Γιορκ σχολιάζει ένα συνάδελφο του. Απαντώντας σε ερώτηση για το αν η μουσική μπορεί να προκαλέσει αντίδραση στους ανθρώπους ο Γιορκ είπε:

"Ναι, όταν ακούν τον Κάνιε Γουέστ". Στη συνέχει ξέσπασε σε γέλια αναφερόμενος στον καλλιτέχνη, επιχειρηματία, σχεδιαστή μόδας και σύζυγο της Κιμ Καρντάσια που κάνει φιλανθρωπίες μοιράζοντας παπούτσια του από τη νέα συλλογή ακριβών sneaker σε αμφιλεγόμενους ηγέτες και μελλοθάνατα παιδιά της Αφρικής που πεθαίνουν από την πείνα -όταν δεν δολοφονούνται.

Ο Τομ Γιορκ εκ βαθέων είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να σου συμβεί σήμερα.

PHOTO 1 / 9

Photo 1/9

Photo 2/9

Photo 3/9

Photo 4/9

Photo 5/9

Photo 6/9

Photo 7/9

Photo 8/9

Photo 9/9