Από την Κίνα έως τη Θεσσαλονίκη: ο Αριστοφάνης πιο επίκαιρος από ποτέ

Μετά την επιτυχία στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου και την θερμή ανταπόκριση του κοινού η παράσταση έρχεται και στη Θεσσαλονίκη, στις 6 Σεπτεμβρίου, στο Θέατρο Δάσους για μια βραδιά.

Η παράσταση υπενθυμίζει την αριστοφανική οξυδέρκεια με τη σφραγίδα του Εθνικού Θεάτρου, σε απόδοση - σκηνοθεσία Nikita Milivojevic και τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο στον ρόλο του Πλούτου.

Το Εθνικό Θέατρο έχοντας ως προτεραιότητά του την ανάπτυξη ενός δικτύου συνεργασιών και τη σύμπραξη με σημαντικούς διεθνείς θεατρικούς οργανισμούς, πραγματοποιεί το φετινό καλοκαίρι μια νέα συμπαραγωγή με το Κρατικό Θέατρο της Σερβίας παρουσιάζοντας τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Nikita Milivojevic.

Η παράσταση του Nikita Milivojevic με τον μικτό θίασο, από Έλληνες και Σέρβους ηθοποιούς, στοχάζεται πάνω στο κεντρικό ερώτημα που θέτει ο Αριστοφάνης για τον τρόπο κατανομής του πλούτου και εξετάζει τις αναγωγές του στο σήμερα. Αυτή είναι η υπόθεση:

"Ο Χρεμύλος μετά την επίσκεψή του στο μαντείο των Δελφών επιστρέφει φέρνοντάς μαζί του έναν τυφλό γέρο άντρα, ύστερα από παραίνεση του Απόλλωνα. Με τη βοήθεια του δούλου του, Καρίωνα, ανακαλύπτει πως ο άντρας που έχει πάρει στο κατόπι δεν είναι άλλος από τον Πλούτο. Ο Χρεμύλος και όλοι οι τίμιοι συμπολίτες του θα ευημερήσουν, αν ο Πλούτος ξαναδεί το 'φως το αληθινό'. Η θεραπεία του Ασκληπιού στέφεται με επιτυχία κι η δικαιοσύνη αποκαθίσταται. Η Πενία (Φτώχεια) που τόσο καιρό διαφέντευε την πόλη, προσπαθεί τώρα να υπερασπιστεί τις χάρες της φτωχής πλην τίμιας ζωής αλλά οι Αθηναίοι δεν πείθονται και σχεδιάζουν να εγκαταστήσουν τον Πλούτο στην παλιά του θέση, στο πίσω μέρος του ναού της Αθηνάς (εκεί όπου φυλάσσονταν τα χρήματα του Δημοσίου)".

"Το αν ο Πλούτος είναι τυφλός ή βλέπει πολύ καλά τί κάνει μοιάζει παντελώς αδιάφορο: οι πλούσιοι γίνονται όλο και πιο πλούσιοι, οι φτωχοί όλο και πιο φτωχοί. Από τον καιρό του Αριστοφάνη μέχρι σήμερα τα πράγματα μοιάζουν να μην έχουν αλλάξει καθόλου. Ο Πλούτος προφανώς είναι ακόμη ο πιο ισχυρός Θεός του πλανήτη, η κινητήρια δύναμη του κόσμου, ενώ διάφορα 'οικονομικά συμφέροντα' καθορίζουν τα πάντα. Η Ελλάδα και η Σερβία (και με ευρύτερη έννοια και ολόκληρα τα Βαλκάνια), είναι οι δύο όψεις του νομίσματος στα ψιλά του Πλούτου. Ο ρόλος μας σε τούτη την επ’ άπειρον επίκαιρη παγκόσμια κωμωδία είναι πάντα ίδιος: κορώνα ή γράμματα για μας δεν υπάρχει διαφορά" προσθέτει ο Μιλιβόγεβιτς.

Ο Πλούτος είναι η τελευταία σωζόμενη κωμωδία του Αριστοφάνη. Γράφτηκε το 388 π.Χ., σηματοδοτώντας το πέρασμα από την Αρχαία στη Νεότερη Αττική Κωμωδία. Περισσότερα εδώ.

Και η Κίνα υποκλίθηκε στις Όρνιθες του Αριστοφάνη

Ο Αριστοφάνης μιλάει μια παγκόσμια γλώσσα. Αυτό επιβεβαιώθηκε φέτος με την επιλογή και του Εθνικού Κέντρο Τεχνών (NCPA) της Κίνας στο Πεκίνο να ανεβάσει ανεβάσει τις "Όρνιθες" του σατιρικού ποιητή αυτό το καλοκαίρι.

Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που το έργο του Αριστοφάνη "λάμπει" με την οξυδέρκεια του στην παγκόσμια θεατρική σκηνή.

Η κωμωδία του Αριστοφάνη πρωτοπαίχθηκε στο NCPA τον Φεβρουάριο του 2008.

Δέκα χρόνια αργότερα ο θίασος Drama Ensemble θα παρουσιάσει στο κοινό μία νέα διασκευή των "Ορνίθων" που συνδυάζει το αρχαίο ελληνικό δράμα με τον κινεζικό πολιτισμό.

Την κινεζική εκδοχή των "Ορνίθων" σκηνοθέτησε ο γνωστός κινέζος θεατρικός σκηνοθέτης Λούο Τσινλίν σε συνεργασία με τον ειδικό για το αρχαίο ελληνικό θέατρο Λούο Τονγκ.

Ο Αριστοφάνης έγραψε τις "Όρνιθες" απογοητευμένος από την τροπή του Πελοποννησιακού Πολέμου δράττοντας την ευκαιρία να διακωμωδήσει τους συκοφάντες και τους κόλακες του δήμου, καθώς και τις θεωρίες για νέα πολιτεύματα.

Το έργο πραγματεύεται τη φυγή δύο ανθρώπων από την τυραννία του κόσμου στο βασίλειο του παραμυθιού και συνενώνει την πιο τολμηρή φαντασία με την ποίηση.

Οι "Όρνιθες" πρωτοπαίχθηκαν το 414 π.Χ στα Διονύσια, χαρίζοντας στον δημιουργό της το δεύτερο βραβείο.