#OpenTheIslands: η Μυρτώ Αλικάκη πρόσφυγας από το Ιράκ για τη Διεθνή Αμνηστία
“Όταν με πλησίασαν τα παιδιά για να μου προτείνουν να συμμετέχω σε αυτήν την καμπάνια, δεν το σκέφτηκα καθόλου. Μου φαινόταν αδιανόητο να αρνηθώ κάτι τέτοιο” μας λέει η Μυρτώ Αλικάκη που συμμαχεί με τη Διεθνή Αμνηστία στην επίκαιρη -και δυστυχώς επετειακή- εκστρατεία της οργάνωσης “Ζωές σε Αναμονή” που θέλει να μας υπενθυμίσει την προσφυγική κρίση και να γεμίσει με ένα μήνυμα τα social media δύο χρόνια από τη Συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας.
Η εκστρατεία “Ζωές σε αναμονή” έχει στόχο την ανάδειξη της κατάστασης που επικρατεί στους προσφυγικούς καταυλισμούς των ελληνικών νησιών του Αιγαίου. Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν 13.000 άνθρωποι παγιδευμένοι στα ελληνικά νησιά, οι περισσότεροι σε άθλιες συνθήκες σε υπερπλήρεις καταυλισμούς. Μυρτώ Αλικάκη και Γιάννης Στάνκογλου ενώνουν τις φωνές τους με τη Διεθνή Αμνηστία μέσα από δύο video που αφηγούνται αληθινές ιστορίες ομηρίας στα νησιά της Ελλάδας
“Δεν έχω επισκεφτεί κάποιο καταυλισμό” απαντάει η Αλικάκη που δεν κάνει ακτιβισμό, φέρνει όμως ως άλλος αγγελιοφόρος ένα μήνυμα από τον καταυλισμό της ΒΙΑΛ στις οθόνες όλων. “Όμως, πριν από κάποια χρόνια, όταν βρισκόμουν στα παράλια της Τουρκίας για τα γυρίσματα μιας ταινίας, είδα με τα μάτια μου φορτηγά γεμάτα πρόσφυγες, ρούχα πεταμένα σε ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριό, κι άλλα προσωπικά αντικείμενα. Ήξερα ότι αυτοί οι άνθρωποι μάλλον έχουν μπει σε μια βάρκα για να σωθούν. Αν μπορεί κανείς να μιλήσει για σωτηρία…” προσθέτει η ηθοποιός που δεν θεωρεί τον εαυτό της ακτιβίστρια.
“Δεν είμαι ακτιβίστρια. Επειδή όμως πολύ συχνά νιώθω την ανάγκη να κάνω κάτι συνειδητοποίησα πως αυτή ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία να κάνω πράξη τις σκέψεις μου” μας λέει. “Αισθάνομαι ότι κάνω πολύ λιγότερα απ’ όσα θα έπρεπε, αλλά απ’την άλλη φαντάζομαι ότι ο καθένας κάνει ό,τι μπορεί”.
Eιλικρινής και ανθρώπινη η Αλικάκη δεν έχει απάντηση στο ποιος ευθύνεται για την προσφυγική κρίση που εδώ και πέντε χρόνια γιγαντώνεται. Απλά και εκείνη, όπως και όλοι μας, υποθέτει. “Προφανώς είναι συμφέροντα, είναι φανατισμός, ολοκληρωτισμός, και αδιαφορία για την ευτυχία και την επιβίωση των απλών ανθρώπων. Αλλά το ποιος ή το τι ευθύνεται μάλλον δεν έχει και πολύ σημασία. Σημασία έχει το πως αυτοί οι άνθρωποι θα μπορέσουν να ζήσουν”.
“Ποιό το χρέος μας ως πολίτες μιας χώρας που έχει γίνει καταφύγιο αλλά και αίθουσα αναμονής ζωών;” τη ρωτάω. “Οι Έλληνες είμαστε τελικά ανθρωπιστές ή αδιάφοροι;” επιμένω.
“Μου είναι πάντα πάρα πολύ δύσκολο να κρίνω. Πιστεύω πως μιλάμε για πολύ σοβαρά, τεράστια ζητήματα, τα οποία είναι πολύ δύσκολο κανείς να αντιμετωπίσει με απόλυτο τρόπο. Σίγουρα η χώρα μας βρίσκεται σε τέτοια γεωγραφική θέση, ώστε υποδέχεται πρώτη αυτούς τους κυνηγημένος ανθρώπους, δε νομίζω πως από μόνοι μας μπορούμε να κάνουμε όλα όσα χρειάζονται” λέει η Αλικάκη με τη φωνή της λογικής. “Πιστεύω ότι πρέπει να υπάρξει μια πολύ πιο συνολική αντιμετώπιση”.
“Ως προς τους Έλληνες, νομίζω ότι έχουμε επιδείξει πολύ αντιφατικές συμπεριφορές. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στο να βοηθήσουν τους πρόσφυγες, και άλλοι που εκφράζονται ρατσιστικά απέναντί τους. Eίμαστε ένας συνηθισμένος λαός που περιλαμβάνει το μαύρο το άσπρο και τις ενδιάμεσες αποχρώσεις” προσθέτει.
“Μέσω αυτής της καμπάνιας, απευθύνομαι σε όποιον μπορεί να βοηθήσει, σε όποιον μπορεί να ευαισθητοποιηθεί ο ίδιος, η να ευαισθητοποίησει άλλους. Αν και ξέρω ότι το κακό θα σταματήσει μόνο όταν θα έχουν διαλυθεί όλα...” καταλήγει η Μυρτώ Αλικάκη που γίνεται η Φάτιμα, πρόσφυγας από το Ιράκ, εγκλωβισμένη στον προσφυγικό καταυλισμό της ΒΙΑΛ στη Χίο.
H Φάτιμα είναι 27 χρονών και κατάγεται από τη Μοσούλη και αφηγήθηκε την ιστορία της στα τέλη Ιανουαρίου στον καταυλισμό της ΒΙΑΛ στη Χίο όπου διέμενε σε μια σκηνή μαζί με το σύζυγο της και τα 6 παιδιά της. Το μεγαλύτερο της άγχος είναι τα παιδιά της. “Ο γιος μου είχε χτυπηθεί από τη βόμβα. Είναι επιληπτικός. Δεν παίρνει τη θεραπεία που πρέπει. Φοβάται το σκοτάδι. Τις νύχτες ουρλιάζει. Όταν βρέχει, κλείνει τα αυτιά του. Τον τρομάζει ο ήχος της βροχής. Το χειρότερο είναι ότι εδώ κανείς δεν σε ακούσει και δεν νοιάζεται για σένα. Δραπετεύσαμε από τη μια τραγωδία για να βρεθούμε σε μια άλλη”.
#OpenTheIslands τώρα
Η Διεθνής Αμνηστία καλεί την ελληνική κυβέρνηση να μετακινήσει τους αιτούντες άσυλο στην ηπειρωτική Ελλάδα, όπου μπορούν να έχουν καλύτερη πρόσβαση σε καταλύματα και υπηρεσίες.
Οι ιστορίες που αφηγούνται η Μυρτώ Αλικάκη και ο Γιάννης Στάνκογλου στα βίντεο καταγράφηκαν από τους ερευνητές της Διεθνούς Αμνηστίας στους προσφυγικούς καταυλισμούς της Μόριας στη Λέσβο και της ΒΙΑΛ στη Χίο.
“Οι πρόσφυγες δεν είναι αντικείμενα άσκησης διακρατικών πολιτικών, αλλά άνθρωποι με πλήρη δικαιώματα. Η συνεργασία με δύο αναγνωρισμένους ηθοποιούς που αφηγούνται τη ζωή ατόμων που συνομιλήσαμε στους καταυλισμούς αποσκοπεί στο να μεταφέρουμε την απόγνωση που κυριαρχεί στα ελληνικά νησιά και να καλέσουμε τους πολίτες σε δράση” είπε ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, Διευθυντής Διεθνούς Αμνηστίας Ελλάδος.
“Οι άνθρωποι αυτοί, μεταξύ τους πολλές οικογένειες με μικρά παιδιά, έχουν εγκαταλείψει ρημαγμένες χώρες, αφήνοντας τα πάντα πίσω. Κάποιοι έχουν χάσει τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Το μόνο που ήθελαν ήταν ένα νέο σπίτι και ένα ασφαλές μέλλον, αντί γι' αυτό όμως, τώρα είναι παγιδευμένοι στα ελληνικά νησιά σε απαράδεκτες συνθήκες. Αναγκάζονται να ζουν σε υπερπλήρεις καταυλισμούς ενώ πολλοί ακόμα κοιμούνται σε καλοκαιρινές σκηνές, χωρίς κατάλληλη θέρμανση, ηλεκτρικό ρεύμα, εγκαταστάσεις υγιεινής και αποχέτευσης. Οι γυναίκες αντιμετωπίζουν αυξημένους κινδύνους και είναι εκτεθειμένες σε σεξουαλική παρενόχληση και βία” αναφέρει η ΜΚΟ.
“Πρέπει να δράσουμε τώρα και να δείξουμε την αλληλεγγύη μας στα ελληνικά νησιά και στους παγιδευμένους ανθρώπους εκεί. Οι ελληνικές αρχές πρέπει να μεταφέρουν τους πρόσφυγες σε ασφαλή καταλύματα στην ηπειρωτική Ελλάδα και να τους διασφαλίσουν ένα μέλλον. Ζητήστε από τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας, Αλέξη Τσίπρα, να μετακινήσει τους αιτούντες άσυλο στην ηπειρωτική Ελλάδα, όπου μπορούν να έχουν καλύτερη πρόσβαση σε καταλύματα και υπηρεσίες. Τα tweet σας μπορούν να βοηθήσουν να αλλάξει η κατάσταση. Όταν υψώνουμε τη φωνή μας όλοι και όλες μαζί, οι άνθρωποι στην εξουσία ακούνε” προτρέπει η Διεθνής Αμνηστία κάνοντας την καμπάνια ένα viral κίνημα ανθρωπισμού και απαιτούμενης, απαραίτητης, αλλαγής.
Το #ΟpenTheIslands πρέπει να ακουστεί ξανά και ξανά.